شاید اگر آمریکایی ها می دانستند که ایران، بلافاصله پس از مانور آنها در خلیج فارس، یکی از بزرگترین مانورهای نظامی خویش را برگزار خواهد کرد، هرگز مانور "لبه آشکار" را در دستور کار خویش قرار نمی دادند.

مانور پیامبر اعظم (ص) 2 که بدون هیچ فاصله ای با مانور "لبه آشکار" آمریکا و 24 کشور غربی و عربی برگزار شد، همانند آب سردی بود که بر آتش "لبه آشکار" پاشیده شد و تمام نتایجی که آمریکایی ها انتظارش را می کشیدند، به محاق برد.

اگر مانور ایران انجام نمی گرفت، لبه آشکار و پیام های آن تا مدت ها در کانون توجه رسانه های جهان قرار داشت ولی پیش از آنکه موج تبلیغی - سیاسی لبه آشکار بتواند از آبهای خلیج فارس درگذرد، دهها موشک دوربرد و میان برد که توسط ایران شلیک و با کلاهک های جدید خوشه ای آزمایش شد، فضا را عوض کرد؛ لبه آشکار از آشکار بودن ساقط شد و تمام توجهات به سمت ایران معطوف شد و سوال "پیام مانور آمریکا چه بود؟" به پرسش دیگری تغییر یافت: "پیام مانور ایران چه بود؟"

و اما پاسخ به این پرسش:

1- در باره زمان مانور ایران، دو حالت متصور است: اول اینکه زمان این مانور، پیش از این مشخص شده بود و نیروهای مسلح ایران طبق برنامه از پیش تعیین شده دست به این مانور بزرگ زدند.

در چنین فرضی، باید تصریح کرد که دستگاه حفاظت اطلاعاتی نیروهای مسلح ایران، بسیار موفق و سرویس های خارجی "سیا" در کمال ناکامی عملی کرده اند.

اگر آمریکا می دانست که مانور ایران در چه تاریخی برگزار می شود، زمان برگزاری مانور خویش را به بعد از مانور ایران تغییر می داد تا همان بلایی که اینک بر سر لبه آشکار آمده است، بر سر مانور ایران بیاید.

بنابراین، پوشیده داشتن انجام مانوری به این وسعت، آن هم از دید سازمان سیا، موفقیت بزرگی است که نباید ارزش آن را کمتر از آزمایش های موشکی دانست.

اما فرض دوم این است که چنین مانوری در دستور کار نیروهای مسلح ایران نبوده است و پس از انجام مانور آمریکا، این تصمیم اتخاذ شده است.

در چنین صورتی نیز آنچه می تواند مورد توجه باشد، "واکنش سریع" نظامیان ایران به مانور آمریکاست. در واقع کشوری که بتواند در کوتاه مدت، این حجم عظیم از نیرو و تجهیزات را برای انجام یک عملیات نظامی مهیا کند، در مقابل تهدیدات واقعی نیز قادر به انجام عکس العمل مناسب است.

استراتژیست های نظامی بر این باورند که در دنیای امروز، صرف تجهیزات نظامی برای پیروزی در نبرد کافی نیست بلکه در کنار آن، عوامل متعددی نیاز است که از جمله مهم ترین آنها "سرعت عمل" است. مانور اخیر ایران، نشان داد که کشورمان از توانی به نام "واکنش سریع" برخوردار است.

2- مانور آمریکا و هم پیمانانش همزمان با تشدید فشارهای سیاسی علیه ایران در پرونده هسته ای و بررسی پیش نویس قطعنامه ضد ایرانی شورای امنیت انجام شد تا به نوعی القا کننده این پیام به تهران باشد که مقاومت در پرونده هسته ای می تواند ایران را با برخورد نظامی نیز مواجه سازد.

البته، پیش از این، مقامات آمریکایی این تهدید را بارها و بارها به طور شفاهی به زبان رانده بودند و مقامات ایرانی هم به کرات و شفاها پاسخ داده بودند که ایران برای دفاع از خود آماده است.

آمریکا با مانور اخیر خود سطح تهدید خود را از مرحله شفاهی به مرحله نمایش نظامی ارتقا داد و اگر ایران به همان پاسخ شفاهی بسنده می کرد، تناسب بین تهدید و پاسخ برقرار نمی شد.

بنابراین مانور پیامبر اعظم (ص) یک پاسخ متناسب برای تهدید آمریکا بود و حاوی این پیام روشن و بدون تعارف که "ایران، در برابر تهدیدها، آماده دفاع است."

3- پیام دیگر مانور، خطاب به کشورهای عربی منطقه است. برد موشک های ایران، قطعا به آمریکا نمی رسد ولی ناوگان دریایی آمریکا و تاسیسات نظامی آن در کشورهای منطقه، در تیررس موشک های رادارگریز ایرانی است.

هرچند تهران تصریح و تاکید کرده است که این مانور با اهداف تدافعی برگزار می شود ولی این بدان معنا نیست که اگر حمله ای علیه کشورمان صورت گیرد، این فقط سیستم تدافعی و سامانه های موشکی ضد موشک ایران است که به کار خواهد افتاد بلکه هر نقطه ای که گلوله ای از آن به سمت ایران شلیک می شود، می تواند هدف اقدامات تلافی جویانه نیروهای مسلح مان قرار گیرد.

اعراب منطقه نیک می دانند که در تاریخ معاصر، ایران هرگز آغازگر جنگ نبوده و همواره از خود در برابر هجوم دیگران -که آخرین آن نیز مرتبط به یکی از همین کشورهای عربی بوده است- دفاع کرده است.

این بار نیز، قطعا قرار نیست هیچ گزندی از سوی ایران به هیچ کشوری برسد ولی این نیز یک گزینه حتمی است که در هر صورت ،اگر آمریکا بخواهد به ایران حمله نظامی کند، کمک کنندگان به او در این حمله نیز باید" هزینه" خود از این تجاوزگری را بپردازند.

4- در مانور پیامبر اعظم (ص)، چند نوع موشک وسلاح جدید نیز آزمایش شد و این نشان می دهد که روند توسعه تسلیحاتی ایران برغم تحریم های موجود رو به گسترش است و لذا تحریم نمی تواند برآورنده خواسته های آمریکا باشد چرا که اگر "تحریم" در عصر جدید، سلاح کارآمدی بود، باید نظام تولید تسلیحات در ایران که همواره تحت تحریم بوده است، از هم می پاشید.

5- ایران نه تنها با مانور اخیر خود، نشان داد که آماده دفاع از خود در برابر تهدیدات خارجی است بلکه با حجم انبوه سلاح ها و موشک هایی که به کار برد، این پیام را به آمریکا رساند که اگرچه درحمله احتمالی به ایران، آمریکا می تواند شروع کننده بازی باشد ولی هیچ تضمینی وجود ندارد که پایان بازی نیز با آغازگر آن باشد.

این پیامی است که برخی رسانه های آمریکایی نیز آن را به خوبی دریافته و در اولین روز مانور به دولتمردان خویش توصیه کردند که گزینه برخورد نظامی با ایران را "به طور کامل" از برنامه خود کنار بگذارند.