بلایی که فضای دوقطبی بر سرمردم آورده است

از سوی دیگر ، مردم او را چهره ای جدید نسبت به ناطق نوری می دانستند که حرف های جدیدی می زند . در این میان مردم به حمایت از "چهره نو و مظلوم" انتخابات وارد عرصه شدند و به چهره ای که نماد "وضع موجود" بود "نه" گفتند .

اما در انتخابات سال 1384 فضای انتخاباتی دو قطبی نبود . هم از سوی اصلاح طلبان و هم از سوی اصولگرایان تعدادی نامزدی وارد عرصه شدند که  شهردار وقت تهران همراه با هاشمی رفسنجانی وارد دور دوم انتخابات شدند .

در چنین شرایطی اصلاح طلبان تلاش کردند الگوی دو قطبی خرداد 1376 را احیا کنند . اما ظاهراً توجه نکردند که اساساً هاشمی را نه می توان مظلوم جلوه داد و نه نماد تغییر وضع موجود .
با این حال همه با هم وارد میدان حمایت از هاشمی شدند و تقریباً تمام تلاش خود را برای پیروزی هاشمی به کار بستند . اما در این دوره از انتخابات نیز فردی که مردم احساس کردند مظلوم واقع شده و چهره ای نو شناخته می شد ، توانست بر نماد وضع موجود پیروز شود و بر کرسی ریاست جمهوری تکیه زند .

بنابراین می توان نتیجه گرفت که ملاک تصمیم گیری در فضای دو قطبی انتخابات ایرانی ، سنجش برنامه های احزاب و گروه ها نیست . بلکه میزان "مظلومیت" هر یک از نامزدها و میزان "نو بودن" چهره آنهاست .

حال این سوال پیش می آید که آیا چنین فضایی به سود مردم ایران است ؟ آیا ایجاد فضاهایی که سبب می شود هیچ یک از نامزدها تعهدی برای دادن برنامه به مردم نداشته باشند و جملگی تلاش کنند فرد مقابل را « ظالم » و نامزد خودی را « مظلوم » نشان دهند ، به سود مردم است ؟ آیا همین روند سبب نشده که در نتیجه هر انتخاباتی مردم به آمال و آرزوهایی که داشته اند دست نیابند ؟

متأسفانه در این دوره از انتخابات نیز هر یک از جناح ها تلاش می کند برای کسب کرسی ریاست جمهوری ، چنین فضایی ایجاد کند . نتیجه ایجاد فضای دو قطبی در ایران اینهاست :

1ـ هیچ کاندیدایی به مردم برنامه نمی دهد.

2ـ فضای رقابت تبدیل به فضای دعوا می شود ، چون اساساً مظلوم نمایی و ظالم نشان دادن رقیب حاصل دعواست نه رقابت .

3ـ هر کس باید در انتخابات تکلیف خود را با یکی از دو قطب روشن کند چون دیگر مهم نیست کدام برنامه پیروز می شود ، مهم این است که جناح رقیب پیروز نشود .

4ـ در نتیجه انتخاباتی که رئیس جمهورش ، قهرمان و پیروز یک دعوای بزرگ است ، چهار سال دعوا در کشور شروع می شود . دولت به جای کار برای مردم وقتش را صرف ایجاد محبوبیت برای خودش و لج بازی با رقیب می کند و تمام نیروهای نزدیک به رقیب را حذف می کند . رقیب مغلوب نیز از هم اکنون برنامه ریزی می کند تا دولت حاکم را ناکارآمد نشان دهد. در نتیجه این چهار سال دعوا ، انتخاباتی برگزار می شود که یک دعوای بزرگ تر را رقم می زند . به عبارت بهتر دعوا در خرداد 76 ، دعوایی بزرگ تر را در خرداد 84 رقم زد و این دعوا می رود تا یک دعوای بزرگ تر را در خرداد 88 رقم بزند .
حتماً در این مدت شنیده اید که برخی انتخابات 88 را بازی سرنوشت ساز خود خوانده اند و یا حتی برخی آنرا بازی مرگ و زندگی نامیده اند . این بازی مرگ و زندگی نتیجه دعواهای کوچک سالهای پیش است که روز به روز بزرگ تر شده است و تا امروز که تبدیل به مرگ و زندگی برای برخی گروه ها و افراد شده است .

5ـ در نتیجه پررنگ تر شدن هر روزه دعواها ، مدیریت کشور ناکارآمد می شود . چون در این شرایط اساس مدیریت ، دانش محوری و برنامه ریزی نیست . دولت بر بر اساس لج بازی با رقیب و حذف آنها برنامه می ریزد و نگاهش در اداره کشور پوپولیستی می شود و یا اگر هم دولت برنامه ای داشه باشد ، رقیب از همه ابزارهایی که در اختیار دارد استفاده می کند تا برنامه دولت را از کار بیندازد . این وضعیت را در 12 سال گذشته به صورت جدی شاهد بوده ایم .

6ـ در نتیجه ناکارآمد شدن دولت ، مردم از بهبود اوضاع نا امید می شود و در کشوری که دولت ناکارآمد است و مردم نا امید نمی توان آینده ای درخشان را نوید داد .

7-...

قدرت عجیب کلمات مثبت

تماشاخانه

میراث فرهنگی ایران در بحرانی‌ترین دوره‌ تاریخی / صحبت از کوتاه‌کردن حریم آثار تاریخی یعنی پذیرش رسمی تخریب / میراث فرهنگی بعد از انقلاب به اشتباه طاغوتی تلقی شد / میراث فرهنگی حوزه ضدفراموشی است / بحران امروز، نتیجه فاصله گرفتن از اصول دوران طلایی میراث فرهنگی است (فیلم)

دو دقیقه هیجان خالص از مطرح ترین فیلم اسکار امسال (تماشا کنید)

فیلم های دیگر