بازديد بازرسان آژانس از آبشار دوم غني سازي ايران

 بازرسان آژانس بين المللي انرژي اتمي از آبشارهاي اول و دوم غني سازي اورانيوم بازديد كردند.

يك مقام آگاه در گفتگو با اعلام اين خبر گفت : ماموريت دو بازرس آژانس كه از و پادمان آژانس بين NPT روز جمعه وارد ايران شده اند صرفا در چارچوب المللي انرژي اتمي است .

به گفته وي اين بازرسان كه تا اواخر هفته در ايران به سر خواهند برد از ساير تاسيسات هسته اي ايران از جمله مركز فراوري اورانيوم نطنز نيز بازديد خواهند كرد.

دوشنبه هفته گذشته محمد البرادعي مدير كل آژانس بين المللي انرژي اتمي از راه اندازي آبشار دوم غني سازي در ايران خبر داد و اين خبر روز جمعه از سوي محمد قنادي معاون پژوهشي سازمان انرژي اتمي تاييد شد.

آبشار اول غني سازي اورانيوم در ايران فروردين ماه امسال به بهره برداري رسيده بود.

افزايش اختلافات در شوراي امنيت بر سر برنامه هسته اي ايران
روزنامه واشنگتن پست نوشت : در حالي كه دولت آمريكا تلاش مي كند تا فشار بين المللي را براي توقف برنامه هسته اي ايران جمع كند اما چين و روسيه تلاش مي كنند تا گزينه اقدام نظامي را حذف كنند.

« كولوم لينچ » نويسنده تحليل روزنامه واشنگتن پست خاطر نشان مي كند : مسكو و پكن اصرار دارند كه قطعنامه تحريمهاي سازمان ملل متحد كه هم اكنون در نيويورك بر سرآن گفتگو مي شود ; نبايد داراي لحني باشد كه مي تواند به عنوان بهانه اي براي اقدام نظامي عليه تاسيسات هسته اي ايران مورد استفاده قرار گيرد.

در اين مطلب بدون توجه به صلح آميز بودن برنامه هسته اي ايران ادعا شده است : خودداري شوراي امنيت 15 عضوي سازمان ملل ازحفظ احتمال ـ و شايد هم حذف ـ اقدام نظامي موقعيت آن را تضعيف كرده چرا كه با يكي از مهمترين چالشهاي قرن 21 روبرو مي شود و آن هم ظهور احتمالي يك كشور در خاورميانه با سلاح هسته است !

در ادامه اين تحليل آمده است : تلاش براي محدود كردن آمريكا تاكيدي بر بي اعتمادي ديرپا به خاطر تصميم دولت آمريكا در حمله به عراق در مارس سال 2003 بدون تاييد آشكار شوراي امنيت است .

به گفته تحليلگران بحث و گفتگو در سازمان ملل متحد در مورد استفاده از زور عليه ايران با تغيير قدرت در منطقه همزمان مي شود كه هم اكنون جنبه هاي اقدام نظامي آمريكا درمنطقه را كاهش مي دهد. موانع نظامي آمريكا و ناتو ( سازمان آتلانتيك شمالي ) در عراق و افغانستان حمايت عمومي از آمريكا را براي اقدام نظامي در منطقه كاهش مي دهد. همپيمانان اروپايي آمريكا نيز قاطعانه مخالف هرگونه اقدام نظامي آمريكا در ايران هستند.

به گزارش مهر در ادامه اين تحليل آمده است : دولت بوش مي گويد كه اگر چه اقدام نظامي را هرگز از روي ميزحذف نمي كند اما مبارزه ديپلماتيك آن در جهت جلب حمايت براي تحريمها عليه ايران و كره شمالي پوششي براي به راه انداختن جنگهاي جديد نيست .

« كالين كيايتگ » سفير سابق نيوزيلند در سازمان ملل و مدير « گزارش شوراي امنيت » در نيويورك گفت : ممكن است كه توجيه اقدام نظامي بدون استفاده از فصل 7 منشور سازمان ملل متحد سخت تر باشد اما درها را كاملا نمي بندد .

