۲۹ اسفند ۱۴۰۲
به روز شده در: ۲۹ اسفند ۱۴۰۲ - ۰۷:۳۰
فیلم بیشتر »»
کد خبر ۷۲۱۰۰۷
تعداد نظرات: ۵ نظر
تاریخ انتشار: ۱۵:۱۸ - ۱۰-۰۱-۱۳۹۹
کد ۷۲۱۰۰۷
انتشار: ۱۵:۱۸ - ۱۰-۰۱-۱۳۹۹
حالا احساس می‌کند واقعا رییس جمهور است. چون صاحبان تریبون ها در خانه مراقب خوشان اند که کرونا نگیرند و صدا و سیما پوشش می دهد و مصوبات به سد انواع نهادهای موازی نمی خورد.

 عصر ایران؛ مهرداد خدیر- در روزهای خانه‌نشینی کرونایی، مردم بیش از گذشته تلویزیون نگاه می‌کنند و خصوصاً پای اخبار ساعت 14 می‌نشینند یا از گوشی تلفن همراه می‌بینند تا از آخرین آمار مبتلایان و قربانیان کرونا از زبان سخن‌گوی وزارت بهداشت باخبر شوند.

ببینند روند تلفات، افزایشی است یا کاهشی و همه منتظر آن بخش هستند که دکتر کیانوش جهان‌پور با تلخی اعلام می‌کند در 24 ساعت گذشته و از ظهر دیروز تا ظهر امروز چند نفر دیگر به جمع رفتگان پیوسته‌اند و سکوت می‌کنیم تا ببینیم آمار چگونه است و صد و چند نفر است. کمتر یا بیشتر؟

چندان که با امروز- دهم فروردین 1399- آمار جان‌باختگان به 2640 نفر رسیده است.

این همان موردی است که در شبکه‌های اجتماعی و فضای مجازی داغِ داغ یافت نمی‌شود و از دو لب دکتر کیانوش جهان‌پور که اعلام می‌شود رسمیت و مرجعیت پیدا می‌کند و بعد بازنشر می‌شود.

هر چند که سه‌ گانۀ ماهواره‌ای (بی بی سی فارسی، من و تو و ایران‌اینترنشنال) بعد از نقل آمار رسمی این جمله را هم تبرکاً اضافه می‌کنند که «البته منابع غیر رسمی آمار را بیش از این اعلام می کنند». این که منابع غیر رسمی کدام‌هایند و چرا این جمله را در انتهای اخبار آمار ایالات‌متحده و ایتالیا و اسپانیا نمی‌آورند موضوع این نوشته نیست.

البته یک اتفاق دیگر هم افتاده است. این که هر روز خبرها با سخنان رییس جمهوری در جلسۀ هیأت وزیران شروع می‌شود که دربارۀ کرونا و نوع مدیریت آن صحبت می‌کند. دیدن رییس جمهوری اسلامی ایران در صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران و سخنان او در آغاز و نه انتهای اخبار قاعدتا نباید عجیب باشد اما چون روال صدا و سیما این نبوده می گوییم تازگی دارد!

دستاورد کرونا برای روحانی: احساس واقعی ریاست جمهوری!

 قبل از اسفند 20 دقیقه و گاه نیم ساعت باید می‌گذشت و سخنان چهره‌های مختلف خارج از قوۀ اجرایی پخش می‌شد تا نوبت به رییس جمهوری و مقامات اجرایی می‌رسید. انگار اینها تدارکاتچی دیگران‌اند و کار گِل به آنان سپرده شده است.

از این رو می‌توان گفت کرونا با همۀ تلخی‌ها و گرفتاری‌ها و هزینه‌های اقتصادی که بخش اصلی آن تازه پس از این خود را نشان می‌دهد امکان اجرای مدل مورد نظر روحانی را فراهم آورده است: یک مملکت، یک دولت.

