۱۰ فروردين ۱۴۰۳
به روز شده در: ۱۰ فروردين ۱۴۰۳ - ۱۱:۰۸
فیلم بیشتر »»
کد خبر ۵۲۹۷۹۱
تعداد نظرات: ۱۱ نظر
تاریخ انتشار: ۰۱:۳۷ - ۲۶-۱۲-۱۳۹۵
کد ۵۲۹۷۹۱
انتشار: ۰۱:۳۷ - ۲۶-۱۲-۱۳۹۵
در رثای افشین یداللهی/ یادداشت اختصاصی عبدالجبار کاکایی برای عصر ایران
شاعر كه بميرد، صدایی از جهان كم می‌شود و رازهایی پنهان می‌ماند و حرف‌هایی نگفته؛ مرگِ شاعر پايانِ بخشی ازخوشی‌های جهان است...
عصرایران؛ عبدالجبار کاکایی*- سهم هنرمند از زندگی آدم‌ها، لحظات مغتنم يگانگی روح و جسم است...وقتی بی‌اختيار دستت را روی قلبت می‌گذاری يا به پيشانی‌ات نزدیک می‌كنی و يا با انگشتانت ضرب‌آهنگ صدای نت را همراهی می‌كنی، در حقيقت سهم شاعر را به حساب زندگی‌ات می‌ریزی؛ سهمی كه در جهان تو مجهول است، نه احصا و نه ابتياع می‌شود، نه در شماره می‌آيد و نه نقدا محاسبه می‌شود، اما جريان دارد: مثل زمان، مثل هوا، مثل زندگی كه نزدیک توست و تو فكر می‌کنی بايد باشد...

ترانه‌ها، زمزمه‌ی كلماتی‌ست كه آدم‌های معمولی از كنار هم چيدن‌شان عاجزند، اما هيجانِ هم‌نوایی با آنها روح و جسم‌شان را ممزوج می‌كند...

شاعر از خوشی‌های عالم توست، از لذايذ زيست زمان‌مند و معين تو. روح ناتوان تو اگر كلماتِ شاعر نبود، در عسرت و رنج و بی‌تکلیفی رها بود.

شاعر كه بميرد، صدایی از جهان كم می‌شود و رازهایی پنهان می‌ماند و حرف‌هایی نگفته؛ مرگِ شاعر پايانِ بخشی ازخوشی‌های جهان است...

شاعری كه ديروز بين آهن‌پاره‌های ابزارِ زيست در جهانِ مدرن له شد، بخشی از خاطرات شما بود: ملايم و طناز، آرام و امن، مالک لبخند اولِ پيش از سلام و تبسم آخرِ پيش از وداع، صلح‌بان و آشتی‌جو، نازک و ظريف و راه‌گشا و چاره‌گر.

از او جز نیکی نشنيدم و نديدم، از شاعری رفته‌رفته به ضرورتِ تصنيف و ترانه در حيات بشر امروز پی برد و در علم عروض و ايقاع مجرب شد؛ تلفيق و آراستن كلام و چاشنی عرفانی كم‌رنگ در ترانه‌های معنوی -نه‌چندان كه پيچيده و عامه‌گريز باشد- و غنای تغزل و حماسه در وطنيات و جوشِ عاطفه در عاشقانه‌ها.

معلم و مربی و مدير و مرجع جوانان جویای ترانه و تصنيف بود و امين خانه‌ی ترانه و دوست من در میدانی كه آشفته و پررهرو بود، فانوسی كه اطراف و اطرافيانش را به نظر می‌آورد و روحِ پذيرنده‌ای كه سبک بود و سبكبار.

حفره‌ها بيشتر به چشم می‌آيند و شاعران در نبودن چشم‌گيرترند...

* شاعر و ترانه سرا

ارسال به دوستان
انتشار یافته: ۱۱
در انتظار بررسی: ۱۴
غیر قابل انتشار: ۰
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۰۳:۴۸ - ۱۳۹۵/۱۲/۲۶
0
34
درود بر استاد کاکایی عزیز
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۰۷:۱۶ - ۱۳۹۵/۱۲/۲۶
0
23
توصيفي بي نظير از غمي حاضر دل ما .
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۰۸:۵۰ - ۱۳۹۵/۱۲/۲۶
0
19
چقدر عالی و با احساس نوشتید.
امیر
Iran (Islamic Republic of)
۰۹:۱۶ - ۱۳۹۵/۱۲/۲۶
1
12
عالی و با نوعی احساس تراژیک بیان کردید نمی دانم چرا بعضی شعرای نخبه کشور ما در حادثه اتوموبیل از بین ما می روند مثل فروغ فرخزاد شاید به اندازه کافی احطیاط نکردند و محبوب دل دو دنیا شده بودند ولی مقلوب دومی شدند ، آرزوی صبر برای مازماندگان این عزیز ملت دارم.
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۰۹:۲۰ - ۱۳۹۵/۱۲/۲۶
0
14
زیبا نوشتین جناب کاکایی
سخته باور کردنش . خیلی سخت
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۰۹:۲۵ - ۱۳۹۵/۱۲/۲۶
0
12
واقعا عالی نوشتین دل مارا این زمانه فقط شعرتسکین میدهد زمانه بدی شده به هیچ کس نمیتوان دردت رابگی ای خدابرسان مهدی را.......
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۰۹:۳۹ - ۱۳۹۵/۱۲/۲۶
12
1
مواظب خودت باش، عزرائیل گوش واستاده!!!!
ناشناس
Germany
۰۹:۴۴ - ۱۳۹۵/۱۲/۲۶
0
11
خیلی شوکه شدیم از این اتفاق. خدا به بازماندگانشون صبر بده
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۰:۰۱ - ۱۳۹۵/۱۲/۲۶
3
7
نمیدونم چرا آدنای خوب دا ن از دست میرن؟ این همه آدم رذل و بی خیر و حسود هست که اگه بمیرن واقعا اوضاع بهتر میشه...
فرهادی
Iran (Islamic Republic of)
۱۱:۴۶ - ۱۳۹۵/۱۲/۲۶
0
6
خیلی جالب بود
علی
Iran (Islamic Republic of)
۱۲:۱۹ - ۱۳۹۵/۱۲/۲۶
0
10
دکتر یداالهی آدم موثری بود و واقعا روح داشت آثارش..واقعا درست میگن استاد کاکایی شاعران در نبودن چشم‌گيرترند...
وبگردی