هشدار؛ خطر انگ اجتماعی و افزایش شیوع کرونا

نباید به بیماران مبتلا به کرونا، برچسب «کرونایی» بزنیم بلکه باید گفت فرد، به بیماری کرونا مبتلاست؛ باید جملات را به درستی بیان کرد و همچنین از تسری دادن این بیماری به نژاد، قوم یا کشوری خاص پرهیز کنیم.

شیوع این ویروس می‌شود، می‌گوید: انگ اجتماعی و برچسب‌زنی به بیماران مبتلا به کرونا موجب انزوای اجتماعی بیماران مبتلا به کرونا می‌شود، حتی باعث می‌شود مبتلایان بیماری خود را پنهان و از رفتارهای سالم اجتناب کنند و به فکر انتقال بیماری خود به دیگران بیفتند.

امین رفیعی‌پور در گفت‌وگو با ایسنا، در این‌باره گفت: در حوزه سلامت و بهداشت به ارتباطات منفی بین افراد جامعه با افراد مبتلا به بیماری خاص یا افرادی با نشانه‌هایی از علائم آن بیماری، انگ اجتماعی می‌گویند. در واقع افراد در مواجهه با بیمارانی که دچار بیماری خاصی هستند، رفتارهای کلیشه‌ای و تبعیض‌آمیزی از خود بروز می‌دهند که این رفتارها منجر به صدمه دیدن شأن بیمار و در نهایت بروز آسیب‌های اجتماعی می‌شود. اما چرا کروناویروس یا کووید_۱۹ در جامعه منجر به بدنامی شد؟.

وی با بیان اینکه انگ اجتماعی می‌تواند موجب اختلالات رفتاری و تاثیر منفی بر بیماران، پزشکان، پرستاران، خانواده بیمار و ... شود، بدنامی کروناویروس در جامعه را وابسته به چند عامل عنوان کرد و ادامه داد: کووید-۱۹، ویروسی جدید و ناشناخته است، اظهارات زیادی درباره آن وجود دارد و انسان‌ها نمی‌دانند که قرار است چه اتفاقی رخ دهد. انسان‌ها از ناشناخته‌ها می‌ترسند و این ترس را به مبتلایان ارتباط می‌دهند و همین موضوع موجب انگ اجتماعی زیاد و رفتارهای نامناسبی نسبت به کروناویروس شده است.

مشاور رئیس سازمان نظام روان‌شناسی و مشاوره ایران با اشاره به رفتارهایی که انسان‌ها در مواجهه با مبتلایان کروناویروس از خود نشان می‌دهند، افزود: مردم در مواجهه با بیماران مبتلا به کرونا به آن‌ها برچسب می‌زنند و می‌گویند او بیمار کرونایی است یا به محض اینکه بیمار مبتلا به ویروس کرونا یا فردی که دارای علائمی مشابه بیماری کروناست را مشاهده می‌کنند از آن محیط خارج می‌شوند و رفتارهای تبعیض‌آمیز از خود بروز می‌دهند. باید توجه کرد که کرونا نوعی بیماری است و ممکن است فرد مبتلا هیچ نقشی در بیمار شدن خود نداشته باشد، پزشکان و پرستاران و حتی خانواده‌های کادر درمانی در معرض خطر ابتلا هستند.

وی با اشاره به اینکه رعایت فاصله اجتماعی با رفتار تبعیض‌آمیز متفاوت است، گفت: فردی که دچار بیماری کرونا می‌شود، نیازمند مراقبت است، اگر قرار باشد همه نزدیکان از او دوری کنند، درنهایت فرد بیماری خود را کتمان و به دیگران آسیب می‌زند.

این روانشناس سلامت افزود: نباید به بیماران مبتلا به کرونا، برچسب «کرونایی» بزنیم بلکه باید گفت فرد، به بیماری کرونا مبتلاست؛ باید جملات را به درستی بیان کرد و همچنین از تسری دادن این بیماری به نژاد، قوم یا کشوری خاص پرهیز کنیم.

به گفته رفیعی‌پور، انگ اجتماعی و برچسب‌زنی به بیماران مبتلا به کرونا موجب انزوای اجتماعی بیماران مبتلا به کرونا می‌شود، حتی باعث می‌شود مبتلایان بیماری خود را پنهان و از رفتارهای سالم اجتناب کنند و به فکر انتقال بیماری خود به دیگران بیفتند.

مشاور رئیس سازمان نظام روان‌شناسی و مشاوره ایران با تاکید بر اینکه انگ اجتماعی موجب افزایش شیوع کروناویروس می‌شود، تصریح کرد: برای کاهش انگ اجتماعی باید اطلاعات درباره این بیماری، نحوه ابتلا به آن و راه‌های پیشگیرانه را شفاف‌سازی کرد، این کار موجب کاهش استرس و اضطراب مردم می‌شود.

رفیعی‌پور ادامه داد: در حال حاضر شرایط به گونه‌ای است که اگر در محیطی فردی عطسه یا سرفه‌ای کند همه از او فرار می‌کنند اما اگر این فرد بهداشت را رعایت و از دستمال استفاده کند یا در صورت در دسترس نبودن دستمال آرنج خود را مقابل صورتش بگیرد، با این کار احتمال واگیر کاهش می‌یابد. شاید برخی از این عطسه‌ها و سرفه‌ها حساسیت فصلی باشند و به کرونا ارتباطی نداشته باشند.

بیشتر بخوانید: