فوتبال ايران در آستانه تعليق

در حاليكه يك هفته ديگر به پايان مهلت فدراسيون بين‌المللي (فيفا) باقيمانده، خبرهاي رسيده حكايت از تعليق فوتبال ايران دارد و اين در شرايطي است كه مسئولان سابق فدراسيون‌ ادعا مي‌كنند جلساتي را براي رفع اين مشكل با مقامات فيفا برگزار كرده‌اند. 

به گزارش فارس، پس از بركناري محمد دادكان از سمت رياست فدراسيون، بحث تعليق فوتبال ايران به وجود آمد؛ اين اتفاق زماني رخ داد كه تيم ملي در جام جهاني 2006 آلمان با كسب نتايج ضعيف، ياس و نااميدي را براي مردم ايران به ارمغان آورد.

سازمان تربيت بدني كه شرايط را اينگونه ديد، حكم به بركناري دادكان داد. آنها براي اين كار به اساسنامه فدراسيون استناد كردند. طبق اين اساسنامه رئيس سازمان بدني به عنوان رئيس مجمع حق بركناري روساي فدراسيون‌هاي مختلف كه زير مجموعه آن محسوب مي‌شوند را داده است.

اين اساسنامه در مقر فيفا نيز وجود دارد؛ اما بعدها عنوان شد، مسئولان سابق فدراسيون در اساسنامه دست برده و آن را به سود خود تغيير دادند.

با اين حال پس از اين اتفاقات، تلاش‌هاي زيادي از سوي برخي افراد صورت گرفت تا زمينه تعليق فوتبال ايران فراهم شود. در اين ميان ملاقات برخي مديران با مقامات فيفا و كنفدراسيون آسيا نيز اين شبهه را بيشتر مي‌كرد؛ اگرچه عنوان مي‌شد مديران سابق براي حل اين مشكل با مسئولان فيفا وارد مذاكره شدند؛ اما نتيجه اين جلسات و مذاكرات نامه‌هايي بود كه از سوي فيفا به فدراسيون ايران ارسال شد.

در اين نامه‌ها هشدار داده شد كه ورزش ايران تا 24 آبان فرصت دارد درباره تغييرات انجام شده توضيحات لازم را ارائه و اقدامات مقتضي را انجام دهد؛ در غير اينصورت فوتبال ايران به حالت تعليق در خواهد آمد. انتشار اين نامه‌ها براي آنهايي كه براي تعليق فوتبال ايران لحظه شماري مي‌كردند، بهترين فرصت بود تا به هدف خود برسند.

از برخي افراد در داخل كه بگذاريم، به لابي صهيونيستي مي‌رسيم كه تلاش گسترده‌اي را براي تحقق اين موضوع انجام داده است. آنها البته در اين كار تنها نبودند؛ كساني كه در داخل منافع خود را در خطر مي ديدند، همگام با اين جريان حركت كردند.

شرايط به گونه‌اي پيش رفت كه اين روزها فوتبال ايران فاصله زيادي با تعليق ندارد. يك هفته ديگر فرصت فيفا تمام مي‌شود و به احتمال فراوان حكم تعليق فوتبال ايران صادر خواهد شد.

البته رئيس سابق فدراسيون بارها تاكيد كرده از سمت خود استعفا نمي‌كند؛ اين در شرايطي است كه بارها از حس ميهن‌پرستي و علاقه به ايران سخن گفته است. به هر حال فوتبال ايران در آستانه تعليق قرار دارد و عده‌اي كه شعار وطن پرستي مي‌دهند، ...

براي آنها ظاهرا مهم نيست فوتبال ايران از حضور در مجامع بين‌المللي محروم شود. اگر اين اتفاق روي دهد، حضور در رقابت‌هاي آسيايي دوحه را از دست خواهيم داد. فوتبالمان چند سال عقب مي‌افتد و در هيچ رده‌اي نمي‌توانيم در ميادين بين‌الملي حضور يابيم. شايد جام ملت‌هاي آسيايي در سال 2007 را هم از دست دهيم. اين موارد براي آنهايي كه مي‌خواهند فوتبال ما را تعليق كنند، مهم نيست؟ اين مسائل در قالب مهين پرستي جايي ندارد؟ اين محروميت‌ها ارزش اين را دارد كه منافع شخصي را بر منافع ملي ترجيح دهيم؟

بحث تعليق فوتبال ايران كاملاً جدي است؛ فقط چند روز به پايان مهلت قانوني فيفا باقي مانده است. اين موضوع را بايد جدي گرفت. اگر فوتبال ايران محروم شود، چه كسي بايد پاسخگو باشد؟ آنهايي كه ادعاي وطن پرستي دارند، امروز كجا هستند؟ مردم ايران آنهايي را كه ناخواسته به اهداف لابي صهيونيستي كمك مي‌كنند، قطعاً نخواهند بخشيد؛ كساني كه در ملاقات با مسئولان فيفا و كنفدراسيون آسيا زمينه تعليق ما را فراهم كردند، نزد مردم جايگاهي ندارند.

پروژه تعليق فوتبال ايران كه در دوران جام جهاني ناكام ماند، اكنون در حال به نتيجه رسيدن است و اين در حاليست كه شماري سرخوش از اين اتفاق، روزگار را مي‌گذراند.