عذرخواهی محسن نامجو

   محسن نامجو، خواننده و آهنگساز آلبوم «ترنج»، که به تازگی خبر شکایت از او به اتهام توهین به قرآن منتشر شده‌است، با انتشار توضیح کوتاهی در وب‌سایت شخصی خود اعلام کرد: «این موضوع توسط مراجع دولتی در سال گذشته با من مطرح شده بود و من متن توضیحی راجع به این قطعه را به ایشان ارائه دادم که هیچگاه چاپ نکردند. به‌زودی توضیح رسمی اینجانب راجع به این قطعه در سایت اینترنتی خودم و سایت‌های خبری ایران ارائه خواهم داد تا هیچ‌گونه شک و شبهه‌ای پیش نیاید».

به گزارش آفتاب، دو روز پس از آنکه خبر شکایت عباس سلیمی، از چهره‌های شناخته شده قرآنی کشورمان، از محسن نامجو، به اتهام توهین به قرآن کریم، «حمید نامجو»، برادر محسن نامجو با انتشار نامه‌ای در مورد قطعه‌ای که موجب شکایت مذکور از نامجو شده‌است، توضیحاتی ارائه‌ کرد.

متن کامل این نامه به شرح زیر است:

«در خصوص شکایت آقای عباس سلیمی در مورد یک قطعه موسیقی که کلام آن حاوی آیات شریفه قرآن است، نکات ذیل را به اطلاع عموم می‌رسانم:

1- این قطعه موسیقی یک کار پژوهشی و بر اساس ایده تلفیق قطعاتی از موسیقی عرب با موسیقی ملل تنظیم گردیده است. در روز ضبط قطعه، اشعار عربی در خانه جا می‌ماند و محسن جهت بررسی نتیجه کار، به طور ناخود آگاه و غیر عمد به‌جای اشعار عربی مذکور به خواندن آیاتی از قرآن که از حفظ بوده اقدام می کند. لازم به توضیح است که محسن در دوران دبیرستان قاری قرآن بوده و این آیات را از حفظ ادا کرده است.
 
2- بر اثر بی‌مبالاتی یا غرض‌ورزی افرادی ناشناس یک اثر پژوهشی که صرفا در حد یک یادداشت شخصی بوده و هیچگاه جهت پخش یا انتشار ضبط نشده است سر از اینترنت درمی‌آورد و با وجود خواست سازنده، قطعه تکثیر می‌شود.

3- دیانت و تعظیم شعائر موسیقی در خانواده ما موروثی بوده و جای شبهه ندارد. پدرم، برادر بزرگترم و محسن، قاری قرآن بوده‌اند و بیست سال پس از فوت پدرم، هنوز مادرم بر ادای نذری که بر ذمه پدرم بوده اصرار می‌ورزد. نماهایی از فیلم «آرامش با دیازپام 10» که از منزل پدری ما فیلمبرداری شده گواه این امر است.

(گرچه طبق قانون اساسی هیچ شهروندی مکلف نیست که دیانت و اعتقادات خود را اعلام و از آن دفاع کند، اما ایجاد اتهامی چنین سنگین ایجاب می‌کند که من به‌عنوان وکیل برادرم، توضیحاتی را ارائه کنم تا او به مظان اتهامی نادرست، هستی و نیستی‌اش بر باد نرود).

4- انتشار بدون مجوز و بدون اذن صاحب اثر (آثاری مثل موسیقی، فیلم، کتاب، مقاله ) و حتی انتشار فیلم‌های خصوصی زندگی دیگران گناهی است که در جامعه ما قبح آن از بین رفته و هیچ‌کس برای آن شکایت به دادگاه نمی‌برد. در غیر این‌صورت به آسانی نمی‌شد برای پژوهش‌های شخصی کسی او را در مظان اتهام قرار داد.

5- به‌هر تقدیر برادر ارجمند آقای عباس سلیمی به دلیل سوابق و تجارب طولانی می‌دانند که :
الف. در کشورهای عربی قرآن را به لحن‌ها و ریتم‌های متفاوت قرائت می‌کنند و این امر خصوصا در مصر بسیار بارز است.

