فرزاد آشوبی دومین تغییر مهم قطبی در تیم ملی است . هافبکی که نمی دانیم اگر جوادنکونام محروم نبود فرصت بازی پیدا می کرد یا نه؟ آشوبی زمانی در فوتبال ایران ظهور کرد که از عقاب تهران سر جدا شد و سر از پرسپولیس دنیزلی در آورد.او بازیکنی است که قطبی بهترین تعریف را از او کرده است :"آشوبی بازیکنی است که کار خاصی انجام نمی دهد . " بهترین مسابقه ای که از او به خاطر داریم ، بازی سپاهان مقابل پرسپولیس است که آشوبی هیچ کار خاصی انجام نداد جز اینکه توپ بگیرد و توپ بدهد. این خصیصه ایست که در میان کمتر بازیکن ایرانی وجود دارد .

بازیکنان ایرانی دوست دارند کارهای قهرمانانه بکنند ، سرنوشت بازی را به تنهایی در دست بگیرند ، گل بزنند یا حداقل پاس گل بدهند اما فرزاد با بازی ساده اش نوع دیگری از فوتبال را نمایش می دهد. سهراب بختیاری زاده بازیکن سبق تیم ملی درباره آشوبی می گوید :"او در دوره قطبی ژاوی پرسپولیس بود."بازیکنی که به دور از بازی نمایشی وظیفه بزرگ تنظیم ریتم بازی را به بهترین نحو انجام می دهد.او که قرار است در بازی کره شمالی یکی از دو هافبک دفاعی ما باشد اولین بازی ملی کاملا رسمی خود را انجام خواهد داد.در دوبازی قبلی مقابل اندونزی و چین، آشوبی هنوز آنی نبود که باید باشد ولی امیدواریم در مسابقه شنبه دوباره فرزاد را در نقش بازیکنی ببینیم که هیچ کاری نمی کند الا اینکه تنفس ما را تنظیم کند.

هافبک دفاعی :آندرانیک تیموریان

آندو ، یک فوتبالیست دونده و تکل زن بود که به عنوان کشف بزرگ برانکو ایوانکوویچ از ابومسلم به تیم ملی رسید و در جام جهانی بازی کرد. برانکو با وجود اختلاافات میان او و نکونام ، این زوج را برای جام جهانی شکل داد و نمایش آنها در نیمه اول بازی مکزیک نشان داد که این انتخاب درستی بوده است.اما امیر قلعه نویی با تغییر تاکتیک تیم ملی این زوج را ناکار کرد.

برانکو عقیده داشت آندو پوشش خوبی برای جواد است که در عین آنکه وظایف هافبک دفاعی را انجام می دهد گاهی مواقع بی خیال برای حمله به قلب دفاع حریف می زند.با تغییرات قلعه نویی ، نکو در قلب هافبک تنها شد و آندو نیز دیگر جای خود را در تیم ملی پیدا نکرد. این مسئله در دوران دایی نیز ادامه داشت و آسیب دیدگی تیموریان نیز مزید بر علت شد تا چهره های دیگری مثل حسین کاظمی برای حضور درپست هافبک دفاعی تست شوند.

آندو که با آمادگی بدنی خوب به تیم ملی ملحق شده در بازی کره شمالی یکی از کلیدی ترین بازیکنان است، یک بازیکن که افریده شده برای اینکه روی کین تیم ملی ایران باشد ، اما خب ، هرگز نشده است . اوبرای آنکه هافبک دفاعی کاملی باشد ، علاوه بر یورش به سازماندهی تهاجمی حریف ، باید درمواقعی تبدیل به نقطه اطمینان خط دفاعی تیم ملی نیز بشود.یادمان باشد که اگر بارسا تیم موفقی است بخشی از موفقیت خود را مدیون یحیی توره ایست که مثل هیولا مغز تهاجمی حریف را می خورد. این یک مساقه ویژه رای عرق ریختن است. بنابراین زمین را شخم بزن ...آندو!

هافبک راست : مهدی مهدوی کیا

وقتی کیا از کمند مدافعان سخت گیر عربستان گریخت ، هنوز همان بازیکنی بود که در اوج جوانی با سرعتش می توانست تمام مدافعان بوندس لیگا را پشت سر بگذارد.ستاره ای که گرچه با افزایش سن طراوت خود را تا حدی از دست داد اما در تیم ملی ایران با کاراکتر ویژه اش هنوز یک ستاره واقعی است . ستاره ای که حالا در پایان یک فصل ناموفق با انرژی به پیونگ یانگ رفته است. انرژی ای که امیدواریم در بازی فردا غلیان کند و مثل بازی رفت ما را به بر برساند. کیا که در آن بازی بعد از مدتها به تیم ملی دعوت شده بود ، در صحنه ای کمیاب با سر گل زد و مثل همیشه این وقتها با ابروهایی در هم کشیده به شادی پرداخت، درست مثل بازی ایران مقابل آمریکا در جام جهانی 1998 که در فریادهای بعد از گلش خشمی بزرگ نهفته بود.

