افت دووميداني ايران

جام جم آنلاين: نخستين مرحله رقابت‌هاي ليگ دووميداني بزرگسالان ايران در حالي برگزار شد كه نتايج به دست آمده در مقايسه با دوره‌هاي گذشته به نسبت ضعيف‌تر بوده و سطح كيفي مسابقه‌ها در ابتداي فصل تا حدودي نااميد كننده بود.

هر سال فصل بهار، فصل خوبي براي دووميداني ايران بوده است. همان گونه كه طبيعت زنده شده و درختان به ثمر مي‌نشينند ، دووميداني كاران نيز پس از يك فصل تمرين و بدنسازي ، اكنون سرما را پشت سر گذاشته و آماده رقابت‌اند.

در دووميداني، اين رقابت تنها با رقيب نيست بلكه نخستين رقيب هر ورزشكار ركورد است. همان سانتي‌مترها و ثانيه‌هايي كه دووميداني‌كار در تلاش است بر آن‌ها غلبه كند. هميشه در طي ساليان ، فصل بهار و به ويژه نخستين مرحله رقابت‌هاي ليگ، فصل همين غلبه كردن‌ها بر ركوردها بوده است.

بنا بر آمار ساليان گذشته ،‌ كمتر مسابقه‌اي را در ابتداي فصل مي‌توان يافت كه در آن ركوردهاي مختلف يكي پس از ديگري فرو نريخته باشد. شايد امسال كه توقع داريم دووميداني كشورمان پيشرفت بهتري نسبت به قبل داشته باشند ، شكسته شدن هيچ ركوردي در رقابت‌هاي آغاز فصل كمي ناراحت كننده باشد اما جايي علاقه‌مندان و كارشناسان دووميداني ناراحتي‌شان به ياس تبديل مي‌شود كه نه تنها در نخستين مرحله‌ ليگ دووميداني ركوردي شكسته نشده، بلكه ركوردها در بيشتر مواد يا تغيير نكرده و يا پايين‌تر بوده است.

اين مساله در ابتداي فصل كمي نگران كننده است. نگراني‌ها از آن بابت آغاز مي‌شود كه ملي پوشان ايران در ابتدا بايد جواز حضور در رقابت‌هاي جهاني برلين را كسب كنند. در وهله‌ي دوم شركت در اين رقابت‌ها است. نكته‌ ديگر رقابت‌هاي دانشجويان جهان است. از آن كه بگذريم، رقابت‌هاي كشورهاي اسلامي به ميان خواهد آمد و از همه مهم‌تر رقابت‌هاي قهرماني آسيا در چين است.

رقابت‌هايي كه قهرمانان ما در دوره گذشته آن رقابت‌ها 9 مدال كسب كرده‌اند. 9 مدالي كه تكرار آن‌ها با چنين آغاز فصلي كمي بعيد و دور از دسترس به نظر مي‌رسد حتي اين وضعيت به همراه محروميت احسان حدادي كه كار را وخيم‌تر كرده است ، مي‌تواند در رقابت‌هاي كشورهاي اسلامي نيز گريبان‌گير ما باشد. رقابت‌هايي كه رييس فدراسيون دووميداني پيش از اين اعلام كرده بود «مي‌توان روي مدال آوري دووميداني‌كاران در اين رقابت‌ها حساب كرد».

با تمام اين تفاسير در ادامه به بررسي بخش به بخش نخستين دوره رقابت‌هاي ليگ دووميداني و ركوردهاي كسب شده نسبت به چهار دوره گذشته خواهيم پرداخت.

 سرعت‌ها و موانع

صرف نظر از بررسي ماده به ماده مي‌توان گفت كه در دوهاي 100، 200، 400 و 110 مانع و 400 مانع، كمترين اتفاق اين بوده كه نسبت به دوره‌هاي گذشته پيشرفتي نداشته‌ايم. اما در بررسي ماده به ماده در 100 متر، ركوردها همانند چهار سال گذشته بوده و در 200 متر با ركورد 21 ثانيه و 33 صدم ثانيه كمي افت كرده‌ايم.

اما افت به نسبت فاحش در دوهاي سرعت، در دوي 400 متر بوده است. دويي كه احسان مهاجر شجاعي كه تخصصش در 800 متر است، هميشه در ابتداي فصل در اين ماده مسابقه داده و اغلب پيروز بوده است. او اين بار 400 متر را با زمان 47 ثانيه و 60 صدم ثانيه به پايان رسانده است. ركوردي كه حداقل در 4 سال اخير ضعيف‌ترين ركورد در مرحله نخست ليگ محسوب مي‌شود.

