دستگاه‌هایی که در ماجرای راننده اسنپ که دختر بی‏‌حجاب را در میانه راه پیاده کرد دخیل بودند، کلاه خود را قاضی و به نتیجه کارشان نگاه کنند. آیا واقعا این کار رسانه‏‌ای، زنان بی‏‌حجاب را دچار تحول کرد یا برعکس بر تنفر آنها شدت بخشید؟

قادر باستانی*- شرق

این روزها فکر و خیال مردم آسوده نیست. مشکلات معیشتی به کنار، حاشیه‌های ریز و درشت، روح و روان آنها را آزرده می‌کند.

مسئولان در تلاش‌اند آرامش حکم‌فرما باشد تا کشور را از این شرايط بین‌المللی به ‌سلامت عبور دهد، اما انگار عده‌ای راه خود را می‌روند و کار خود را می‌کنند و کاری به عواقب امور ندارند.

آنها یک روز با ماجرای راننده اسنپ، روز دیگر ماجرای مجری خندوانه و دگر روز ماجرای حجاب فلان بازیگر، پشت سر هم جامعه را ملتهب می‌کنند.

جامعه وقتی قطبی شود، یعنی گروهی خود را خیر مطلق بدانند و مخالفانشان را شر مطلق تصور کنند، آن جامعه روی خوشی نمی‌بیند.

حکمرانی خوب ایجاب می‌کند جامعه به خیر و شر تقسیم نشود. قانون حکم‌فرما باشد و دولتمردان سعی کنند دل‏ها را به هم نزدیک کنند.

رسانه‌های بزرگ و رادیو و تلویزیون، سعه صدر را تبلیغ کنند و بر طبل قطبی‌شدن جامعه نکوبند؛ کاری که رسانه ملی، دقیقا خلاف آن را انجام می‌دهد.

این قطبی‏‌سازی، شاید در کوتاه‌مدت به نفع جریان سیاسی خاصی شود، اما در بلندمدت باعث سرخوردگی عمومی و بی‏‌تفاوتی مردم نسبت به مسئولیت‌های سیاسی و اجتماعی می‏شود و نتیجه‌ای جز افتراق نخواهد داشت.

واقعیت آن است که در سال‌هاي اخیر، برخی فرهنگ‏‌سازی‌ها درباره پوشش مردم، اندیشه آنها و سبک زندگی‏شان، آن‌گونه که بايد پیش نرفته، بلکه گاهي خلاف آن حاصل شده است.

این امر دلایل متعددی داشته که همه بر آن واقف هستیم. هیچ جامعه‌ای هم تاکنون نتوانسته نوع خاصی از سبک زندگی را تحمیل کند.

در تاریخ خودمان هم از این موارد کم نداشتیم. داشتن ماهواره جرم و این قانون است، اما وقتی 70‌درصد مردم آن را زیر پا می‌گذارند، مگر می‌شود آن قانون را اجرا کرد.

مثل آن است که 70‌درصد مردم از چراغ قرمز عبور کنند؛ مگر مجریان قانون توان مقابله با این حجم از قانون‌شکنی را دارند؟ پس باید در قانون تجدیدنظر کنند یا دلایل سرپیچی مردم را دریابند.

دوقطبی‌سازی در جامعه، امری غیرعقلانی است و اتخاذ چنین رویکردی، تقوای جمعی را از میان می‌برد.

در یک جامعه خوب، افراد می‌توانند مخالف هم باشند، اما با احترام به یکدیگر، توان‌افزایی کنند و جامعه را به سمت پیشرفت ببرند، نه آنکه تحمل همدیگر را نداشته باشند و انرژی خود را صرف مقابله با طرف مقابل کرده و جامعه را ایستا و عصبی کنند.

آنهایی که به کشورهای مسلمان مثل مالزی، ترکیه و پاکستان رفته‌اند، حتما دیده‌اند چطور زنان محجبه، در عین آزادی انتخاب پوشش، کاملا حدود اسلامی را با افتخار رعایت می‌کنند.

وقتی در خیابان‌های استانبول قدم می‌زنید، زنانی را مشاهده می‌کنید که با جان و دل پوشش حجاب خود را انتخاب کرده‌اند و کاری هم با افراد دیگر ندارند.

امروز مردم ما احساس می‏کنند برایند جریان‏ های سیاسی موجود مضر است و سیاست‌مداران دچار دوقطبی‌‏گرایی افراطی هستند و همدیگر را خنثی می‏کنند.

به همین دلیل، جریان‏ های اجتماعی که موتور محرکه جامعه هستند، دچار نوعی یأس و ناامیدی شده ‏اند. این روحیه یأس و ناامیدی، ویرانگر است و در شرایط ناپایدار کشور که مطامع برخی در تجزیه ایران عزیز و فروپاشی اجتماعی و سیاسی آن است، جامعه را به جای همبستگی، دچار گسستگی كرده و زیان‌های جبران‌ناپذیری بر کشور وارد می‌کند.

افراد کارهایی می‏ کنند و نتیجه محتوم آن تشدید قطبی‏ شدن جامعه است؛ پس متولیان امر به‌هوش باشند و رسانه‏ های بزرگ، به‌ویژه متولیان صدا‌وسیما، با اتخاذ مواضع متین، معقول، نتیجه‏ بخش و به‌روزشده، انس و الفت و رواداری را تبلیغ کنند و نگاه و رفتارهاي فرصت‌سوز را کنار بگذارند.

روا نیست این نظام که پای آن خون ده‏ها هزار شهید ریخته شده است، قربانی مظلوم افکار پرخطر شود.

* پژوهشگر علوم ارتباطات

کانال عصر ایران در تلگرام

تماشاخانه