يك ديپلمات چيني نيز گفت : « ما درس خود را از آنچه كه در عراق اتفاق افتاد آموختيم و به همين دليل است كه مي خواهيم خيلي صريح باشيم . »

واشنگتن پست از تغيير رويكرد آمريكا در قبال برنامه هسته اي ايران خبر داد
روزنامه واشنگتن پست نوشت : رويكرد و سياست آمريكا در برنامه هسته اي ايران و كره شمالي تغيير كرده است .

اين روزنامه آمريكايي در تحليلي با عنوان « ديپلماسي پينگ پنگ براي ايران » نوشت : سياستي كه « رونالد ريگان » در مورد اتحاد جماهير شوروي در دوره دوم رياست جمهوري خود به كار برد تغيير كامل در سياست خارجي نبود بلكه بيشتر لغزندگي بر روي يك جاده يخي است . دولت بوش از پافشاري براي انزواي مخالفان خارجي به سوي پذيرش يك استراتژي ديپلماتيك تر در مشاركت مشروط با كره شمالي و ايران حركت كرده است .

« جيم هوگلند » نويسنده اين تحليل خاطر نشان مي كند : در مورد چيزهايي كه در واكنش به تصميم ناگهاني كره شمالي در بازگشت به مذاكرات شش جانبه در پكن شنيده ايد و نشنيده ايد فكر كنيد. آنچه كه شما شنيديد; خرسندي دولتي بود كه در گذشته با پاداش ندادن به دشمنان به خاطر رفتار بد آنها بر شفافيت اخلاقي در سياست خارجي پافشاري داشت اما وقتي كه كره شمالي گفت كه مي خواهد دوباره گفتگو كند كاخ سفيد ارزيابيهاي خوش بينانه فوري از اين مسئله داشت و اين بر خلاف آزمايش اولين سلاح هسته اي پيونگ يانگ بود.

نويسنده مي افزايد : من ترديد دارم كه بوش ديدگاه سياه و سفيد خود را مبني بر كشورهاي خوب و بد جهان كنار گذاشته باشد. اما بوش به وزارت خارجه اجازه داده تا بر « ديك چني » معاون وي و ديگران در دولتش كه مقابله با كشورهاي بد را در صورت امكان و با كشورهاي خوب در صورت لزوم ترجيح مي دهند پيش دستي كنند.

در ادامه اين تحليل آمده است : اين تغيير درمورد ايران مشخص تر است . درحالي كه عقل و منطق متعارف مي گويد كه دولت آمريكا در گفتگو نكردن با ايران اشتباه مي كند اين ايرانيها هستند كه به نظر مي رسد امروز بي ميلي بيشتري براي مشاركت در گفتگو با واشنگتن دارند. يك سري تماسها بين دو كشور طي دو ماه گذشته بر حركت دولت آمريكا به سوي مشاركت تاكيد كرده است .

« كاندوليزا رايس » وزير امور خارجه آمريكا پيشنهاد پيوستن شخصي خود را به مذاكرات رده بالاي بين المللي بر سر برنامه هسته اي ايران در صورت تعليق غني سازي اورانيوم درزمان گفتگوها مطرح كرد. در ماه سپتامبر نيز دولت آمريكا تمايل خود را براي اجازه به صادرات قطعات يدكي براي ماشينهاي توربين به « ايران اير » به طور مستقيم به ايران اطلاع داد.

تماسهاي ديگر از جمله ديدار « كوفي عنان » دبيركل سازمان ملل از تهران و ديدار « جيمز بيكر » وزير امورخارجه سابق آمريكا با « جواد ظريف » سفير ايران در سازمان ملل در ماه سپتامبر با هيچ گونه مخالفت يا تشويقي از جانب كاخ سفيد روبرو نشد.

در پايان اين مطلب آمده است : به نظر مي رسد كه بوش دولت خود را از حركت به سوي سياست فقط انزوا متوقف كرده است . درخواست از دولت آمريكا براي انجام كارهاي بيشتر در جهت گفتگو با تهران معقول اما ناكافي است .