"باب بار" از حزب لیبرال، "رالف نیدر" مستقل، "چاک بالدوین" از حزب قانون اساسی و "سینثیا مک کینی" از حزب سبزها از جمله نامزدهایی هستند که با دو نامزد اصلی دموکرات و جمهوریخواه رقابت می کنند.

عصرایران ؛ گروه تحلیل اخبار - انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده در طول تاریخ 230 ساله خود همواره دوقطبی بوده است و هیچگاه در ایالات متحده سه نامزد برابر از سه حزب برابر یا لااقل دارای شانس پیروزی با هم رقابت نکرده اند.

اما این بدان مفهوم نیست که در این کشور دو نامزد انتخاباتی وجود دارد. بلکه سخن درست تر آن است که گفته شود در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا دو نامزد مطرح با هم رقابت می کنند ، در حالی که نامزدهای دیگری نیز در انتخابات شرکت می کنند و حتی بر نتیجه انتخابات هم تاثیر می گذارند، اما هیچگاه شانس پیروزی پیدا نمی کنند.

در واقع همواره ، نامزدهایی از احزاب مختلف آمریکا و یا به طور مستقل در انتخابات نامزد می شوند و خود را در معرض انتخاب کالج های انتخاباتی قرار می دهند اما هیچ شانس پیروزی ندارند.

در انتخابات این دوره ریاست جمهوری آمریکا نیز به روال گذشته دو نامزد اصلی و چندین نامزد فرعی و حاشیه ای نقش ایفا می کنند.

"باب بار" از حزب لیبرال، "رالف نیدر" مستقل، "چاک بالدوین" از حزب قانون اساسی و "سینثیا مک کینی" از حزب سبزها از جمله نامزدهایی هستند که در این دوره از انتخابات ریاست جمهوری آمریکا با دو نامزد اصلی دموکرات و جمهوریخواه رقابت می کنند.

برخی از این نامزدها برای کسب آرای قابل توجه در یک یا دو ایالت امیدوارند و بدین وسیله حتی می توانند بر نتایج نهایی انتخابات تاثیرگذار باشند.

نکته قابل توجه این است که هر چه موقعیت دو نامزد اصلی در ایالتها به هم نزدیک باشد و به عبارت بهتر رقابت "شانه به شانه" باشد، میزان تاثیرگذاری نامزدهای حاشیه ای افزایش می یابد.

آخرین نمونه این تاثیرگذاری در انتخابات سال 2000 ایالات متحده بود. در آن انتخابات بحث برانگیز که تفاوت تنها 538 رای در ایالت فلوریدا جورج بوش نامزد جمهوریخواه را بر ال گور دموکرات برتری داد و بساط تسلط 8 ساله وی را بر کاخ سفید فراهم ساخت، مصداقی از تاثیرگذاری یک نامزد فرعی بر نتیجه نهایی انتخابات بود. در آن سال "رالف نیدر" که از طرف حزب سبزها نامزد شده بود در ایالات فلوریدا توانست قریب به 100 هزار رای آورد.

اگر نیدر کاندیدا نمی شد ، بوش قطعا از ال گور شکست می خورد و شاید بسیاری از حوادثی که در سال گذشته در آمریکا و جهان روی داد، رخ نمی داد.

نیدر در آن سال با شعارهای چپ گرایانه و لیبرال خود توانست قریب به 3 میلیون رای کسب کند و بخشی از آرای ال گور را در ایالت های مختلف آمریکا جذب کند.

در این دوره از انتخابات آمریکا نیز نیدر برای پنجمین بار خود را نامزد انتخابات کرده است با این تفاوت که در این دوره نیدر به طور مستقل در انتخابات شرکت کرده است.

نظرسنجی های انجام شده حاکی است که نیدر در مجموع ایالت های آمریکا بیش از 2 درصد آرا را جذب خواهد کرد. اما علی رغم اینکه وی در 46 ایالت آمریکا با دو نامزد اصلی و دیگر نامزدها رقابت می کند اما به نظر می رسد تاثیرگذاری وی در این دوره از انتخابات همانند سال 2000 نباشد.

"باب بار" دیگر نامزد انتخابات ریاست جمهوری آمریکا است که در 45 ایالت آمریکا رقابت خواهد کرد. وی در گذشته نماینده ایالت جورجیا در کنگره بوده است (در فاصله سال های 1995 تا 2003).

پیش بینی می شود آرای وی در ایالت حساس جورجیا (که به طور سنتی به نامزد جمهوریخواهان رای می دهد) تعیین کننده باشد. شاید وی در انتخابات امسال با جذب بخشی از آرای مک کین در این ایالت همان نقشی را که نیدر در سال 2000 در ناکامی ال گور بازی کرد، در عدم موفقیت مک کین در کسب آرای الکترال ایالت جورجیا بازی کند.

از سوی دیگر خانم "مک کینی" که وی نیز در گذشته نماینده ایالت جورجیا در کنگره بوده است (در فاصله سالهای 1993 تا 2003) در این دوره از انتخابات از حزب سبزها نامزد شده و در بیش از 35 ایالت با دو نامزد اصلی و دیگر نامزدهای فرعی رقابت خواهد کرد. با توجه به اینکه خانم مک کینی یک سیاهپوست است می تواند بخشی از آرای رنگین پوستان و زنان را به سمت خود جلب کند.

اما در مجموع نکته مهم این است که علیرغم شرکت نامزدهای مختلف در انتخابات آمریکا، شانس پیروزی نامزدی به غیر از دو حزب اصلی دموکرات و جمهوریخواه بسیار کم و حتی در عمل محال است. اما این احتمال وجود دارد که نامزدهای فرعی با جذب آرای اصلی در برخی ایالت های حساس، بر نتیجه نهایی انتخابات تاثیرگذار باشند.

کانال عصر ایران در تلگرام