سفسطه تاریخی ؛ این بار در انتخابات دهم ایران

عصر ایران - فضای سیاسی کشور در آستانه انتخابات ریاست جمهوری متاسفانه به طور غیر قابل باوری تهی از اخلاق رقابت سیاسی شده است.

نکته تاسف آور تر اینکه سر حلقه و سلسله جنبان ترویج بی اخلاقی ها این بار نه ریشه در جمع های محدود یا خود سر دارد و نه مردم عادی و طرفداران کاندیداها بی ظرفیتی نشان داده و یا اخلاق سیاسی را رعایت نمی کنند، بلکه این بار متاسفانه این شخصیت های وجیه و ملی هستند که خود آغاز گر و ترویج گر ایجاد فضای مشوش و بی اخلاق هستند.

برای کسانی که از دور نظاره گر صحنه انتخابات ریاست جمهوری هستند ، میدان رقابت بیشتر به جنگ تن به تنی می ماند که کمتر از اصول مشخص و مدون پیروی می کند و بیشتر تابع احساسات ، کینه ورزی، خشونت کلامی و تهمت و غیبت و افترا  و معاصی اخلاقی ریز و درشت دیگر است.

 نکته ای که متاسفانه در این دوره از انتخابات باب شد و اثرات آن به این زودی ها از ذهن و روان جامعه پاک نخواهد شد ، ایراد تهمت و افتراهایی است که نامزدها به یکدیگر و دیگران زدند تا فضای روانی جامعه را در آستانه انتخابات به نفع خود و به ضرر رقیب تحریک کنند و اکنون همه شب مردم منتظرند تا ببینند تا در قالب مناظره ها نام چه کسانی به عنوان مفسد اقتصادی برده خواهد شد و کمتر کسی به دنبال برنامه های کاندیداها برای اداره کشور در فاصله سال های 1388 تا 1392 یعنی چهار سال آینده است.

برای ناظری که از دور دستی در آتش دارد این راهبرد تبلیغاتی که بدون ملاحظات امنیت ملی کشور بوده و  تنها به افزایش امکان رای آوری در انتخابات ( به هر قیمت ممکن ) می اندیشد ، از این جنبه که باید حیثیت دیگر کسان را فدای انتخاب خود کند به غایت غیر اخلاقی است و از منظر ترویج شکاف طبقاتی و جنگ فقیر و غنی به غایت مغایر با امنیت ملی کشور محسوب می شود.

این البته گزاره ای کاملاً درست است که باید مفاسد اقتصادی افشا گردد و با مفسدان به شدیدترین وجه ممکن برخورد شود ولی این چه مبارزه با مفاسدی است که اسامی مفسدانی که جرم شان در محکمه ، ثابت شده است ، اعلام نمی شود و ای بسا ، بعضاً آزاد و رها در جامعه می گردند ولی اسامی افرادی که جرم شان ثابت نشده ، به عنوان مفسد در رسانه ملی از زبان چهره های ملی مطرح می شود؟
به راستی اگر اتهاماتی که متوجه صادق محصولی و علی آبادی و صفایی فراهانی و فرزند ناطق نوری شد ، واقعیت نداشته باشد ، آقایان چگونه در پیشگاه ملت ، سربلند خواهند کرد و در روز قیامت نیز چگونه پاسخگوی ریختن آبروی افراد در محضر ده ها میلیون نفر خواهند بود؟

چگونه می توان از کسی که کاندیدای دستیابی به جایگاه شخص دوم مملکت است و طبق قانون اساسی باید پاسدار عرض و آبروی اشخاص ( چه مخالف و چه موافق ) باشد پذیرفت که برای تاثیر گذاری بر افکار عمومی حاضر باشد حتی امنیت ملی ، قانون اساسی و آبروی شهروندان را به بازی بگیرد و بعد ادعا کند که خادم ملت بوده و تنها برای خدمت گذاری به آنها پای در عرصه رقابت گذاشته است ؟!

نکته پایانی درباره دامن زدن به جنگ فقیر و غنی این است که متاسفانه یکی از سفسطه هایی که پوپولیست ها حاضر به پاسخگویی به آن نیستند این است که اگر ادعای آنها در هدف قرار دادن توده های فقیر یا عوام  جامعه صحت دارد و آنها سوار بر شانه های فقرا به قدرت می رسند ، طبیعتا هیچ گاه مایل نخواهند بود که از شانه های توده های حامی پایین بیایند و این امر مستلزم این است که فقر همچنان تداوم داشته باشد . این پرسشی  است که باید از  کسانی که بر دوش محرومیت توده ها سوارند پرسید  و از آنها پاسخ خواست .
از این روست که می بینیم در جوامعی که احزاب یا افراد پوپولیست حکومت می کنند عموما نه تنها فاصله و شکاف طبقاتی کم نمی شود بلکه حتی ممکن است شکاف طبقاتی روز به روز افزایش یابد .

به نظر می رسد این همان سفسطه عوامانه ای است که برخی تلاش دارند در این مرحله از انتخابات دوباره آن را احیا کرده و آن را به نردبان قدرت خود تبدیل کنند .

عراقچی: روابط ایران و روسیه فراتر از دیپلماسی است؛ نقش ایران در جنگ ۱۲ روزه برجسته بود

تماشاخانه

دو دقیقه نفس گیر از یک فیلم جنگی مرجع در تاریخ سینما (تماشا کنید)

دو دقیقه نفس گیر از یک فیلم جنگی مرجع در تاریخ سینما (تماشا کنید)

فیلم های دیگر