اطلاعات دقيقی از ايران به وادا می رود!

 
ایلنا: بعد از اينكه ماموران وادا و نادو در سال 2005 با حضور سر زده در اردوي تيم ملي وزنه برداري موجبات محروميت دوساله بهترين وزنه برداران كشورمان را فراهم آوردند اين سوال در ذهن برخي از كارشناسان نقش بست كه چرا اين ماموران درست دو، سه روز پس از اينكه وزنه برداران ايران در چارچوب كارهاي بدنسازي از مواد مكمل استفاده كرده‌‏اند، به ايران آمده‌‏اند و بسياري از كارشناسان آن را تعمدي دانستند.

علاوه بر اين پر واضح بود كه ستاد مبارزه با دوپينگ جهاني با اطلاعات دقيقي كه از ايران براي آنها ارسال شده سراغ وزنه برداران رفتند و متاسفانه امروز بار ديگر و به شكلي وسيع‌‏تر همان سناريو براي ورزش ايران در حال تكرار شدن است و بايد نگران عواقب آن بود.

دست اندركاران ورزش و به خصوص ستاد مبارزه با دوپينگ ايران و فدراسيون پزشكي بهتر است به جاي خوش خيالي و ارائه آمارهاي دلخوش كننده به مديران مبني بر اينكه هيچ ورزشكار دوپينگي در ايران وجود ندارد از هم اكنون با رايزني و اتخاذ تدابير ويژه اجازه ندهند بار ديگر حوادث وزنه برداري درابعادي وسيع‌‏تر دامن ورزش را بگيرد چرا كه عكس العمل‌‏هاي تعدادي از ورزشكاران ما در مواجهه با ماموراني كه در ايران هستند حكايت از بروز مشكلات احتمالي در آينده مي‌‏دهد.

اينكه اين ماموران سرزده به ايران مي‌‏آيند و يكراست سراغ احسان حدادي، پرتابگر معروف ايراني را مي‌‏گيرند و در زمان استراحت و در حالي كه احسان در هيچ اردو و مسابقه‌‏اي حضور ندارد با حضور در منزل وي از او نمونه‌‏گيري مي‌‏كنند، نمي‌‏تواند اتفاقي باشد و همچنين نبايد خيلي خوش خيال بود كه هيچ فردي از ايران با آنها در ارتباط نبوده است.

در همين حال خبر مي‌‏رسد كه متاسفانه هنوز هم در ايران به اين ماموران آدرس‌‏هايي داده مي‌‏شود مبني بر اينكه حالا كه شما به ايران آمده‌‏ايد و از فلاني آزمايش گرفته‌‏ايد، بد نيست به سراغ فلان ورزشكار و فلان رشته هم برويد.

نكته جالب توجه در اين خصوص آدرسي است كه به اين گروه خارجي در خصوص برخي از فوتباليستها داده‌‏اند و به طور شفاف به مامورين فوق گفته‌‏اند كه فلان فوتباليست ملي پوش كه در بسياري از مواقع از همراهي با تيم ملي باز مي‌‏ماند، مشكوك است و بد نيست كه يك نمونه هم از وي بگيرند!

در همين حال تعدادي از ورزشكاران ساير رشته‌‏ها هم كه گويا خيلي به خود مطمئن نيستند در حال حاضر بنا بر دلايلي از دسترس خارج شده و به خارج از تهران و حتي بعضا به خارج از كشور مسافرت كرده‌‏اند و هيچ رد پا و شماره‌‏اي هم از خود باقي نگذاشته‌‏اند!

با اين وجود مامورين ستاد جهاني مبارزه دوپينگ بر اساس آن ليستي كه در اختيار دارند هر كه را كه بخواهند حتما پيدا خواهند كرد و اگر براي آنها ثابت شود كه ورزشكاري به طور عمدي از دسترس خارج شده است با او همانند ورزشكار دوپينگي برخورد مي‌‏كنند و جرم اينگونه ورزشكاران هم از دو سال تا چند سال محروميت از تمامي ميادين ورزشي است.

با وجود تمامي اين موارد ورزش ما نبايد از اين قضيه ناراحت باشد چرا كه اگر بدنبال ورزشي پاك هستيم كه همه مسئولين ورزش شعارش را مي‌‏دهند بايد اتفاقا از حضور مامورين جهاني مبارزه با دوپينگ استقبال كنند چرا كه ستاد مبارزه با دوپينگ كشورمان و فدراسيون پزشكي- ورزشي در عمل ثابت كرده‌‏اند كه نمي‌‏توانند به تنهايي به جنگ دوپينگي‌‏ها بروند و بعضا هم بنا بر ملاحظاتي اگر هم يك در هزار ورزشكاري دوپينگي از آب در‌‏آيد از اعلام آن خود‌‏داري مي‌‏شود مگر آنكه آش شورتر از آني شود كه قابل كتمان و پوشش باشد.

اتفاقا امروز مسئولين فدراسيون‌‏ها و سازمان ورزش كه نگراني تعداد زيادي از ورزشكاران را از بابت حضور مامورين جهاني مبارزه با دوپينگ در ايران ديده‌‏اند، مي‌‏توانند پي به بسياري از ناهنجاري‌‏ها در ورزش و يا در رشته‌‏هاي ورزشي خود ببرند.