جام جم آنلاين: پيشبيني آينده براي بشر، هميشه وسوسهاي جذاب و مهيج و در عين حال دست نيافتني بوده است، اما دادهها و روشهاي علمي رياضي در حال حاضر آنچنان دقيق و پيشرفته شدهاند كه حتي ميتوانند آينده ازدواج و سرانجام زناشويي را هم پيشبيني كنند.
البته اين امكان را نبايد ادعايي غيرقابل قبول تلقي كرد چرا كه هفته گذشته آكادمي سلطنتي بريتانيا در لندن، از مدعي اصلي آن جيمز موراي وهمكارانش به خاطر كاربرد رياضيات در عرصههاي متفاوت تقدير كرده است.
يكي از فعاليت هاي تخصصي موراي درباره بكارگيري مدلهاي رياضي و نمودارهاي علمي در رشته هاي پزشكي، روان شناسي، اقتصاد و زيستشناسي است، اما آنچه او را براي مردم عادي و بيگانه با رياضيات و مباحث پيچيده علمي جذاب كرده، تحقيقات درباره موفقيت يا عدمموفقيت پيوندهاي زناشويي است.
موراي با همكاري دوستان پژوهشگر خود كتابي با نام "رياضيات ازدواج" را سال 2005 منتشر كرده كه در آن به طلاق و ناكامي در پيوندهاي زناشويي بر مبناي محاسبات رياضي و به كارگيري نمودارها ميپردازد. در كتاب رياضيات ازدواج از طريق تئوريهاي علمي، رياضيات در خدمت تحليل رابطه زناشويي و پيشبيني آينده آن قرار ميگيرد و در واقع ازدواج به مثابه مدلي در نظر گرفته ميشود كه با پارامترها ومتغيرهاي متفاوت مشخص شده و به كمك محاسبات ديفرانسيل، حركت و توسعه غيرخطي قابل پيشبيني ميشود.
البته مطالب اين كتاب تنها به مباحث تئوري صرف مربوط نميشود، بلكه براي نگارش آن در پژوهش ميداني 700 زوج آمريكايي به مدت 10سال با روشهاي علمي بررسي شدهاند. نكته جالب اينجاست كه ارزيابيهاي علمي اين پژوهش ابتدا قرار بود، براي استفاده مشاوران و روانشناسان مسائل زناشويي در نظر گرفته شود، اما از آنجاييكه نتايج ارزيابيها به صورت غير قابل تصوري واقعي و تكاندهنده بودند در قالب كتاب براي عموم درآمدند.
پيشبينيها به واقعيت رسيد و نيمي از اين زوجها طي 10 سال از يكديگر جدا شدند و درمجموع 94درصد ارزيابي هاي رياضي منطبق بر واقعيت بود. حتي در مورد پيشبيني آمار طلاقها هم مدلهاي رياضي موفقيتي صددرصد را نشان ميدهند و در كل تنها در موارد اندكي، پيشبينيها دقيق نبودند.