قرار بود مجمع گره باز کند نه این که جای مجلس را بگیرد!

عصر ایران/ مقاله وارده- یک عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام (حجت الاسلام محسن مجتهد شبستری) گفته است: اکثر اعضای این نهاد با تصویب «پالرمو» مخالف اند و محمد باقر نوبخت رییس سازمان برنامه و بودجه می گوید: اگر«اف.ای.تی.اف» تصویب نشود، مبادلات ارزی و صادرات و واردات مشکل تر می شود.
هم‌زمان اصول‌گرایان می‌گویند چرا قیمت ها بالا رفته است و همه هم از دولت، متوقع اند.

اگر رییس جمهوری برآمده از آرای مردم و نمایندگان مجلس شورای اسلامی که اف.ای.تی.اف را تصویب کرده اند کاره ای نیستند چرا همه امور را به اعضای مجمع تشخیص مصلحت نسپاریم تا آقای محسن مجتهد شبستری و دیگر اعضای مخالف پالرمو مسؤولیت انزوای اقتصاد ایران را بپذیرند؟

اصلا بگذارید بپرسیم مجمع تشخیص مصلحت چرا تشکیل شد؟ آیا قرار بود نقش مجلس سنا را ایفا کند یا در مقابل نظر دولت و مجلس بایستد یا تشکیل شد تا در میانه عرف و شرع، جانب مصلحت را بگیرد؟

مثلا اگر مجلس قانون بانک داری را تصویب کند و شورای نگهبان به خاطر بهره بانکی رد کند چون نرخ تورم بالاست و نمی توان بدون بهره وام داد مجمع تصویب کند.

یا اگر مجلس حداقل سن ازدواج را تعیین کند وشورای نگهبان بگوید در شرع حداقل سن ازدواج دختران همان سن بلوغ است مجمع تشخیص از منظر حکومت حداقل سن قانونی تصویب کند.

یا اگر مجلس قانون کار را تصویب کند و ضلع دولت را به رابطه کارگر و کارفرما اضافه کند و شورای نگهبان رد کند و بگوید ما در شرع «اجیر و موجر» داریم نه «کارگر و کارفرما» آن وقت مجمع میانه را بگیرد و تصویب کند.

یا وقتی مجلس قانون مبارزه با مواد مخدر را تصویب کند و شورای نگهبان در شرع پیشینه ای نیابد مجمع مشکل را حل کند.

اما اف.ای.تی.اف چه شباهتی به قوانین پیش گفته دارد؟ (+)

صریح و روشن این که قرار بود مجمع، گره باز کند نه این که جای مجلس را بگیرد.

اگر اف.ای.تی.اف رد شود و گرهی دیگر بر گره ها افزوده شود این یکی را چگونه باید باز کرد؟ در حالی که نهاد قانون گذاری برآمده از مشروطه که قرار بود در رأس امور باشد این قدر ضعیف و تحقیر شده است و انگار نه انگار که نمایندگانی که از صافی نظارت استصوابی هم گذشته اند عملا نمی توانند نقش ایفا کنند و همه پشت درهای مجمع تشخیص نشسته اند.

معامله مرگ: دسترسی ۱۰ دقیقه‌ای به مواد با ۵۰ هزار تومان (فیلم)

تماشاخانه

باران نمی‌بارد یک بلاست وقتی می‌برد بلایی تلخ‌تر / هیچ وقت مدیران از قبل آماده نیستند (فیلم)

خداحافظی با شکارچی طنزآمیز روزمرگی / ما زیر ذره بین نگاهش بودیم (فیلم)

فیلم های دیگر