کره شمالی تنها و تنها بمب اتم دارد و دیگر هیچ! این کشور که با ادعای تفکر « کمونیستی / سوسیالیستی» اما با قرائت استالینستی و در قالب ایذئولوژی «جوچه» اداره می‌شود هیچ چیز دیگری برای عرضه به جهان ندارد.

عصر ایران؛ مصطفی داننده- بعد از درگیری‌های لفظی رهبران کره شمالی و آمریکا، برخی در ایران از "کیم جونگ اون" حمایت کردند و روش او در برابر آمریکا را ستودند.

در همین رابطه کیهان نوشت: « کره‌شمالی که به هیچ‌وجه قابل مقایسه با ایران مقتدر و مردم‌سالار نیست در مقابل آمریکا ایستاده و نتیجه ایستادگی را نیز چشیده است.»

بعد از این دلدادگی عده‌ای در ایران به کره‌شمالی، رهبر این کشور برای مذاکره با ترامپ اعلام آمادگی کرده و حاضر است با رییس جمهور « مو بور» آمریکا پشت یک میز بنشیند.

حالا باید از کسانی که می‌گفتند ما مثل کره شمالی باشیم پرسید چه اتفاقی افتاده است که کیم جونگ اون جوان هم آماده مذاکره شده است.

به زبان ساده می‌شود گفت رییس کره شمالی دل دلواپسان ایرانی را شکست.

اقتدار در عرصه بین الملل کار بسیار پسندیده‌ای است و هیچ کس با آن مخالف نیست. در کنار این اقتدار اما حتما باید عقلانیت هم باشد. نمی‌شود همیشه با استراتژی چماق وارد فضای بین‌الملل شد.

در عرصه جهانی باید از تمام ظرفیت‌های خودمان استفاده کنیم و اجازه ندهیم برخی با تفکر بسته خود، دست و پای ما را در صحنه بین الملل ببندند.

جوچه‌ای‌ها، نیاز به ارتباط با دیگر کشورها و جوامع احساس نمی‌کنند و دور خود را دیوار می‌کشند.

آنها بمب اتم دارند اما می‌شود گفت مردمانشان به لحاظ اقتصادی ضعیف و به لحاظ توانمندی‌ها در سطح پایین نسبت به دیگر کشورهای جهان هستند. اهالی کره شمالی در یک دایره بسته زندگی می‌کنند و تقریبا هیچ خبری از دنیا ندارند. اطلاعات مردم کره محدود به اطلاعاتی است که حاکمیت در اختیار آنها می‌گذارد

ایران اما دستاوردهای مهمی در زمینه‌های مختلفی در جهان دارد. در دنیای امروز مردم جهان بسیاری از چهره‌های فرهنگی و علمی و حتی ورزشی را می‌شناسند همچنان که ظریف و روحانی را می‌شناسند. این یعنی اینکه ایران توانسته است به خوبی مسیر خود در جهان را باز کند.

این درحالی است که وقتی نام کره شمالی به میان می‌آید، مردم جهان تنها "کیم جونگ اون" و پدر و پدربزرگش را می‌شناسند. آنهم نه به نیکی بلکه به خودکامگی.

با توجه به شرایط واقعا برای عده‌ای مدینه فاضله ایران کره شمالی است؟

امروز جمهوری اسلامی به واسطه تصمیم درست سیاستمدارانش و افتخارات ورزشی و هنری‌اش توانسته است، خود را در قامت یک کشور موفق و حامی صلح در جهان معرفی کند.

ایران به واسطه مردمش، سیاستمدارانش، هنرمندانش و ورزشکارانش می‌تواند الگوی بسیاری از کشورهای جهان باشد. به این دوستان باید گفت همیشه جواب کلوخ، سنگ نیست. به قول هاینریش بل نویسنده معروف آلمانی و برنده جایزه نوبل:

«هنوز هم که هنوز است

اظهار ادب،

در مقابله با یک فرد بی ادب،

مطمئن ترین، طریقِ تحقیر است ...»

کانال عصر ایران در تلگرام

تماشاخانه