هزار فرسنگ تا پایداری توسعه

سجادبهزادی

به قدر صدها هکتار جنگل و مراتع ای که در کشور طعمه ی آتش میشود تا پایداری توسعه فاصله داریم.
جهان توسعه یافته به دنبال آن است که از "توسعه پایدار به پایداری توسعه" برسد وعلاوه بر پایداری در منابع طبیعی، پایداری سیاسی، پایداری اجتماعی و پایداری اقتصادی نیز حاصل کند اما ما همچنان اندرخم یک کوچه ایم.

به باور بسیاری از مسئولان شرایط کشور،شرایط عادی نیست.توسعه در کشور ما سالهاست تحریم خورده و سیاست زده شده است.حالا این توسعه کم جان ما کرونازده هم شده است.در این شرایط آتش به جان طبیعت و منابع طبیعی می افتد.با کدام ابزار و توان و اندیشه توسعه خواهانه آتش مهار شود.

نوع خبرها و سخنان مسئولان در مورد آتش سوزی صورت گرفته در غرب و جنوب کشور نشان می دهد تحریم ها و بی پولی ها در کنار مدیریت توسعه گریز ما ، چقدر بر بخش های مختلف جامعه تاثیر عمیقی برجای گذاشته است و فرسنگ ها فرسنگ ما را تا پایداری توسعه عقب رانده است.در یک مورد تنها،
"فرمانده یگان حفاظت سازمان جنگل‌ها میگوید" وزارت دفاع از دو سال گذشته و به دلیل تامین نشدن بودجه، بالگردهای اطفای حریق را در اختیار این سازمان قرار نمی‌دهد...و اگر تجهیزات هوایی زودتر اعزام شده بود، همان روز اول امکان اطفای حریق و مهار آتش‌سوزی در جنگل های بوشهر و کهگیلویه و بویراحمدوجود داشت.

معنی دیگر کلام فرمانده اینست که دیرزمانی است آتش اختلاف و ناهماهنگی و تحریم، قبل از آنکه به جان طبیعت افتاده باشد،مدیریت کشور را خاکستر کرده است.بنظر میرسد کشور نمی تواند مفاهیمی مانند توسعه پایدار و حفظ اکوسیستم طبیعی خود را از دل تحریم و تهدید و مدیریت بحران زده نجات دهد و برای آن برنامه ای داشته باشد.وقتی گفته می شود کشور شرایط عادی ندارد، روشن است که چراغ توسعه پایدار بیش از هر زمان به سوسو افتاده است.

ثبت پنجمین فوتی مبتلا به آنفلوانزا در هرمزگان

تماشاخانه

وقتی پوتین فریب اخبار ساعت ۱۴ صدا و سیما را می‌خورد / مدیران ایرانی می‌توانند چه بلایی سر روسیه بیاورند؟ (فیلم)

کوروش یغمایی، خداحافظی با گل یخ (+صدا)

فیلم های دیگر