محمد عليآبادي و محمد دادکان پس از سه سال به هم روي خوش نشان ميدهند. با هم آشتي ميكنند. آشتي كنان دو مدير ورزشي كه سه سال پيش، قبل از آنكه تيم ملي ايران راهي جام جهاني آلمان شود، دچار اختلاف نظر شديدي شده بودند.
و حالا در آستانه جام جهاني بعدي به هم آتش بس دادهاند. همه ميخواهند تيم ملي فوتبال را در آفريقاي جنوبي ببينند. حتي اگر به قيمت بازگشت دوباره دادکان به فوتبال باشد، رييس پيشين فدراسيون فوتبال كه روزگاري بر سر نخواستنش دعوا بود. كاش هميشه جام جهاني بود!
دادکان هم به اين اتفاقها روي خوش نشان ميدهد. گويا او هم ميخواهد نقشي در صعود داشته باشد. براي همين هم حاضر است به گذشته بازنگردد.او تنها به «دلجويي» از او و همكارانش براي آنچه در گذشته بر سرشان آمده، راضي است.
دادکان علاوه بر اين براي حضور در فوتبال يك شرط ديگر هم دارد و اين كه بدهيهاي فدراسيون صاف شود. دكتر دوباره در فوتبال؟ اين يعني آنكه فوتبال دوباره ثروتمند ميشود.
دادکان در روزهايي كه در فوتبال بود، فدراسيون از رونق اقتصادي خوبي برخوردار بود. اسپانسرها بودند و پول كافي سر سفرهي فوتبال. حتي اين شايعه كه او هواي برادر بزرگترش (سازمان تربيت بدني) را هم داشته است. اكنون كه روزگار بحران مالي است و كف گير همه به ته ديگ خورده، وقت بازگشت دادگان فرا رسيده است. رفتن او از فوتبال اشتباه بود. حتي محمود احمدينژاد هم اين موضوع را به صراحت بيان كرد.
رييس جمهور ايران در گفتوگويي تلويزيوني اين حرف را به وضوح به زبان آورد، او با توجه به اوضاع كنوني فوتبال گفته بود: «وضعيتي كه هم اكنون ايجاد شده حاصل يك اشتباه عليآبادي بود كه در آن زمان به او گفته بودم اين كار را نكند چرا كه آثار زيانباري را در پي خواهد داشت.»
و اكنون سهشنبه سرنوشتساز براي فوتبال از راه ميرسد. آيا علي آبادي حاضر ميشود شروط دادکان را بپذيرد؟ به هر حال بايد تا سهشنبه صبر كرد و به انتظار آشتي عليآبادي و دادکان نشست. آشتي كناني براي فوتبال، براي تيم ملي و براي جام جهاني.