ب. موسیقی بیرونی و درونی جزء لاینفک آیات شریفه قرآن است. این موسیقی در سوره‌های مختلف تغییر می‌کند و همین موسیقی امکان قرائت‌های متعدد را فراهم می‌کند.

ج. بسیاری از ادعیه نیز موسیقی‌های جذاب و متفاوت با ریتم‌های ترکیبی زیبایی دارند و به همین دلیل لحن و فضا و ریتم خواندن دعای کمیل مثلا با دعای جوشن کبیر متفاوت است. آیا اگر موسیقی بیرونی ادعیه در کنار هم در یک اثر قرار گیرند و تکرار شوند، آیا صفت چنین عملی سخیف است؟

د. آقای عباس سلیمی در مصاحبه‌شان فرمودند که هر کسی صلاحیت قرائت قرآن را ندارد و نیاز به دریافت مجوز و رعایت ضوابط است. آیا ایشان مطمئن هستند که تمامی مسلمانان دنیا برای قرائت قرآن از نهادی مشخص مجوز می‌گیرند. واقعا برای قرائت آن باید از نهادی مجوز گرفت. احتمالا منظور ایشان صرفا آموزش قرآن، آن‌هم در کلاس های رسمی بود والا ما که در مکتب خانه قرائت قرآن آموختیم.

6- محسن نامجو در گفت وگوهای خود با خبرگزاری‌های رسمی و روزنامه‌های کثیرالانتشار ایران، بارها اعلام کرده که فردی مذهبی است و از خانواده‌ای مذهبی برآمده است. در اثبات این مدعا می‌توان به ترانه‌هایی که برای امامان شیعه با عناوین «علی» (در مدح حضرت علی(ع)) و «یاس به زنجیر»، (در سوگ سالار شهیدان امام حسین(ع)) سروده و اجرا کرده است، اشاره کرد.

7- اینجانب به وکالت از برادرم صریحا تاکید می‌کنم که این امر، بدون نیت توهین، بدون قصد قبلی و صرفا به‌صورت خصوصی و شخصی بوده است. گرچه لحن‌های اجرا شده در آن قطعه شاید برای ما نامانوس باشد، اما اغلب این لحن‌ها در کشورهای عربی رایج‌اند. بنا به موارد فوق مشخص است که هیچ قصد قبلی متناسب با عناوین اتهامی در این خصوص وجود نداشته و ندارد.

کسانی که محسن نامجو را از نزدیک می‌شناسند، او را آدمی مومن، معتقد به شعائر دینی و مذهبی، محجوب و مودب می‌دانند که تصور تعرض به اعتقادات دینی در مورد وی غیرقابل باور است.

با وجود همه این موارد برای رفع هرگونه شائبه بدین وسیله اعلام می‌دارم که محسن نامجو از بابت پخش غیرمجاز این تجربه شخصی متاسف بوده و عذرخواه کسانی است که احساسات دینی‌شان جریحه‌دار شده است. محسن نامجو اطمینان دارد که با توجه به توضیحات فوق، آقای سلیمی و سایر بزرگان با دیده خطاپوش به این موضوع خواهند نگریست، چرا که تحمل این اتهام ناروا فارغ از این‌که مجازاتی به آن تعلق گیرد یا خیر، فراتر از توان و تحمل خود و خانواده‌اش است.

8- در خاتمه لازم به ذکر است که محسن نامجو روز پنج‌شنبه 7 شهریورماه 87 یادداشتی را در سایت خود با این مضمون گذاشته است: «اینجانب محسن نامجو از اخبار امروز مطلع شدم. این موضوع توسط مراجع دولتی در سال گذشته با من مطرح شده بود و من متن توضیحی راجع به این قطعه را به ایشان ارائه دادم که هیچگاه چاپ نکردند. به‌زودی توضیح رسمی اینجانب راجع به این قطعه در سایت اینترنتی خودم و سایت‌های خبری ایران ارائه خواهم داد تا هیچ‌گونه شک و شبهه‌ای پیش نیاید. خداوند همه ما را به راه راست هدایت کند»».