مسابقات شتردوانی؛ یادگار فرهنگ صحرانشینی در دبی

 اینکه دبی در میانهٔ صحرا برپا شده گاه آسان از یاد می‌رود اما سنت‌های این شهر در فرهنگی دیرینه ریشه دارد. شتر که سفینه صحرا لقب گرفته نماد پیوند عمیق جامعه امارات با فرهنگ بادیه‌نشینی است.

به گزارش عصرایران به نقل از یورونیوز، حضور در باشگاه شتردوانی دوبی برای همه آزاد است. جوایز ارزنده این مسابقات مالکان شترها را از گوشه و کنار شبه جزیره عربستان به اینجا می‌کشد.

صاحبان شترها سوار بر خودرو و بوق‌زنان آنها را دنبال می‌کنند. آنها با دستگاهی کوچک روبات سوارکار را از راه دور کنترل می‌کنند. این رویداد هیجان انگیز دریچه‌ای است به فرهنگ سنتی این جامعه.

دیده می‌شود که جامعه امارات در حال توسعه شتردوانی است. گردشگرانی که به تماشای مسابقات شتردوانی می‌آیند اینجا شاهد چیز تازه‌ای هستند. چگونگی رفتار با شترها و همچنین رقابت آنها با هم تماشایی است.

اعطای جایزه مسابقات شتردوانی دبی

بزرگترین رویداد فرهنگ بادیه‌نشینی دوبی در راه است. جشنواره میراثِ المرموم مراسمی است که هرسال در بزرگداشت فرهنگ صحرانشینی و اهمیت آن برای این جامعه برگزار می‌شود.

در رقص سنتی عیاله یا رقص چوب‌دست، دو ردیف از رقصندگان روبروی هم قرار می‌گیرند. آنها شانه به شانه می‌رقصند، امری که نماد نزدیکی و اتحاد قبایل است.

در گذشته که زندگی صحرانشینان بر اساس کوچ بود شتر نقش مهمی در زندگی داشت. برای صحرانشینان شتر فقط وسیله جابجایی نبود بلکه حیوانی خانگی بود که از شیر و گوشتش نیز استفاده می‌کردند.

علی سعید بن سارود، مدیر عامل باشگاه شتردوانی دوبی می‌گوید:‌ «محیط ما محیطی است که شتردوانی در آن جاری است. ما در این حال و هوا بزرگ شده‌ایم و زندگی صحرانشینی داشتیم. با تماشای شترسواری پدرمان رشد کردیم و خودمان هم تعلیم دادن شتر و مسابقه‌ دادن را یاد گرفتیم. در واقع اینها همه نتیجه محیط و فضایی است که ما در آن تربیت شدیم.»

رقص عیاله یا رقص سنتی چوبدست

همزمان با رسیدن فناوری‌های تازهٔ حمل و نقل، رئیس جمهوری پیشین امارات چاره‌ای اندیشید تا جایگاه سنتی این حیوانات در جامعه امارات همچنان محترم بماند. آل مکتوم، خاندان سلطنتی دوبی، همچنان حامی مسابقات شتردوانی و حفظ آداب و سنن نیاکان خویش است.

سعید بن سارود در این زمینه می‌گوید: «شیخ زاید بن سلطان مسابقه شتردوانی را دوباره در جامعه احیا کرد و ارزش این حیوانات دوباره شناخته شد. چون شتر به این آب و خاک، و به پدران و اجداد ما تعلق دارد.»

اورسولا اوشی یک زن آلمانی است که علاقه وافرش به زندگی صحرانشینی او را سالها در دوبی ماندگار کرده است. حالا او ۲۰ سال است که در یک چادر زندگی می‌کند.

اورسولا اینجا به پرورش شتر اشتغال دارد و تجربه زندگی‌اش را با گردشگران در میان می‌گذارد. او فرهنگ صحرا را از خانواده‌ای صحرانشین که نخست پذیرای وی شدند فرا گرفته است.

اورسولا اوشی شهروند آلمانی سالهاست به پرورش شتر اشتغال دارد

اورسولا می‌گوید: «مشتاقم به کسانی که به اینجا می‌آیند این شانس را بدهم که با مهمان‌نوازی عربی آشنا شوند.» و می‌افزاید:‌ «شتر نوعی آزادی به شما می‌دهد. حیوانی است آرام و مغرور و البته اماراتی‌ها هم به داشتن آن می‌بالند. البته خود من هم همینطور.»

با آنکه صحرانشینان از سالها پیش نیاز چندانی به شتر ندارند اما جای تعجب نیست که این حیوان جایگاهی چنین برجسته در هویت فرهنگی دوبی دارد.

تماشاخانه

مردهایی که نه برای زنان که برای «حقوق مردها» مهریه ۱۴ سکه‌ای را تصویب کردند؛ اصلاح قانون یا تضعیف حقوق زنان؟ (فیلم)

سوتی بد پیمان قاسم خانی جلوی استاد شجریان ؛ یکی از ضایع‌ترین خاطرات زندگیمه (فیلم)

فیلم های دیگر