ایمپالا بدنی با سایز متوسط و قلمی دارد. پاهای باریک و گردن بلند ترکیبی را ایجاد کرده که در نهایت به حیوان کمک می کند تا سرعت بالا و همچنین واکنش های سریع در هنگام احساس خطر، داشته باشد.

عصر ایران - ایمپالا(نام علمی: اپیسروس ملامپوس) جانداری است متعلق به خانواده شاخ درازان یا بزگوزن ها که با سرعت بسیار زیادی حرکت می کنند. شاخ درازان نیز به عنوان یک نام کلی برای اشاره به گروه بزرگی از گاوسانان آفریقا و اوراسیا به کار می رود.

ایمپالا فراوان ترین حیوان نشخوارکننده در ساواناهای شرق و جنوب آفریقا محسوب می شود و اغلب در گله های بزرگ تحت کنترل یک نر بالغ، دیده می شوند.

ایمپالا را می توان شکل تکامل یافته یک بزگوزن دانست زیرا هم ظاهر بسیار زیبایی دارد و هم قابلیت های بالای فیزیکی. ایمپالاها رکورددار پرش طول هستند و در هر جهش حدود 10 متر می پرند.

ظاهر و مشخصات فیزیکی

نام پرکاربرد برای این جاندار: ایمپالا

نام علمی: اپیسروس ملامپوس

نوع: پستاندار

خوراک: گیاه خوار

ارتفاع از زمین در قسمت شانه: 83 تا 99 سانتیمتر

وزن: 40 تا 76 کیلوگرم

اندازه حیوان در مقایسه با یک انسان 183 سانتیمتری

وضعیت فعلی جمعیتی: باثبات(در خظر انقراض قرار ندارد)

ایمپالا بدنی با سایز متوسط و قلمی دارد. پاهای باریک و گردن بلند ترکیبی را ایجاد کرده که در نهایت به حیوان کمک می کند تا سرعت بالا و همچنین واکنش های سریع در هنگام احساس خطر، داشته باشد. نرها معمولا حدود 20 درصد سنگین تر بوده و شاخ هایی زیبا به شکل چنگ رومی دارند که از 45 تا 91 سانتیمتر یا حتی بلندتر از این مقدار رشد می کنند و با این ویژگی؛ عنوان شاخ بلندترین بزگوزن در شرق آفریقا را به خود اختصاص داده اند. بدن هردو جنس ایمپالا پوششی به رنگ قهوه ای متمایل به قرمز دارد که البته این رنگ در دو طیف پررنگ و کم رنگ به ترتیب روی پشت و قسمت پایین تر آن دیده می شود. زیر بدن حیوان نیزسفیدرنگ است. در انتهای بدن نیز دو خط تیره حالتی شبیه حرف M ایجاد کرده اند.

رنگ سفید در پوشش ایمپالا تنها محدود به زیر بدن حیوان نمی شود و در اطراف چشم، درون گوش، دم و پوزه هم دیده می شود. ایمپالای صورت مشکی (اپیسروس ملامپوس پیترسی) از جنوب غربی آفریقا یک زیرگونه نسبتا نادر است که به شدت مورد توجه شکارچیان قرار دارد.

مکان زندگی

ایمپالاها گونه بسیار جالبی هستند که ترجیح می دهند جایی میان جنگل و چمنزار زندگی کنند از این رو در فصل بارندگی علف می خورند و در فصل خشک جنگل را به عنوان یک گزینه جذاب تر برابر خود دارند.

باتوجه به محدودیت زیستگاه، ایمپالاها به خوبی توانسته اند خود را با شرایط محیط هماهنگ سازند. آنها حتی می توانند در مناطقی که پوشش گیاهی آن مورد چرای شدید دام های اهلی قرار داشته و همچنین در فاصله ای دور از آب قرار دارد نیز خود را سیر کنند.

تولید مثل

ایمپالا در فصل بارندگی جفتگیری می کنند و حدود 7 ماه بعد زایمان انجام می شود یعنی تقریبا در انتهای فصل خشک سال. در فصل جفتگیری نرها با سر و صدای زیادی به قدرتنمایی برابر یکدیگر می پردازند تا بتوانند جفت مورد علاقه خود را انتخاب کنند.

مواجهه با خطر(دفاع)

شکار ایمپالاها هیچگاه کار آسانی برای شکارچیانی مانند شیرها نبوده است. آنها به هنگام خطر به سرعت با سر و صدا به گله هشدار می دهند و با جهش های بلند خود با ارتفاع 3 متر و طول 10 متر یک فرار حرفه ای را به نمایش می گذارند. با این ویژگی یک ایمپالا براحتی از هر مانعی عبور خواهد کرد.

منبع: britannica.com

کانال عصر ایران در تلگرام

تماشاخانه