پنجمین کرسی آزاد اندیشی رسانه ای دانشگاه با عنوان خشم و هیاهو رسانه ها و اولیگانیسم روز (چهارشنبه) با حضور کارشناسان ورزشی برگزار شد.

به گزارش ایرنا، پنجمین کرسی آزاد اندیشی رسانه‌ای دانشکده علوم ارتباطات و مطالعات رسانه ای با عنوان خشم و هیاهو رسانه ها و هولیگانیسم در ورزشگاه های ایران امروز(چهارشنبه) در دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز با حضور مازیار ناظمی رییس مرکز اطلاع رسانی و روابط عمومی وزارت ورزش و جوانان، پژمان راهبر روزنامه نگار ورزشی، شهرام محمدخانی جامعه شناس ورزشی، حمید قاسمی کارشناس ورزش و مدیر گروه تحصیلات تکمیلی دانشگاه پیام نور و احسان محمدی روزنامه نگار و فعال رسانه ای ورزش برگزار شد.
شهرام محمدخانی در این نشست گفت: این پرخشاگری ها مساله اجتماعی است و تا حدودی از هیاهو و خشم قابل قبول است اما اگر بالاتر رود از حالت طبیعی خارج است. آن چیزی که در ورزشگاه ها اتفاق افتاد از آلودگی های کلامی و پرخاش هایی بود که اتفاق افتاد و با خشونت افراطی به خرابکاری اموال عمومی دست می زنند و مغایر با ارزش های اجتماعی است که باید با آن مقابله کرد.

در ادامه این نشست حمید قاسمی گفت: نقد درونی که به نظام آموزشی کشور وجود دارد « بیسوادی » است. براساس تعریف های یونسکو ١٢ نوع تعریف از بیسوادی شد که یکی سواد هیجانی است. در تعریفی از یونسکو کسانی که نتوانند آموخته های خودشان استفاده کنند و در زندگی خودشان به طور بهینه استفاده کنند، بیسواد محسوب می شوند. باید یاد بگیریم تا این هیجانات را کنترل کنیم تا روابط بهتری داشته باشیم.

نبود اعتماد اجتماعی عامل موثر در افزایش پرخاشگری
قاسمی ادامه داد: در محیط فوتبال بیشترین جامعه پرخاشگری وجود دارد. سالهاست که می توان این پرخاش ها را به ویژه در گفت و گوهای کلامی مشاهده کرد. فوتبال یک ویترین است و بیش از همه ورزش ها دیده می شود. مهم ترین مشکل نوع نظام آموزشی کشور است. تمامی دستگاه های فرهنگی در رفتار این سازمان ها و رسانه ها برای تغییر رفتار عمومی جامعه هماهنگ کار نمی کنند به دنبال ایجاد کنترل هیجان نیستند.
وی گفت: فضای احتماعی به شدت در التهاب است و وقتی نتوانیم خود را کنترل کنیم به دلیل نبود اعتماد اجتماعی است. اعتماد اجتماعی از عدد ٧٨ درصد به زیر ٢٠ درصد رسیده و این بی اطمینانی باعث می شود در شرایطی که باید کنترل هیجان صورت گیرد، پرخاشگری آغاز شود. میانگین فرهنگی افرادی که در ورزشگاه هستند، پایین است و در آینده چون برنامه‌ای هم برای کنترل این موضوع نداریم مطمئنا باز هم باید شاهد این برنامه ها باشیم. هولیگانیسم در لحظه ممکن است شکل گیرد و این امر به دلیل نداشتن مدیریت هیجان رخ می دهد.

تاثیر ژورنالیسم سیاه در افزایش پرخاشگری
مازیار ناظمی در ادامه این نشست گفت: وقتی نگاهی برای سرپوش گذاشتن در مشکلات وجود دارد این موضوع مانند آتش زیرخاکستر می ماند. جامعه ایرانی باید گفت و گو مدار باشد اما مردم با هم حرف نمی زنند و این امر انبوهی از خشم را در ورزشگاه ها به وجود می آورد.
ناظمی ادامه داد: البته برخی رفتارها سازماندهی شده است و در رسانه ها نیز می توان این امر را دید. در حال حاضر شرایط به نحوی پیش آمده که پیش از مسابقه مردم برای نبرد آماده می شوند. فوتبال یک جنگ است و در برخی از کشورها این جنگ وجود دارد.
مدیر اطلاع رسانی و روابط عمومی وزارت ورزش و جوانان خاطر نشان کرد: فدراسیون فوتبال و وزارت ورزش و شورای تامین امنیت تلاش می کنند تا این مسابقات برگزار شود. « ژورنالیسم سیاه » یک بحث سطحی پرخاشگری است که به وضوح دیده می شود. برخی رسانه های ملی و رسمی حتی بازار شایعات را داغ می کنند و حتی گوناگونی در حوزه رسانه باعث افزایش شایعه می شود. این ژورنالیسم سیاه به بدنه اجتماع صدمه می زند. جامعه ای که با آن درگیر هستیم و کاهش اعتماد اجتماعی به شدت در میان مسئولین وجود دارد.
ناظمی تصریح کرد: مدیریت در ایران بسیار سیال است. از طرفی کار توسعه یکشبه اتفاق نمی افتد و زمان می برد. البته اکنون کار شماره گذاری صندلی ها آغاز شده و گیت ها هماهنگ شده است و با توجه به این موضوع امیدواریم مشکلات کمتر شود.

