"لاله عثمانی" زن جوان افغان 3 سال پیش کمپین " نام من کو ؟ (کجاست؟)" را در افغانستان آغاز کرد. او و طرفدارنش به قوانینی که مانع درج نام زنان در کارت ملی فرزند یا بسیاری از گواهی‌های محضری دیگر می‌شود اعتراض دارند.

این زن جوان افغان در این مدت برای تغییر رسم دیرینه درج نام پدر در کارت ملی فرزندان تلاش کرده و خواستار درج نام مادران روی این کارت‌ها شد.

زنان افغان در یک نشست بزرگ مشورتی موسوم به "لویه جرگه" در شهر کابل افغانستان در آوریل 2019/ عکس: رویترز

کمپین "نام من کو/ کجاست؟" لاله عثمانی، سرانجام نتیجه داد و هفته گذشته باعث تغییر قانون در افغانستان شد. این تغییر در کشوری که گفتن اسم زنان در انظار عمومی تابو محسوب می‌شود، باعث شکل‌گیری بحث‌های داغی شده است.

گروه طالبان که به تازگی مذاکرات صلح و تقسیم قدرت با دولت افغانستان را آغاز کرده‌اند، در اولین موضع‌گیری‌ خود در باره حقوق زنان، اصلاح قانون را محکوم کردند. آنها که اینک درگیر گفت‌و‌گوهای صلح با دولت هستند قابلیت بازگشت به برخی از نهادهای دولتی را دارند.

لاله عثمانی زن 28 ساله و دانش آموخته علوم دینی به عنوان بانی کمپین "نام من کو"؟ در این باره گفت: از ابتدای این کمپین تا کنون با توهین، تحقیر و تهدید روبه‌رو شدیم.

برای عثمانی و بسیاری از زنان دیگر افغان، درج نام مادر روی کارت ملی در کنار نام پدر نشانه تشخیص حقوق زنان در جامعه است.

او در این باره گفت: این حق توسط اسلام به ما داده شده و ما می‌خواهیم حق خود را پس بگیریم.

کمپین لاله عثمانی در سال 2017 از شبکه‌های اجتماعی آغاز شد و در هفته گذشته پس از امضای "اشرف غنی" رئیس‌جمهور افغانستان روی اصلاحیه قانون نتیجه گرفت و به پیروزی رسید. از این پس مادران به اندازه پدران روی کارت شناسایی تولد فرزندانشان هویت دارند و شناخته می‌شوند.

در حالیکه رئیس‌جمهور و بسیاری از زنان "به رسمیت شناخته شدن " را تائید کرده و از آن حمایت می‌کنند، این اصلاح قانون خشم بسیاری را برانگیخته است.

"سعید اکبر آقا" که به عنوان یک مقام رسمی در دوران حکومت طالبان خدمت می‌کرد، در مذاکرات صلح هفته گذشته شهر "هرات" در باره اصلاح قانون درج نام مادران روی کارت‌های ملی گفت: درج نام مادر روی کارت‌های ملی الکترونیکی یک ننگ و رسوایی در افغانستان است.

"تغییر فرهنگ در افغانستان دشوار است"

رویترز در این باره نوشت: حقوق زنان افغان به شکل چشم‌گیری پس از فشار روی طالبان و اجبار آنها برای ترک قدرت در سال 2001 بهبود یافته است.

اما نگرانی برای حفظ چشم‌انداز این پیشرفت پس از بازگشت گروه‌های افراطی طالبان به بخش‌‌هایی از دولت در حال افزایش است.

طالبان می‌گویند که آنها تغییر کرده‌اند و در برخی از موارد به دختران اجازه تحصیل و کار در خارج از خانه را می‌دهند.

اما آنها در مورد جزئیاتی مانند الزام به پوشش صورت زنان در هنگام کار یا تحصیل در کنار مردان صحبت نکرده‌اند و تنها از رعایت احکام و شریعت اسلام می‌گویند. در اصل جزئیات اصلی تفکر آنها در مورد حضور زنان در جامعه هنوز برای بسیاری مبهم است.

بسیاری از زنان بی‌اعتمادی و شک عمیقی به صداقت و اظهارات طالبان دارند.

"لاله عثمانی" 3 سال پیش کمپین "نام من کجاست" را آغاز کرد و در هفته گذشته رئیس جمهور افغانستان دستور اصلاح قانون و درج نام مادران روی کارت ملی فرزندان را امضا کرد

"ذبیح‌الله مجاهد" سخنگوی گروه طالبان تائید کرد که گروه آنها با درج نام مادران روی کارت‌های ملی و شناسایی مخالفت می‌کند.

مجاهد به رویترز گفت: از دیدگاه مذهبی ذکر نام زنان در هر جایی در لیست ممنوعیت‌ها قرار دارد.

او افزود: ذکر نام مادر، همسر، خواهر و دختر از لحاظ فرهنگی در جامعه ما قابل تحمل نیست.

"لاله عثمانی" در این باره گفته است که از دیدگاه و نگرش طالبان ناامید است و تا زمان به رسمیت شناختن زنان دست از کارزار خود برنمی‌دارد. این درحالیست که او و هم‌فکرانش از ایمنی و امنیت خود نگرانند.

این زن افغانی می‌گوید: ما کار اشتباهی انجام نمی‌دهیم. بنابراین این کمپین و مبارزه را ادامه می‌دهیم تا هویت زنان را احیا کنیم.

او گفت: ما می‌دانیم که تغییر کار سختی است اما زمانی که کاری را شروع می‌کنیم نباید از موانع بترسیم و تسلیم شویم.

______________________________________

بیشتر بخوانید:

*63 درصد از زنان افغان فاقد اسناد هویتی

*رئیس جمهور افغانستان 3 وزیر زن معرفی کرد

*"نام من کو" کمپین زنان افغانستانی برای نوشتن نامشان در شناسنامه فرزند