۱۵ آذر ۱۴۰۴
به روز شده در: ۱۵ آذر ۱۴۰۴ - ۱۹:۵۲
فیلم بیشتر »»
کد خبر ۶۶۲۶۲۹
تاریخ انتشار: ۱۰:۰۰ - ۲۵-۰۱-۱۳۹۸
کد ۶۶۲۶۲۹
انتشار: ۱۰:۰۰ - ۲۵-۰۱-۱۳۹۸

نخستین صدای یک زن از اعماق تاریخ ایران / یک زوج مقتدر؛ دو یادگاری ماندگار (+فیلم)

تاریخ باستان ایران پر است از نوشته‌های مردان. تا امروز می‌دانیم که ملکه «ناپیرآسو»، نخستین زن ایرانی است که سه هزار سال پیش توانست با حک یک کتیبه، صدای خود را به ما برساند.

کیفیت پایین

کیفیت خوب

عصر ایران؛ محسن ظهوری - «من ناپیرآسو همسر اونتاش ناپیریشا هستم.» این نخستین صدای زن در تاریخ ایران است. صدایی از قدیمی‌ترین کتیبه یافت شده از یک زن در ایران؛ «ناپیرآسو»، همسر یکی از مقتدرترین شاهان ایران باستان، که ۲۰ سال بر جنوب غربی ایران در حوالی ایلام و خوزستان امروز حکومت می‌کرد. این داستان یادگاری‌های ارزشمندی است که از این زوج به جا مانده؛ تندیسی از ملکه «ناپیرآسو»، و معبدی از شوهرش شاه «اونتاش ناپیریشا»، یکی از منحصربه‌فردترین سازه‌های به‌جامانده از تاریخ ایران. داستان این زن و شوهر به ۳ هزار سال پیش برمی‌گردد؛ به زمانی که تمدن عیلام پس از گذشت ۱۵۰۰ سال، دوره جدیدی از تاریخ خود را آغاز کرده بود.
راز این داستان بزرگ را از اینجا فهمیدیم؛ مکانی در ۴۰ کیلومتری جنوب شهر شوش و کشف نیایشگاهی که حالا آن را به زیگورات چغازنبیل می‌شناسیم. اواخر دوره رضاخان بود که مهندسان شرکت نفت آجری کتیبه‌دار یافتند و آن را برای باستان‌شناسان فرستادند. کاوش‌ها در منطقه آغاز شد و به مرور بقایای معبدی از آن بیرون آمد که حالا ۲ طبقه و نیم و ۲۵ متر ارتفاع دارد و نشان می‌دهد در گذشته بنایی در ۵ طبقه با ارتفاع ۵۲ متر بوده.
پیدا شدن کتیبه‌ای در این بنای باستانی، راز سازنده آن را برملا کرد: «من اونتاش ناپیریشا، آجرهای طلایی را حکاکی کردم. من در اینجا این مأوا را برای خدایان گال و اینشوشیناک برپا کردم و این مکان مقدس را هدیه کردم، باشد که کارهای من که هدیه‌ای است برای خدایان گال و اینشوشیانک پذیرفته شود.»
اونتاش پادشاه قدرتمند سلسله «ایگه هالکی» از تمدن عیلام، با ساخت این معبد نام خود را در تاریخ ایران جاودانه کرد؛ نیایشگاهی ساخته شده به‌صورت زیگورات؛ بنایی خشتی که به‌صورت پلکانی به سمت آسمان می‌رود و سالم‌ترین و بزرگ‌ترین باقی‌مانده آن در جهان همین معبد است؛ جایی که امروز آن را زیگورات «چغازنبیل» به معنی «زنبیل وارونه» می‌خوانیم و در روزگار خودش، زیگورات «دوراونتاش» به معنی «شهر اونتاش» نام داشت.
«ناپیرآسو» همسر این شاه مقتدر بود که او را از تندیسی می‌شناسیم که سال ۱۲۸۲ در خرابه‌های شوش یافت شد. تندیسی که از ارزشمندترین یافته‌های تاریخی ایران است و حالا در موزه لوور پاریس قرار دارد. مجسمه‌ای بدون سر از برنز با کمتر از ۱.۵ متر ارتفاع که نزدیک به دو تُن وزن دارد.
از ناپیرآسو چیز زیادی نمی‌دانیم جز آن‌چه بر دامن تندیسش حک شده: «من ناپیرآسو، همسر اونتاش ناپیریشا هستم. هر کس که بخواهد مجسمه مرا تصرف کند، هرکس بخواهد آن را درهم بشکند، هرکس این کتیبه را خراب کند و یا نام مرا پاک کند، باشد که مورد غضب خدایان این‌شوشیناک، نیپی‌ریشا و کیری‌ریشا قرار گیرد و نام و نسلش از میان برداشته شود.»

پربیننده ترین پست همین یک ساعت اخیر
برچسب ها: ناپیراسا ، ایلام ، زنان
ارسال به دوستان
صدور هشدار تشدید سامانه بارشی؛ هشدار بارش برف و تگرگ در ۱۶ استان کشور دومین شکست متوالی هندبال بانوان ایران در پرزیدنت کاپ؛ مغلوب پاراگوئه شدیم بازداشت ۶ نفر در لبنان با اتهام حمله به گشتی یونیفل یک تیم لیگ برتری کنار کشید؛ پایش پارت شاهرود از بسکتبال خداحافظی کرد؛ اعتبار لیگ زیر سؤال پرداخت خسارات اثاثیه منازل آسیب دیده در جنگ ۱۲ روزه به کجا رسید؟ فوت ۷ یزدی بر اثر ابتلا به آنفلوآنزا دانشمندان ۱۶ هزار ردپای دایناسور را در بولیوی ثبت کردند زره قصور الساف با قدمت بیش از 2000 سال؛ تلاقی قدرت و ظرافت(+تصاویر) دیدگاهی نامتعارف برای زندگی بهتر: هنر ظریف بی خیالی مدارس استان قم در روز یکشنبه غیرحضوری شد واکنش شدید به انتخاب رنگ سال 2026 ؛ کسل کننده و یادآور برتری‌طلبی سفیدپوستی کشف رازهای جدید درباره بردگان قالیباف: من بیشترین وقت را برای تدوین و بررسی لایحه عفاف و حجاب گذاشتم در ویژه‌ برنامه‌های قرعه‌کشی جام جهانی چه گذشت؟ از شبکه سه تا فردوسی پور و ... همکاری تهران و ترامپ / یکشنبه، انتقال ایرانیان اخراجی از امریکا به ایران / دیدار مقام ایرانی با ایرانیان بازداشتی در امریکا