این آگهی واقعی است:سفر به پاریس فقط با 6 یورو!

روزنامه «استاندارد» ـ چاپ اتريش ـ نوشت: تابستان امسال، صدها دانشجوي دانشگاهي در لهستان به چشم خود ديدند كه حتي تحصيل در رشته علوم سياسي نيز نمي‌تواند آنان را در برابر سفر كوتاه و ارزان به پاريس و به بيگاري كشيده شدن توسط يك سازمان تروريستي، حفاظت كند.

چه كسي مي‌تواند در برابر پيشنهاد سفر سه روزه به پايتخت فرانسه با هزينه تنها شش يورو (شامل جا براي اقامت) مقاومت كند؟ آگهي روزنامه درباره اين سفر آنچنان اغواكننده بود كه هيچ دانشجويي، زحمت پرسش از پشت پرده‌ها و حاميان مالي اين سفر تخفيف داده شده را به خود نداد؛ هرچند كه شركت در تظاهراتي سياسي در فرودگاه «شارل دوگل»، شرط اين سفر بود. به اين ترتيب، لهستاني‌هاي ساده و بي‌تجربه حاضر شدند براي يك روز به «مجاهدين خلق» تبديل شوند.
به گزارش تابناک به نقل از " استاندارد " ، اين تظاهرات در فرودگاه جديدترين اقدامي بود كه به وسيله سازمان شبه نظامي مجاهدين خلق ايران انجام مي‌شود كه اين از سوي اتحاديه اروپا و آمريكا در دسته گروه‌هاي تروريستي قرار گرفته است. در كنار جمع‌آوري كمك‌هاي نقدي در پياده‌روهاي شهرهاي بزرگ آلمان («كلن» يكي از مهمترين پايگاه‌هاي مجاهدين در اروپاست) برگزاري تظاهرات نيز كه براي نمونه در تابستان 2003 با خودسوزي دو ايراني تبعيدي به اوج خود رسيد،‌ در زمره فعاليت‌هاي نادر اين سازمان قرار دارد.

در سال 1965 مجاهدين خلق ايران پايه‌گذاري شد و به مخالفت با رژيم شاه رضا پهلوي كه مورد حمايت غرب بود و تا انقلاب اسلامي 1979 با استبداد حكومت كرد، برخاست. نخستين گروه مجاهدين، جهان‌بيني خود را با آميزه‌اي خام از ماركسيسم انقلابي، رسوم مبارزه چريكي «هوچي‌مين» و «چه‌گوارا» و ويژگي‌هاي اسلام شيعه كه آن را به عنوان جنبش اعتراضي عليه استثمار جامعه و خشونت دولتي تعبير كردند، تزيين كرد. مبارزه مسلحانه از آغاز، وسيله ترجيحي مجاهدين براي بالا بردن قدرت ضربه‌زني لازم به تبليغات ضدآمريكايي و ضدپادشاهي آنان بود.

در سال 1971 مجاهدين خلق نخستين حمله بزرگ خود را طراحي كرده و قصد داشت به مناسبت دو هزار و پانصدمين سالگرد حكومت پادشاهي ايران، نيروگاه برقي تهران را منفجر كند، ولي نيروهاي امنيتي پلهوي مانع اجراي آن شد. در پي آن، موج‌هاي دستگيري آغاز شد و مسعود رجوي ـ كه امروز به همراه همسر خود، رهبر مستبد مجاهدين خلق است ـ پس از محكوميت به زندان، به پاريس فرار كرد. رفتار و برخورد سركوب‌كننده رژيم ايران حتي پس از انقلاب اسلامي نيز موجب شد كه حتي مجاهديني كه در ايران باقي مانده مانده بودند، فعاليت‌هاي خود براي بمب‌گذاري و جنايت عليه اهداف آمريكايي در ايران را به خارج (نه تنها به غرب؛ جايي كه گروه بزرگي از ايرانيان زندگي مي‌كنند، به ويژه به عراق) منتقل كنند.

صدام حسين در سال‌هاي هشتاد به مجاهدين خلقي كه از حکومت روحانیون تهران نااميد شده بودند، پناه داد و در سال 1985 آنان را به عنوان مزدور در جنگ اول خليج فارس عليه ايران به كار گرفت. مجاهدين در سركوب شورشيان كرد و شيعه عراق نيز مشاركت داشتند؛ چيزي كه حمايت مردم در سرزمين مادري‌شان ايران را براي هميشه از ميان برد.

به دنبال آن، نوعي انقلاب فرهنگي اسلامي ـ استالينيسم پديد آمد و بت‌سازي پيرامون رهبري مسعود رجوي و همسر وي مريم (كه مجبور شد به دستور سازمان از همسر سابق خود طلاق بگيرد) همواره اشكال عجيب و غريبي به خود گرفت؛ چيزي كه شعار جديد مجاهدين (ايران رجوي است، رجوي ايران است) نيز آشكاركننده آن است.

مجاهدين خلق در خارج از ايران از طريق بازوي سياسي خود (مقاومت ملي ايران ـ NRWI) نمايندگي مي‌شود.

از سال 1993 به اصطلاح پارلماني در پاريس تشكيل جلسه مي‌دهد. شوراي رهبري مجاهدين خلق ايران تنها از زنان تشكيل مي‌شود؛ علامتي عجيب براي تهران كه مردان بر آن چيره هستند. منتقدان به لطف كمك عراق در زندان ابوغريب بغداد كه حتي آن زمان نيز مشهور بود، ناپديد شدند. سازمان ديده‌بان حقوق بشر از ده‌ها مورد شكنجه و قتل افراد جداشده از مجاهدين خلق گزارش داد، ولي بعدها سازمان جاسوسي «CIA» چريك‌هاي باتجربه مجاهدين را براي كارهاي خود به ويژه در مسائل جاسوسي از ايران استخدام كرد.

در خارج مجاهدين خلق كه بنا بر اعلام خود از سال 2001 ديگر عمليات نظامي انجام نمي‌دهند، از اين‌كه در ميان نسل آتي عالمان سياسي بي‌تجربه و ساده لهستان، محبوبيت به دست آورده‌اند، خوشحالند؛ براي نمونه، «كارين رزتاريتس»، نماينده اتريشي اتحاديه اروپا در اجتماعي از ايرانيان در جلوي ساختمان سازمان بين‌المللي انرژي اتمي در وين، درخواست كرد كه سازمان مجاهدين خلق از فهرست گروه‌هاي تروريستي اتحاديه اروپا حذف شود، زيرا آنها نشانگر «جبهه اصلي مقاومت ايراني عليه بنيادگرايي اسلامي» هستند.

از دسامبر 2001 سازمان مجاهدين خلق ايران و بازوي مسلح آن NLA، به پيشنهاد شوراي اتحاديه اروپا در فهرست سازمان‌هاي تروريستي آمد و در ژوئن 2008 دولت انگليس تصميم به حذف نام اين سازمان از فهرست سازمان‌هاي تروريستي گرفت.