عصر ایران؛ مصطفی داننده- دیروز از حسن روحانی و برنامههایش دفاع میکردیم و امروز از حسن روحانی و برنامههایش انتقاد میکنیم. چرا این برای برخی عجیب است؟
ما معتقد بودیم برجام بخشی از مشکلات کشور را حل کرده است. ما معتقد بودیم سیاست خارجی شیخ دیپلمات توانسته، سایه بخشی از مشکلات را از سر ایران کنار بزند. حالا بر این باور هستیم بعد از خروج آمریکا از برجام، حسن روحانی و دولتش برنامه مشخصی برای اداره کشور ندارند و به نظر میرسد، منتظر امداد غیبی برای حذف ترامپ از صحنه سیاسی جهان هستند.
روحانی، نه نسبت فامیلی با ما دارد نه رفاقتی با او داریم. تنها نسبت خویشاوندی ما با وطن است. هرکسی بتواند ایران را در مسیر پیشرفت قرار بدهد، به او دست یاری میدهیم و در کنارش هستیم.
برخی فکر میکنند چون در دو انتخابات 92 و 96 از روحانی در برابر رقبای او حمایت کردیم، حالا هم تمام قد باید در کنار او بایستیم و حتی سیاهیها او را سفید ببینم.
این چه رسمی است؟ بله، زمانی، مشکلات فراوان بود و برخی به مردم توصیه میکردند، به جای گوشت و مرغ اشکنه بخورند اما ما اینگونه نیستیم.
ما از رییس جمهور روحانی، انتظار شرایط اینگونه نداشتیم و به خاطر همین از او انتقاد میکنیم. ما دوست نداشتیم همان سبکی را در رفتار و ادبیات ببینم که به آن « نه» گفتیم.
ما انتظار داشتیم، روحانی به عنوان رییس دولت تدبیر وامید برای دوران پسا خروج آمریکا از برجام، برنامهاش مشخص داشته باشد نه اینکه مسخ شود و تنها نظاره گر شرایط کشور باشد.
همچنان از رایی که در 92 و 96 دادیم دفاع میکنیم. چون در آن زمان تنها راه نجات کشور، گفتوگو و مذاکره بود. حالا هم از شرایط کشور انتقاد میکنیم و با صدای بلند میگوییم، آقای رییس جمهور، انتظار ما از دولت شما، این شرایط که میبینیم نبود!
ما از رییس جمهور انتظار داشتیم، لباس رزم بپوشد و به میدان بیاید و برای مشکلات کشور، مفری پیدا کند. نه اینکه، همچون مردم نظاره گر شرایط بحرانی کشور باشد.
عدهای بر این باور هستند که شرایط امروز، به خاطر رای مردم در دو انتخابات گذشته بوده است. این افراد اما گویا فراموش کردهاند مردم از شرایطی که احمدی نژاد برای کشور ایجاد کرده بود به روحانی پناه آوردند. اگر نبود برجام و مذاکرات هستهای، دلار 20 هزارتومانی در همان سال 92 انتظار مردم را میکشید.
مردم انتخاب درستی کردند. 4 سال ابتدایی روحانی نشان داد، که مذاکره و گفتوگو میتواند آرامش اقتصادی را به کشور هدیه کند و اتفاقا مشکل امروز ما این است که رییس جمهور آمریکا، مسیر گفتوگو را بسته است.
با این همه باید گفت رییس جمهوری را که بتوانیم با این صراحت از او انتقاد کنیم را به رییس جمهوری که نتوانیم انتقاد کنیم ترجیح میدهیم.
اتفاقا به نظر من راه درست همینه که عصر ایران داره یعنی حمایت از روحانی تا جایی که برای وطن کار می کنه و نقد او وقتی از این مسیر تخطی می کنه
امیدی به بهبود شرایط اقتصادی نیست. لطفا طرز تهیه اشکنه را توضیح دهید.
کاشکی فهمیده باشیم و به آدم های معتقد به جوانان پر شور و نشاط و مدبر واقعی و دلسوز رای بدهیم که البته به مذاق برخی این خوش نمی آید چون پول زیاد دارند و تفرج در ایران براشون افت داره و نمی تونند دست از این قلک در ایران بکنند و از اینجا بروند به غربی که علاقمندشند یعنی هر دو رو می خواهند
البته باید بگم که منم یه جوان بیکار با هزارتا آرزو هستم که ناکام مانده و مثل بقیه مردم.
روحانی چه دستاوردی داشته که بتونه جواب انتقادها رو بده. اگه من جای این آقا بودم استعفا می دادم.
برای پاسخ به شما از نوشته های خودتان کمک میگیرم .
یادتان هست مقاله ای که در مورد حامیان احمدی نژاد چاپ کردید:
« قرار نیست همه تصمیمها درست باشد. مسئله این است که آنها میخواهند بخشی از تاریخ ایران را پاک کنند و بر روی اشتباه خود سرپوش بگذارند.»
https://www.asriran.com/fa/news/578732/
فراموش%E2%80%8Cخانه-اصول%E2%80%8Cگرایاناحمدی-نژاد-نیامده-بود-جاده-آسفالت-کند
حال شما هم مسولیت حمایت و اشتباه خود را بپذیرید.