عصر ایران؛ مهرنوش خالقی ــ اگر صاحب دو فرزند یا بیشتر هستید، به احتمال زیاد برای تربیت فرزندان خود با چالشهایی مواجه شدهاید. به خصوص پرورش فرزند آخر که شاید انرژی کمتری برای وقت گذراندن با دیگران برایتان باقی بگذارد زیرا دوست دارد همه زمان خود را به او اختصاص دهید.
فرزندان آخر خانواده و چالشهای خاص خودشان
بچههای آخر خانواده به عنوان کودکی که همیشه مورد توجه هستند، اکثر اوقات از جایگاه خود راضی هستند. معمولا پدر و مادرها توجه ویژه¬ای به آنها دارند ولی آنها در میان کلاسهای آموزشی و ورزشی دیگر خواهر و برادرهای خود، وقت گذرانی و توپبازی میکنند. ممکن است خواهر و برادرهای دیگر به آنها حسادت کنند زیرا فکر میکنند پدر و مادرشان سختگیری لازم را به این بچهها اعمال نمیکنند. گاهی این مساله باعث میشود خواهر و برادرهای بزرگتر، کودک اخر را به بازیهای خود راه ندهند.
ممکن است بچههای آخر خانواده عقبگرد کنند و بخواهند برای همیشه در معرض توجه باشند و یا تبدیل به یک ستارهی کمدین شوند مانند بیلی کریستال، ادی مورفی و ووفی گُلبرگ. اونها همشون بچههای آخر بودن.
خصوصیات شخصیتی فرزندان آخر خانواده
آلفرد آدلر اولین روانشناسی بود که درباره توالی تولد و اثرات روانی آن نظریه داد. در طی سالیان دراز، نظریههای بسیاری در این باره مطرح شد اما مهمترین نشانههای شخصیتی فرزندان آخر خانواده به این شرح هستند: بسیار اجتماعی، خلاق، دارای استعداد حل مساله، استاد کار کشیدن از دیگران برای پیشبردن کارهایشان، دارای اعتماد به نفس.
بسیاری از بازیگران و مجریان برنامههای سرگرمکننده آخرین فرزندان خانواده خود بودند. همین مساله این نظریه را تایید میکند که بچههای آخر بخاطر بانمک بودنشان بیشتر تشویق شدهاند. به احتمال زیاد این افراد در دوران کودکی خود، برای سرگرم کردن خانواده شلوغشان، بیشتر تشویق شدهاند.
بدترین قسمت فرزند آخر بودن
قسمت بد این است که ادمهای زیادی دوروبر کودک اخر قرار دارند و همیشه میخواهند کمکش کنند. برای همین او کمی وابسته و بیمسئولیت بار بیاد. در اینجا سه راهحل برای اینکه بتوانیم بچههای اخر خانواده را بهطور مستقل بار بیاوریم، ارائه میکنیم:
1- به طور اختصاصی زمانی را با فرزند آخر خودمان سپری کنیم. مهم نیست برنامه روزانه شما چقدر شلوغ باشد.
2- مسئولیت کارهای ساده خانگی را به او محول کنید تا موجب شود او مستقلتر باربیایدو
3- برای موفقیتهایی که فرزندتان بهدست میآورد، به طور اختصاصی به او پاداش دهید تا او احساس کند فرد لایق و شایستهای است.
در آخر به او بیاموزید، به جای اینکه همیشه دیگران رو برای رفع نیازهای خودش در اختیار داشته باشه، خودش را به دیگران و به خودش ثابت کند. به این ترتیب در بزرگسالی به فردی با اعتمادبهنفس بالا تبدیل میشود. حتی اگر همیشه به عنوان بچهی کوچیک شما فراخوانده شود.