آنکس که نداند و نداند که نداند

سایت شفاف نوشت:
بی سوادی در استفاده از فضای مجازی و رسانه، کوچک و بزرگ و پیر و جوان و مدیر و کارمند و وکیل و موکل نمی شناسند. باید بپذیریم که ما سواد رسانه ای ضعیفی داریم و در زمانی که فضای مجازی و رسانه های مبتنی بر آن در همه اجزای زندگی بشر نفوذ کرده اند از این ناحیه آسیب پذیریم و محتاج تقویت این نوع سواد هستیم.
ایجاد و توسعه زیرساخت های استفاده از رسانه های مجازی بدون آنکه محتوای مناسبی برای آن تهیه کنیم و سواد استفاده از آن را افزایش دهیم مثل سفره رنگینی است که همه چیز در آن هست به جز غذا یا چون لوله کشی آبی است که آبی در آن نیست یا مثل کسی که لباس فاخر می پوشد و پز عالی دارد اما پولی برای تامین مخارج زندگی ندارد. فضای مجازی هم اینگونه است که همگام با توسعه زیرساخت ها نیاز به محتوا دارد آنهم محتوای مناسب با فرهنگ و سبک زندگی هر ملتی که از آن استفاده می کنند. الحمدلله ملت ما آگاه است و تشنه دریافت دانش رسانه ای اما در عجبم از صحبت های سطحی برخی نمایندگان که ظاهراً کوچکترین اطلاعی از فضای مجازی و رسانه های مدرن ندارد اما با اعتماد به نفس و جسارت ادعاهای عجیب و غریب می کنند. از فیلترینگ صحبت می کنند بدون اینکه عواقب آن را بدانند، شبکه ملی اطلاعات را زیر سوال می برند بدون آنکه آن را بشناسند، درباره دولت الکترونیک اظهار نظرهای پراشتباه می کنند. اینکه یکی از نمایندگان اخیرا وزارت ارتباطات را از تشویق و ترغیب استعدادهای ایرانی به تولید محتوای مناسب برای کودکان و نوجوانان منع کرده است حکایت همان جمله مشهور «آنکس که نداند و نداند که نداند»است». به نظر می رسد از این پس علاوه بر سواد خواندن و نوشتن، سواد رسانه‌ای نیز باید به شرایط نامزدهای مجلس اضافه شود تا با حرف های سطحی آبروی قوه مقننه را به ثمن بخس حراج نکنند.