واکنش حسين شريعتمداري به پرداخت 5 میلیونی در مجلس:از کجا معلوم کار دشمنان احمدی نژاد نباشد؟

حسين شريعتمداري در کیهان امروز نوشت:

ديروز در مجلس شوراي اسلامي ماجراي زننده و رسوايي برملا شد كه قبل از هر چيز و بيشتر از همه بايد هشداري هوشياركننده براي رئيس جمهور محترم و محبوب مردم باشد تا همكاراني كه برگزيده است را تنها از دريچه صداقت و پاكدستي خود ارزيابي نكند و نقد دلسوزانه برخي از دوستان را با تخريب كينه توزانه شماري از مخالفان به يك چوب نراند.

ديروز معلوم شد كه مدير كل پارلماني دولت- تحت مسئوليت آقاي رحيمي معاون پارلماني رئيس جمهور- به بهانه كمك 5 ميليون توماني دولت براي ساخت و تعمير مساجد، دو برگه رسيد از برخي نمايندگان امضاء كننده طرح استيضاح آقاي كردان دريافت مي كرده و نمايندگان با اين تصور كه براي دريافت اين كمك 5 ميليون توماني امضاي دو برگه ضروري است، هر دو برگه را امضاء مي كرده اند... اما هوشياري چند تن از نمايندگان مجلس و پيگيري ماجرا مشخص كرد كه يكي از دو برگه، مربوط به دريافت كمك 5 ميليون توماني است و برگه ديگر خطاب به رئيس مجلس نوشته شده و نماينده امضاء كننده بي آن كه بداند با امضاي برگه دوم انصراف خود از امضاي طرح استيضاح كردان را به اطلاع رئيس مجلس رسانده است!!

اين اقدام زشت و مشمئز كننده كه «كلاهبرداري سياسي»! و تقلب و سوء استفاده از اعتماد نمايندگان مجلس كمترين جرم متصور براي آن است، به يقين دور از چشم دكتر احمدي نژاد صورت پذيرفته است. زيرا صداقت و پاكدستي ايشان نه فقط زبانزد خاص و عام است، بلكه در بسياري از موارد همگان شاهد بوده اند كه احمدي نژاد بي واهمه از اين و آن به ميدان برخورد با كژي ها و ناراستي ها آمده و آنجا كه مصالح مردم در ميان است با هيچكس رودربايستي نداشته است، اگرچه علي رغم پاك نظري در پاره اي از موارد نيز بي خطا نبوده است.

و اما، برخلاف پيشنهاد يكي از نمايندگان محترم تهران كه خواستار طرح ماجرا با رياست محترم جمهوري و تذكر ايشان به مديركل مورد اشاره شده است، اين ماجرا زشت تر از آن است كه تنها يك «تذكر» چاره آن باشد. كلاهبرداري سياسي از نمايندگان مجلس و خريد رأي و نظر آنها به نفع اين و آن، يك حركت مرموز و مشكوك سياسي است كه نياز به ريشه كني دارد نه تذكر خشك و خالي!

مديركل پارلماني دولت، نمي تواند و قابل تصور نيست كه با ميل و نظر شخصي خود دست به اين كلاهبرداري سياسي زده و هزينه كلان آن را از جيب خويش تأمين كرده باشد. بنابراين، چه كسي به او مأموريت داده است؟ و چه كسي هزينه كلان اين مأموريت را تأمين كرده است؟ براي پاسخ به اين پرسش بايد ديد چه كساني و يا چه جرياني از پس گرفتن امضاي استيضاح سود مي برند؟ دراين باره دو احتمال وجود دارد و دو جريان سياسي مي توانند براي انجام اين اقدام مشمئزكننده انگيزه داشته باشند. اول؛ وزيرمحترم كشور و دوستانش، دوم؛دشمنان احمدي نژاد و جبهه اصولگرايان.

الف: آقاي عباسي مديركل پارلماني دولت، تحت مسئوليت آقاي رحيمي معاون پارلماني رئيس جمهور قرار دارد. بنابراين در حالت اول؛ احتمال هماهنگي وي با آقاي رحيمي قوت فراواني دارد. از سوي ديگر، آقاي رحيمي از دوستان نزديك آقاي كردان و از همفكران و همراهان اوست. بنابراين، احتمال هماهنگي آقاي كردان و آقاي رحيمي در اين ماجرا دور از ذهن نيست كه شواهدي نيز بر آن دلالت مي كند. احتمال ديگر آن است كه آقاي رحيمي بدون اطلاع آقاي كردان و صرفاً به عنوان خوش خدمتي به دوست ديرينه خويش دست به اين كار زده باشد. اين احتمال نيز اگرچه چندان منطقي به نظر نمي رسد ولي به هر حال يك احتمال است!

ب: حالت دوم آن است كه اين اقدام زننده از سوي يك جريان سياسي مشكوك و مرموز و با هدف تخريب چهره آقاي احمدي نژاد و دولت اصولگرا صورت گرفته باشد و از آنجا كه دشمنان و مخالفان احمدي نژاد- چه بيروني و چه داخلي- بارها نشان داده اند براي تخريب رئيس جمهور مردمي و شجاع از هيچ اقدامي روي گردان نيستند، حالت دوم مي تواند احتمال بيشتري داشته باشد. اما، سوال اين است كه در اين ماجرا «حلقه مياني» كيست؟ دست مستقيم دشمنان تابلودار احمدي نژاد كه در اين ماجراي رسوا ديده نمي شود، بلكه مدعيان دوستي با وي دست به اين اقدام زده اند. آيا اين مدعيان برخلاف آنچه ادعا مي كنند، دشمن نيستند؟! و....

ج: بي آن كه خداي نخواسته قصد قضاوت پيشاپيش داشته باشيم و انگشت اتهام به سوي شخص يا جريان خاصي دراز كنيم بايد گفت؛ از كجا معلوم كه عاملان اين اقدام از ابتدا قصد لو رفتن آن را نداشته اند؟ زيرا چنانچه هدف اصلي در اين ماجرا تخريب رئيس جمهور باشد، لو رفتن ماجرا نيز مي تواند بخشي از اين پروژه تلقي شود! ضمن اين كه پروژه به گونه اي تدارك شده كه لو رفتن آن حتمي بوده است.

د: و بالاخره، هريك از دو حالت و چند احتمال فوق صحت داشته باشد، آنچه بي ترديد بايد توجه آقاي احمدي نژاد را به خود جلب كند، بيرون كشيدن حيثيت دولت اصولگرا و جبهه اصولگرايان از اين دام خطرناك است كه اين نيز فقط با برچيدن دام امكان پذير است.
چرا كه، اگر عاملان ميداني اين ماجرا، بدون تحريك ديگران دست به اقدام ياد شده زده باشند به يقين نمي توانند و نبايد در جايگاه كنوني خود باقي بمانند و چنانچه فريب دشمنان نظام و مخالفان جبهه اصولگرا را خورده باشند، از كجا معلوم اين فريب خوردگي ادامه نداشته و تكرار نشود؟! مخصوصاً آن كه اينگونه دوستان! از دشمنان دانا، خطر بيشتري دارند. راستي آقاي احمدي نژاد، آيا مطمئن هستيد كه اين آقايان دوست شما هستند؟!