با این همه فشار و طعنه و انتقاد اما چهرۀ روحانی آرامش دارد و خسته به نظر نمی‌رسد. انتقادات رسانه‌ای دربارۀ تأخیر در اجرای قرنطینه و فاصله‌گذاری اجتماعی هم او را برآشفته نکرده و حتی از اتهام مسؤولیت احتمالی در مرگ کسانی که شاید با اجرای زودتر قرنطینه نجات پیدا می‌کردند خشم نگرفته است.

او تنها به کنایه های توییتی دو رقیب خود در انتخابات 96 – محمد باقر قالیباف و مصطفی میرسلیم که احتمالا برای ریاست مجلس هم با خودشان رقابت می‌کنند- پاسخ داده و گفته است:

«از کسانی که فعلاً در صحنۀ تصمیم‌گیری نیستند و دو سه ماه دیگر مقام و صندلی پیدا می‌کنند خواهش می‌‌کنم کمک کنند. شرایط، شرایطِ مرید جمع کردن و جنگ سیاسی نیست.»

راز این رفتار و آرامش جدای جهانگیر بودن بحران و امکان مقایسه با آمریکا و کشورهای اروپایی و احتمال گشایش در تحریم‌ها و حتی احیای برجام‌، می‌تواند این باشد که آنچه در این روزها در ستاد ملی مقابله و مهار کرونا تصویب می‌شود بی چون و چرا اجرا به اجرا درمی‌آید نه این که بخش هایی دیگر در قدرت به مقابله برخیزند یا خنثی یا ضایع یا زایل کنند.

طبیعی است که در همۀ حکومت ها در دنیا مقامات ارشد ارادۀ خود را با صدور فرمان یا ارایۀ لایحه پیش ببرند خاصه اگر برآمده از آرا باشند و برای پیش‌بُرد اهداف خود اختیارات بخواهند چندان که دکتر مصدق به مدت 6 ماه اختیار قانون‌گذاری را هم گرفت و در آن 6 ماه به سرعت لوایح مورد نظر را به تصویب رساند.

در ایران اما فرمان رییس جمهوری در بیرون قوۀ اجرایی نافذ نیست و چنانچه لایحه‌ای را به مجلس بفرستد و آنها نیز تصویب کنند تازه باید از دالان‌‌هایی چون شورای نگهبان و مجمع تشخیص مصلحت نظام و تازگی ها «هیأت عالی نظارت بر حُسن اجرا» بگذرد و گاه مسکوت می‌ماند و این گونه است که مصوبات مربوط به اف. ای . تی .اف به قانون بدل نشده‌اند و اصلا معلوم نیست رد شده‌اند یا در این ساختار حقوقی پیچ در پیچ و موازی در موازی رسوب کرده‌اند.

به عبارت دیگر رییس جمهوری نه می‌تواند به دیگر ارکان جمهوری «فرمان» دهد، نه «قانون» مورد نظر خود را به تصویب برساند، نه صدا و سیمای حکومتی را در اختیار دارد و نه نیروهای مسلح را. بی‌فرمان، بی‌قانون، بی‌تریبون و بی زور نظامی آنچه می‌ماند فقط اختیار توزیع پول است که آن هم با تحریم نفت، خبری نیست.

در جریان کرونا اما هر چهار را دارد. هم صدا و سیما پوشش می‌دهد، هم مصوبات ستاد اجرا می شود و به سد شورای نگهبان و هیأت نظارت بر حسن اجرا و خود مجمع تشخیص و این شورای عالی و آن شورای عالی  نمی‌خورند و ستاد کل نیروهای مسلح با تمام امکانات با دولت هماهنگ است وعالی ترین مقام آن کنار رییس جمهوری می‌نشیند.

حسن روحانی دوست داشت در زمینه‌های دیگر هم می‌توانست این‌گونه عمل کند. حال آن که می‌دانیم چنین اتفاقی نیفتاد و ارادۀ دولت با موانع جدی رو به رو می‌شد. انکار نباید کرد که البته در برخی زمینه ها اصلا اراده‌ای وجود نداشت و دولت تا پیامی از جایی می‌شنید پا پس می‌کشید مثل انتخاب وزیر زن و این هم مؤثر بود در این که از چشم خیلی ها بیفتد و به تعبیر مراد ثقفی ( سیاست وعده در انتخابات و غفلت پس از کسب قدرت).

