هزينه از سلامت مردم براي توسعه!

روزنامه آفرینش نوشت:

بسيار شنيده‌ايم كه مردم از جانشان براي موفقيت‌هاي مختلف اقتصادي، سياسي واجتماعي مايه مي‌گذارند تا كشورشان را به سمت و سوي پله هاي ترقي هدايت كنند. اما اين مسئله دركشور ما گويا تغيير ماهييت داده و مسئولان براي پيشبرد اهداف خود و رونق فعاليت‌هاي سياسي و اقتصادي كشور از جان مردم مايه مي‌گذارند!.

دربحث آلودگي هوا و استنشاق انواع سموم موجود در دود ماشين‌ها و بروز انواع سرطان، بيماري‌هاي عروقي، بيماري‌هاي عصبي و...، پيشرفت صنعت را بهانه‌اي براي ادامه روند توليد محصولات بي كيفيت داخلي كرديم و هرآنچه كارشناسان بهداشتي و فعالان عرصه محيط زيست هشدار مي‌دهند، بي توجه به ادله و شواهد موجود به سمت توليد و پيشرفت كشور حركت مي‌كنيم. پيشرفتي كه ازجان و مال مردم مايه مي‌گذارد تا مارا در جرگه خودروسازان برتر دنيا قرار دهد!.

درمقطعي ديگر مسئولان تاثيرات مخرب و زيان بار امواج بر سلامت مردم را انكار كردند و آن را بي اهميت جلوه دادند. هرآنچه كارشناسان بهداشتي و رسانه‌ها نسبت به تاثير آن بر ناباروري، تحريك‌هاي عصبي، تخريب سيستم ايمني و... هشداردادند، بي فايده بود. اينبار از جان مردم براي رشد و توسعه ارتباطات مايه گذاشتيم و بي توجه به آسيب‌هاي آن منفعت را برسلامت جامعه ارجحيت بخشيديم.

شايد گفته شود كه تكنولوژي همراه با محاسنش، معايبي نيز به همراه دارد كه بايد آنها را نيز پذيرفت. اما براي تهديد سلامت مردم در امرمديريت تغذيه چه بهانه‌اي مي‌توان آورد. درحال حاضر بيشترين مرگ ومير در بين مردم كشور به سبب سكته‌هاي قلبي و بيماري‌هاي تنفسي است. تغيير الگويي غذايي خانوارها طي سال‌هاي گذشته و مصرف بيش ازحد نمك، چربي‌، سرخ كردني در مقابل كاهش مصرف سبزيجات و ميوه، آسيبي جدي برسلامت كلي جامعه وارد ساخته است.

وزارت بهداشت نسبت به مصرف روغن وچربي‌ها دركشور هشدار مي‌دهد و جامعه را به استفاده از روغن‌هاي مايع و كم تراست توصيه مي‌كند، اما در مقام عمل شاهد توليد و تبليغ روغن‌هاي نيمه جامد هستيم كه با ترفندهاي مختلفي همچون داشتن ماده اومگا3 ، جامعه را به خوردن اين روغن‌هاي ناسالم ترغيب مي‌كنند. وزارت بهداشت موظف به تشخيص اقلام خوراكي مناسب براي جامعه مي‌باشد، اما زماني كه توليد محصولي را به ضرر سلامت مردم اعلام مي‌كند اين وظيفه نهادهاي نظارتي وقضايي است كه با اين توليدكنندگان برخوردكنند و مانع از پخش چنين محصولاتي به بازار شوند.

همچون مسائل ديگر با توجيه توليدي بودن اين محصولات و اشتغال صدها نفر در اين صنعت مي‌پذيريم كه مردم خودشان انتخاب كنند چه روغني را مصرف مي‌كنند. اما درمورد واردات روغن پالم مازاد بر مصرف داخلي و خطرات چند برابري آن براي سلامت جامعه چه توجيهي مي‌توان آورد؟!

براساس اعلام وزارت بهداشت نياز صنعت روغن به واردات روغن پالم كمتر از400 هزار تن مي‌باشد و واردات مازاد براين ميزان موجب آسيب جدي به سلامت مردم خواهد شد. مسئولان وزارت بهداشت و شخص وزير بارها هشدار داده‌اند كه مصرف روغن پالم به سبب چربي‌ اشباع شده فراواني كه دارد به شدت براي سلامت قلب مضر است و موجب گرفتي عروق خواهد شد.

البته روغن پالم سال هاي سال از مالزي وارد کشور شده است ودر مصارف متعددي استفاده مي‌شود. اما در حال حاضر به دليل قيمت ارزان و سودآوري بالا، واردات آن به طرز چشمگيري افزايش داشته است. به گونه‌اي كه خبرهايي از واردات دوبرابري و رساندن آن به 800 هزارتن به گوش مي‌رسد.

اين معامله براي توليدكننده و واردكننده به قدري سود آور است كه براي توجيه سلامت آن اقدام به برگزاري همايش مي‌كنند. درچنين وضعيتي يا بايد هشدارهاي وزارت بهداشت و توصيه‌هاي وزيرمان را دروغ بدانيم يا بر منفعت طلبي و سودجويي متنفعان توليد و واردات روغن پالم صحه بگذاريم. اما واقعيت امر اين است كه سلامت مردم درجامعه امروز دستخوش اميال و اهداف مختلفي گرديده است كه هريك تامين كننده خواسته‌ها و منافع اشخاص و گروه‌هايي را شامل مي‌شود. لذا بايد به مسئولان هشدار داد كه به خطر افتادن سلامت افراد جامعه هزينه‌هاي انساني و مالي بسياري به همراه خواهد داشت كه جبران آن با واردات اقلامي همچون روغن پالم جبران نخواهد شد.