یادداشت گوردون براون درباره اوباما

اعتمادملی: با تعريف آخرين ساعات اجلاس اخير گروه بيست در لندن قصد ندارم رازهايي دولتي را فاش کنم. اين اولين اجلاس باراک اوباما به عنوان رئيس‌جمهور بود.

او – با يک استثنا – جوان‌ترين رهبر جمع به حساب مي‌آمد و اين خطر وجود داشت با سخنانش آمريکا دوباره به عنوان کشوري که مي‌خواهد به جهان درس بدهد ديده شود نه کشوري سرمشق بقيه او به نرمي و با افتادگي حقيقي از اين صحبت کرد که ما چگونه مي‌توانيم ايمان به آينده را جايگزين ترس مردم از آينده بکنيم، از اينکه ما چطور مي‌توانيم در‌آن سوي توفان کنوني فرصت‌هاي بزرگ را دريابيم. فرداي آن روز هم اوباما با زيرکي و آرامش يک رقابت و مباحثه بالقوه بر سر دبيرکلي ناتو را به اجماع در انتصاب دبيرکل تبديل کرد.

در آن هفته اروپا و آمريکا در مورد بازسازي نظام مالي جهان، خلع سلاح اتمي و رودررويي با تروريسم در هر دو جبهه افغانستان و پاکستان به توافق نظر رسيدند. بارها و بارها مردم از استعداد باراک اوباما براي گوش دادن حرف زده‌اند. اما استعداد واقعي او شنيدن آن چيزي است که واقعا گفته مي‌شود.

توانايي مثال زدني او در ترکيب آرمانگرايي و واقعگرايي از همان ملاقات اول برايم روشن شد.

اوباماي 47 ساله به عنوان اولين رئيس‌جمهور سياه‌پوست ايالات متحده ثابت کرده که ما مي‌توانيم به فتح قله‌هاي فعلا دست‌نيافتني فکر کنيم.

اقدام سريع و قاطع او در مقابله با بحران اقتصادي آمريکا بدون ترديد بر وضع مالي مردم تاثير خواهد گذاشت اما اين يک موفقيت اوليه در 100 روز اول است. نبايد فراموش کنيم که بحران جهاني نيازمند راه‌حلي جهاني است و با اجتماع و ابتکار عمل قاطع همه رهبران جهان مي‌توانيم با فقر و بي‌سوادي کودکان زمين مبارزه کنيم.

عملکرد شش‌ماهه سازمان اموال تملیکی از نگاه دیوان محاسبات

تماشاخانه

دو دقیقه روانی یکی از ترسناک‌ترین صحنه‌های تاریخ سینما (تماشا کنید)

جهان ریچارد سرا ؛ وقتی فولاد سخن می‌گوید (فیلم)

فیلم های دیگر