در ماجرای کرونا اما جای شعار و ادعای دیگران نیست. میدان کار و فعالیت است و با جان مردم سر وکار دارد و هر حرفی را هر کسی نمی‌تواند بر زبان آورد و اکثر قریب به اتفاق صاحبان تریبون‌هایی که در هر زمینه‌ای نظر می‌دادند و دخالت می‌کردند نیز در خانه‌اند و مراقب‌اند تا خودشان کرونا نگیرند.

نهایت، چهار توییت است ولی تریبون های مدعی که دربارۀ زمین و زمان نظر می دادند، خاموش‌اند و موانع جدی در کار نیست.

با این وصف گزاف نیست که گفته شود کرونا با همۀ گرفتاری‌ها برای دولت و شخص حسن روحانی یک دستاورد داشته است. این که از اول اسفند احساس می‌کند واقعا رییس جمهور است!

ارسال به دوستان
انتشار یافته: ۵
در انتظار بررسی: ۹۰
غیر قابل انتشار: ۰
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۹:۰۵ - ۱۳۹۹/۰۱/۱۰
48
51
کرونا برکات زیادی داشته، مثلاً شما ... مجبور شدید بنشینید جلوی تلویزیون و اخبار رسمی را از تلویزیون جمهوری اسلامی بشنوید و منعکس کنید.
خیلی سخته براتون ولی چاره ای نیست
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۹:۲۵ - ۱۳۹۹/۰۱/۱۰
65
44
باز تحلیل روحانی چی های عصر ایران که اتفاقا برعکس هست. از خودت بپرس با این همه اختیار در کورونا چرا این قدر بد مدیریت کردند؟ در ضمن معلومه قوه مجریه همه کاره نیست در کشور طبق قانون اساسی. سوال اینه چرا قوه مجریه پاش رو از گلیمش بالاتر میخواد بذاره؟ چرا میخواد فاتف رو تحمیل کنه به کشور برغم ریسک های بزرگش؟ این دیکتاتوری هست نه دموکراسی!
احمد
Iran (Islamic Republic of)
۲۰:۰۷ - ۱۳۹۹/۰۱/۱۰
36
67
آفرین. نکته درستی یه. رییس جمهوری که نه نیروی مسلح داشته باشه و نه صدا و سیما و نه بتونه به اجزای حکومت فرمان بده و نه قانون بگذرونه و حتی وقتی مجلس لایحه ش رو تصویب کنه جای دیگه گیر بندازن چه طور می تونه خواست مردمی رو که به ش رای دادند به کرسی بنشونه. اون قدر باید بنویسین تا اصلاح شه. نه این که ناامید شیم.
البته چون این کار سخته و کار در تعطیلاته کسی مخالفت نکرده.
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۰:۴۷ - ۱۳۹۹/۰۱/۱۱
3
8
روحانی توی دوره اول ریاست جمهوریش ثابت کرد اگر اختیار داشته باشه، قدرت مدیریت و رایزنی بالایی داره و مملکت رو سر و سامون میده، ولی متاسفانه در دوره دوم ...عملا اختیاری نداره
علی
Iran (Islamic Republic of)
۱۴:۴۹ - ۱۳۹۹/۰۱/۱۱
3
5
اگر واقعاً مصوبات ستاد کرونا نافذ است لطفاٌ کمی هم به مسائل اقتصادی دخول نماید.
قیمت لپه و سایر حبوبات در یکماهه اخیر حدود 150 در صد افزوده شده و طبق معمول وزارت صنعت،معدن و تجارت بی لیاقت تشریف دارند.
اصلاٌ در مسائل آموزشی و فرهنگی و اجتماعی هم همین ستاد کرونا در راس باشد وقتی از کنده سایر وزرای دولت نیز دودی بلند نمی شود.
وبگردی