در 110 متر بامانع هم، اگر بخواهيم ركورد روح‌الله عسگري را با دوران اوجش مقايسه كنيم، نسبت به آن دوران بسيار ضعيف‌تر شده است. عسگري در سال‌هاي اوج، 110 متر بامانع را در زمان حدود 13 ثانيه 80 تا 90 صدم ثانيه مي‌دويد اما ركورد او در ليگ 14 ثانيه و 4 صدم ثانيه بود.

در 400 بامانع و 3 هزار متر بامانع هم تغيير چنداني نسبت به سال‌هاي گذشته به وجود نيامده است. تنها ما شاهد افت ركورد در 400 متر بامانع هستيم.

 نيمه استقامت و استقامت

رقابت‌هاي نيمه استقامت و استقامت نخستين مرحله ليگ در سال 88 در حالي برگزار شد كه در مهم‌ترين رقابت آن يعني در دوي 800 متر، بهترين‌ها گرد هم نيامده بودند. يعني سجاد مرادي در 1500 متر دويد، امير مرادي در 800 متر و احسان مهاجر شجاعي در 400 متر. شايد اگر اين سه كنار هم در 800 متر مي‌دويدند، وضعيت كمي تغيير مي‌كرد اما با اين حال دوي 800 متر كه هميشه بين يك دقيقه و 46 و يا 47 صدم ثانيه به پايان مي‌رسيد، اين بار با ركورد يك دقيقه و 52 صدم ثانيه به پايان رسيد. سجاد مرادي هم 1500 متر را با زمان سه دقيقه و 55 ثانيه به پايان رساند. در دوهاي 5 هزار و 10 هزار متر و حتي نيمه ماراتن هم اتفاق خاصي رخ نداد. حتي شاهد كاهش نسبي ركوردها هم بوديم.

 پرش‌ها

در پرش طول به جرات مي‌توان گفت نسبت به چهار سال گذشته ضعيف‌تر بوده‌ ايم. ميانگين ركوردهاي آغاز فصل در پرش طول در ساليان اخير چيزي حدود 7 متر 60 سانتي‌متر بوده است. در حالي كه امسال ما با ركورد 7 متر و 45 سانتي‌متر آغاز كرديم. در پرش سه گام هم يك ركورد نسبي پايين داريم كه تغيير نكرده است. در ارتفاع هم حدود همان ركوردهاي قبلي تكرار شد. اما در پرش نيزه باز هم شاهد افت چشمگير ركوردها بوده‌ايم. به طوري كه محسن رباني نفر اول اين رقابت چيزي حدود 35 سانتي‌متر كمتر از بهترين ركوردش پريد.

 پرتاب‌ها

شايد بتوان بهترين رقابت اين دوره از مسابقه‌ها را در پرتاب ديسك دانست. جايي كه حدادي به خاطر مصدوميت در آن غايب بود. اما برادران صميمي جبران كردند و با ركوردهاي بالاتر از 60 متر نشان دادند كه در اين فصل آماده‌اند. شايد آن‌ها مهم‌ترين دووميداني كاران ايران باشند كه بتوان به افتخار آفريني‌شان در سال جاري اميدوار بود.

اما ركوردها در پرتاب وزنه و پرتاب چكش بسيار دور از انتظار بود البته شركت نكردن مهدي شاهرخي نيز در رقابت‌هاي ليگ تامل برانگيز است. با اين حال ركورد 17 متر در پرتاب وزنه و 69 متر در پرتاب چكش چندان ركورد جالبي نيست.

با اين اوصاف ركورد پرتاب نيزه چندان نسبت به دوره‌هاي گذشته افت نكرده است. البته اگرچه آن‌ها نيز با روزهاي اوج خود فاصله دارند.

 دهگانه و پياده‌روي

در دهگانه، هادي سپهرزاد نشان داد كه مي‌خواهد به سمت ركورد ورودي جهاني برود اما ركورد كمتر از هفت هزار امتياز نمي‌تواند براي او اميدوار كننده باشد. در پياده روي هم مانند گذشته اتفاق خاصي رخ نداد.

 نتيجه

با تمام اين اوصاف گمان مي‌رود كه در ميان جامعه دووميداني و در ميان ورزشكاران كه در كورس رقابت هستند، چندان انگيزه‌اي براي حمله به ركوردهاي ملي وجود ندارد. اين روحيه در بين ورزشكاران جايي خطرناك مي‌شود كه ما امسال بايد از آبروي دووميداني كشورمان در رقابت‌هاي مهم دفاع كنيم. به طور حتم بايد مسوولان فدراسيون دووميداني ترتيب جديدي اتخاذ كرده تا دووميداني را از اين رخوت موجود جدا كنند.

چرا آنفلوآنزا گاهی کشنده می‌شود؟

تماشاخانه

دو دقیقه روانی یکی از ترسناک‌ترین صحنه‌های تاریخ سینما (تماشا کنید)

جهان ریچارد سرا ؛ وقتی فولاد سخن می‌گوید (فیلم)

فیلم های دیگر