ناظمی در رابطه با مافیای بلیت فروشی گفت: ما تلاش کردیم تا شرکت مشکل ساز جدا شود و بتوانیم این موضوع را حل کنیم. درهای ورزشگاه از ١١ صبح به روی هواداران باز می شود و برخی تماشاگران هم کارهایی انجام می دهند که نیاز به برخورد نیروی انتظامی دارند و با توجه به این موضوع یک مجموعه عصبی در کنار هم قرار می گیرند.

وی افزود: از طرفی متاسفانه برنامه برای درآمدزایی و استفاده بهینه نیست. برای مثال در فینال لیگ قهرمانان آسیا و بازی پرسپولیس و کاشیما آنتلرز ژاپن با گرفتاری مجوز حضور١١٠٠ هوادار زن را گرفتیم. در آن زمان فکر کردیم دیگر منع قانونی برای حضور خانم ها نیست. بازی ایران پرتغال را پخش کند و گرفتاری زیاد داریم که متولی زیاد دارد. قرار شد خانواده ها را دعوت کنیم تا بازی را ببینیم و چه انرژی وسیعی از ما گرفته شد.
این کارشناس با بیان اینکه در مجموع باید سایه دولت را در باشگاه داری ها و هواداران کم کنیم، تاکید کرد: اگر این اتفاق رخ دهد، رویدادهای خوبی می افتد. همواره در باشگاه های استقلال و پرسپولیس چند صدایی وجود دارد این ساختار براساس شخصیت ها و شایستگی ها نیست. یکی از مشکلات جدی فوتبال ما لیدرها هستند که خط می دهند و بسیار قدرت دارند. افراد بیسوادی وارد این فضا شدند و این فضاها دست به دست هم می دهد.

با اوباش گرایی در شبکه های اجتماعی روبه رو هستیم
در ادامه این نشست پژمان راهبر هم با اشاره به بحث فوق گفت: یک وجه مهمی که با آن درگیر هستیم «اوباش گرایی» در شبکه های اجتماعی است. جرعتی که در فحاشی و بی احترامی وجود دارد، دامنه وسیعی را در این زمینه ایجاد کرده است. فضایی که در حال حاضر ایجاد شده، این اراده معطوف به فحاشی و عملی کردن آن هرگز در این حد وجود نداشته است.
وی خاطرنشان کرد: مساله حضور خانواده ها در ورزشگاه بسیار مهم است و به نظر من در هر مکانی تعداد آقایان زیاد می شود فحاشی را در آنجا می‌توان مشاهده کرد و باید مساله را با حضور خانواده ها در ورزشگاه حل شود. در حال حاضر شرایط به نحوی شده که با جامعه‌ای بی‌آینده روبرو هستیم و مردم امیدی به آینده ندارند و در این صورت بی اهمیتی به اموال عمومی رخ می دهد و فردی هم که صندلی را در ورزشکاه می شکند، نسبت به سرمایه عمومی بی اهمیت است.. این مسائل سبب تشدید نارضایتی ها در فضای ورزشگاه می شود.
وی افزود: در ورزشگاه ها به برخورد و شناسایی نیاز داریم چرا که خیلی از ورزشکارها در این شرایط ترجیح می دهند که به ورزشگاه نروند و این مساله مشکل ساز می شود.
راهبر ادامه داد: این مساله برای مردم پیش پا افتاده است اما متاسفانه فاجعه بزرگی است و نمی توان این سوء رفتارها را به راحتی کنترل کرد اما راه های زیادی برای حل آن وجود دارد.

فوتبال جنگ است
محمد خانی هم در ادامه این نشست گفت: آن چیزی که در ورزشگاه ها شاهد آن هستیم ماکتی از جامعه است. برای مثال به اتوبوسی را در میدان ونک حمله می کنند می گویند آنها اوباش بودند اما از منظر دیگری باید دید تعریف جامعه چیست؟ جامعه عبارت از معانی مشترکی است که مردم فهم می کنند.
وی با بیان اینکه باید کلماتی که مردم در سایت های هواداری به کار می برند را بررسی کرد، اظهار داشت: وقتی می گویند تیمی حکومتی است و از رانت استفاده می کند یا یک تیمی از طریق آوردن پرچم یک کشور بیگانه خود را تعریف می کند زیرا فوتبال جنگ است.
این کارشناس ادامه داد: تا زمانی که تلقی جنگ از فوتبال وجود دارد، این مسائل تا حدی قابل قبول است اما وقتی از مرز مشخصی تجاوز می کند، باید برای آن تدبیر جدی اندیشید.
محمدخانی تصریح کرد: درصد خیلی کمی از خانم ها هستند که در ورزشگاه ها حضور دارند و از دید من حضور خانم ها نمی تواند در کاهش خشونت چندان موثر باشد.