حمایت سروش از کروبی

بخشی از گفت وگوی روزآنلاین با دکتر عبدالکریم سروش

- بگویید از میان کاندیداها نظرتان بر کیست؟
من 4 سال پیش حرفی به شما زدم و حالا هم کم و بیش بر همان نظرم.

- یعنی آقای کروبی؟
بله؛ علی الخصوص که من در سخنان آقای موسوی، نکته تازه ای نمی بینم. در عملکردش هم کار دلچسبی مشاهده نمی کنم. گمان می کنم با افکار پیشین اش وداع نکرده است و علیرغم اینکه گاهی در سخنرانی ها، اشارات تازه ای دارد، اما ریشه ها، همان ریشه های پیشین است و رگه های نگران کننده ای در سخنان ایشان وجود دارد. در عمل هم بیست سال نشست و ظلم ها را تماشا کرد و لب از لب نگشود: "قربان تمکینت شوم می بین و سر بالا مکن".

- پس چرا آقای خاتمی از ایشان حمایت کردند؟
این همان چیزی است که موضع آقای خاتمی را برای من سئوال انگیز کرده است. من رفتن پاره ای از دوستان پشت آقای موسوی را هم اصلا درک نمی کنم. یعنی از دید سیاسی که نگاه می کنم کاملا برایم مبهم است. به صراحت برای شما بگویم اینکه کسی دو باره بیاید و در کسوت سیاسی ادعای رسالت روشنفکری داشته باشد نمی پسندم. باید کسی بیاید که مرد عمل باشد.

- ولی اشکال اینجاست که در پاسخ به این سئوال بعضی می گویند کروبی هم بیاید فرقی نمی کند.
بستگی دارد که توقع شما از ریاست جمهوری در ایران چه باشد. من توقعم از ریاست جمهوری این است که فضا اندکی باز بشودکه اهل اندیشه و اصلاح بتوانند در جامعه مدنی، کاری بکنند. مطبوعات قدری آزاد تر باشند؛ مردم کمی آزاد تر باشند و سایه ترس، از روی سر مردم کنار برود. قوه قضاییه قدری پاکیزه تر بشود. مثلا من در شعارهای آقای موسوی کمترین چیزی ندیدم که نسبت به قوه قضاییه حساسیتی نشان بدهند؛ در حالیکه قلب طپنده دموکراسی و عدالت ـ حالا نام دموکراسی را هم نبریم، بگوییم عدالت ـ در قوه قضاییه است... اگر چنین شجاعتی و چنین اراده ای وجود نداشته باشد بقیه دستگاه ها نمی توانند کاری بکنند.