مهدوی یا که حالا عضو باشگاه صدتایی های جهان است در چهار سال گذشته دستاورد چندانی در فوتبال ملی و باشگاهی نداشته است اما همه آنچه که برای ما و فوتبال انجام داده آنقدر هست که امیدواریم مشیت در این باشد که ورق برگردد و کیای دوست داشتنی فوتبالش را کاپیتانی در جام جهانی تمام کند.

در مسابقه فردا ایران به تجربه، سرعت و و مهارتش در ضربات ایستگاهی نیاز دارد،به خصوص که سناریوی قطبی گل زدن در نیمه اول است و در اینصورت فضای بیشتریی برای کیا باز خواهد شد .اگر او ، کعبی و کریمی هر سه در زمین باشند ، احتمال هر چیزی هست . روزگاری این سه شرق آسیا و برادر بزرگ کره شمالی را با سرعت و تکنیک خود آشنا کرده اند و حالا زمان تکرار نمایشی است که ساقهای کیا کارگردان و آکتور ان خواهند بود.مثل بازی رفت وقتی گل زد و به سمت عکاسها دوید...می دانی ، ماههاست که عکاسها منتظرند تا تصویری را ثبت کنند که پر از امیدواری و شادی باشد،بیش از این متتظرشان نگذار کاپیتان !

هافبک بازیساز : علی کریمی

بدون شک سخت است که از بین علی کریمی ومسعودشجاعی یکی را برای تیم ملی انتخاب کرد.تازه ما در این پست فریدون زندی و ایمان مبعلی را داریم که دومی در تراکم بازیکنان بزرگ خط خورده است. علی کریمی ستاره بزرگ فوتبال ایران بعد از یک سال و سه ماه دوری از تیم ملی بالاخره با تغییر کادر فنی خداحافظی اش را پس گرفته و با شماره 8 وارد میدان خواهد شد. البته مسعود شجاعی در لیگ بهتری بازی می کند و تیمش به مراتب بهتر از پرسپولیس است اما با وجود درخشش او در بازی رئال که منجر به بقای اوساسونا در لا لیگا شد ، انتخاب اول کریمی است چرا که فاکتوری در فوتبالش دارد که هنوز در ستاره ایرانی اوساسونا یافت می نشود.

کریمی غیرقابل پیش بینی است و اگر از نظر روحی آماده باشد بزرگترین خطر برای کره شمالی خواهدبود که احتمالا بازیکنی برای مهار علی ندارد. البته علی که قطبی در بازی چین آگاهانه از وی استفاده نکرد ، اگر از نظر بدنی آماده باشد برای توپگیری از هافبکهای حریف و ارسال پاسهای عمقی به مهاجم ایران هم مهره ایده آلی است.این البته به شرطی است که کریمی در بازی اولش با تیم ملی مثل روزهای بازگشت به پرسپولیس از نظر روحی برانگیخته شده باشد.او که با وجود هه سروصدا ها نتوانست در پرسپولیس نا بسامان امسال کاری کند که به فتح یک جام منجر شود ، سال ناموفق فوتبالش را با نمایش عالی مقابل کره شمالی به فراموشی خواهد سپرد. چیزی که دوست داران پرشمارش از وی انتظار دارند، اضافه کردن تصویری است به کلیپی که از علی کریمی روی یوتیوب هست. گلچینی از حرکات تکنیکی مارادونای آسیا.همان که میشائیل بالاک را در یک دستمال دریبل زد و مستقیم به بایرن رفت.یک تصویر ناب مثل گلهایی به کره جنوبی زد یا مانور فوق العاده اش میان مدافعان رم.آه گه اگر رویمان را زمین نیندازی!

هافبک چپ : محمدرضا خلعتبری

معلوم نیست که افشین قطبی درباره نفر نهایی خط هافبک در سمت چپ به جمع بندی رسیده باشد اما اگر ملاک دو بازی دوستانه گذشته والبته آخرین بازی رسمی تیم ملی باشد بدون تردید محمدرضا خلعتبری ستاره این فصل ذوب آهن باید جزء یازده نفری باشد که بازی را شروع می کنند. این بازیکن خوش تکنیک مازندزانی در بازی قبلی به محض ورود به زمین شرایط را کاملا به سود ایران کرد و در بازی اندونزی هم بخش مهمی از بازی خوب نیمه دوم را به او مدیون بودیم .

البته ایران دو گزینه دیگر نیز برای این پست دارد اما مهرزاد معدنچی بعد از یک فصل نسبتا ضعیف در النصر امارات در بازی چین نشان داد که با ستاره ای که از پرسپولیس به الشعب امارات رفت ، فاصله ای بسیار دارد. همچنین فریدون زندی نیز بارها در این پست به میدان رفته و با بازی تک ضرب و با کیفیت خودش همواره کمک بزرگی برای تیم ملی بوده است . او در ارسال ضربات ایستگاهی نیز متخصص است و در صورت اینکه کار گره بخورد می تواند کمک بزرگی برای تیم ملی باشد.

اما خلعتبری . مهمترین تفاوت او با سایرین انگیزه بسیار و دوندگی اوست و البته سرعتی که به طور کلی بسیار مورد نیاز تیم ملی است. او قدرت گریزهای طولانی و صاحب توپ شدن پشت دفاع کره را نیز دارد و این در صورتی است که با وحید هاشمیان یا دیگر گزینه قطبی برای خط حمله تیم ملی به هماهنگی و درک رسیده باشد. ضمنا هماهنگی انتخاب قطبی در این پست با دفاع چپ تیم ملی نیز بسیار اهمیت دارد ، چیزی که البته با یک هفته تمرین حاصل نمی شود مگر آنکه این دو هوش بالایی داشته باشند.

به هرحال ...هریک از این سه با خصائص متفاوت و گاه مشابه بار مهمی بر دوش دارند و دعایشان می کنیم.

مهاجم نوک : وحید هاشمیان

تعدادگل هایی که در پنج بازی گذشته توسط مهاجمان ما در خط حمله تیم ملی به ثمر رسیده است ، به خوبی بیانگر همه مشکلاتی است که ما با مهجمان خود ، به خصوص وحیدهاشمیان د اشته ا یم . در بازی اول این جواد نکونام بود که به عربستان گل زد. در بازی دوم ، مهدوی کیا و نکونام، در بازی سوم کریم باقری ، در بازی چهارم جوادنکونام و در بازی آخر مقابل کره بازهم یک هافبک: مسعود شجاعی . تا زمانی که دایی هدایت تیم را بر عهده داشت او از ترکیب غلامرضا رضایی و هاشمیان استفاده می کرد که آمار بیانگر میزان موفقیت آنهاست.

با آغاز به کار قطبی او ، تنها در مدت زمانی کوتاه بازیکنان ثابت خط حمله خود را در اختیار داشته . آرش برهانی در دوبازی با مربیگری قطبی 135 دقیقه به میدان رفت و به اندونزی گل زد و خلیلی و هاشمیان 45 دقیقه مقابل چین به میدان رفتند که نمایش آنها به هیچ وجه راضی کننده نبود. در حال حاضر آرش برهانی با پشتوانه آقای گلی لیگ آماده ترین مهاجم اردو به نظر می رسد و با قابلیتهای غیرقابل پیش بینی اش می تواند انتخاب اول باشد ، اما به احتمال زیاد ، این وحید هاشمیان است که بعد از پایان خوش یک فصل بد با بوخوم نقش مهاجم اصلی را برعهده خواهد گرفت.

وحید قدرتمند و سرزن است و اگر در روز خوبش باشد می تواند به هر تیمی گل بزند ، گرچه از ابتدای رقابتهای مقدماتی ما هرگز اثری از روز خوب او ندیده ایم . او که در زمان اوجش در ورزشگاه کیم ایل سونگ دروازه کره شمالی را باز کرده کلا مناسب بازی با حریفان شرق آسیاست که این البته بسته به شکل بازی تیم ملی است. به هرحال اگر هدف استفاده از ضدحمله هاست آرش برهانی گزینه مناسب تری ا ست اما اگر تاکتیک شبیه به شکل کاری برانکو در تیم ایران است آن وقت است که باید منتظر هاشمیان بود.بازیکنی که بهتر است هرگزبرای توپگیری از هافبک ها به عقب بازنگردد و برای بازیسازی به گوشها نرود...

ایا وحید طلسم خود و تیم ملی را باهم می شکند؟

کانال عصر ایران در تلگرام

تماشاخانه