.png "عصر ایران")
۱۹ آذر ۱۴۰۴
به روز شده در: ۱۹ آذر ۱۴۰۴ - ۲۱:۱۷
زینب موسوی درباره توهین به فردوسی: شوخی بود و عذرخواهی نمیکنم (فیلم) هشدار دکتر محسن رنانی: کاری نکنیم که نسل جوان، یا مثل روح الله زم شود یا شبیه تتلو
اکنون برای روشنفکران و برای ما مردان، اگر نخواهیم مهاجرت کنیم و اگر نخواهیم دق کنیم، یک راه مانده است و آن اینکه برخیزیم و به زخمهای ایران سلام کنیم.
روزنامه اعتماد یادداشتی از دکتر محسن رنانی استاد اقتصاد دانشگاه اصفهان را منتشر کرده است.
در بخش هایی از این یادداشت آمده است:
من علم را برای علم نمیخواهم. اگر علم نتواند دردی از دردهای مردم کشورم را درمان کند به چه دردی میخورد؟ گرچه معتقدم نظام علم جهانی دارد رنج بشری را کاهش میدهد اما ما شدهایم نشخوارکننده علم جهانی و دانشگاهمان به کارخانه تولید «مقالههای بازتولیدی» تبدیل شده است تا مقاماتمان هورا بکشند که ما رتبه چندم تولید علم در جهان را داریم. من نمیخواهم در این تقلب مشارکت کنم.
حالا احساس میکنم کار روشنفکری نیز به پایان راه خود رسیده است. از یک سو حکومت خودش را به نشنیدن زده است و فراتر از آن، روشنفکران و منتقدان را، هم در گفتههای علنیشان و هم در پشت پرده، میکروبهای اجتماعی و سیاسی میخوانند؛ از سوی دیگر مردم نیز دیگر چنان در زیر چرخ تورم، بیکاری، فساد و ریاکاری فرسوده شدهاند که وقت، انرژی، حوصله و انگیزه شنیدن و همراهی با روشنفکران را ندارند.
حاصل آن رویکرد حکومت و این وضعیت جامعه، آن شده است که از این پس تنها دو قشر عقل و دل نسل جوان را خواهد ربود: براندازان و طنازان (سلبریتیها). اگر اوضاع به همین شیوه پیش برود، رهبران انقلاب یا شورشهای آینده ایران از میان این دو قشر برخواهند خاست و چه سرگشته است حکومتی که با کوتهفکری مسیر تحولات را به سویی ببرد و نخبگان و منتقدان مصلح را چنان زمینگیر کند که نسل نوخاسته هیچ راهی نداشته باشد جز آنکه یا به امثال مرحوم زم پناه ببرد یا به امثال حضرت تتلو.
اما یک نقطه امید بزرگ در بستر جامعه وجود دارد که دارد روز به روز پررنگتر میشود. برای آینده ایران اگر امیدی به تحول عقلانی و اخلاقی باشد، تنها و تنها از سوی زنان است. زنان این عصر گامبهگام دارند اعتماد به نفسی که در طول تاریخ از آنان ستانده شده بود را باز مییابند و حقوق پایمالشده خودشان توسط مردان و حکومتهای طول تاریخ ایران را باز میستانند.
اکنون برای روشنفکران و برای ما مردان، اگر نخواهیم مهاجرت کنیم و اگر نخواهیم دق کنیم، یک راه مانده است و آن اینکه برخیزیم و به زخمهای ایران سلام کنیم. ما راهی نداریم جز آنکه زخمهایی را که در پیدایش آنها مشارکت داشتهایم، به رسمیت بشناسیم و برای مرهم نهادن بر آنها آستین بالا بزنیم. همان زخمهایی که با مدیریت مردان سیاستمدار و با مشارکت مردان روشنفکر در قرن گذشته و به ویژه در چهل سال اخیر بر پیکر این جامعه نشسته است. زخمهایی از جنس فقر، کودکان کار، حاشیهنشینی، بزهکاری، اعتیاد، کارتنخوابی، تنفروشی، آلودگی، امواج بیماری و نظایر آنها که پیکر جامعه ما را شرحهشرحه کرده است بنابراین اکنون برای منِ «روشنفکرِ مرد» یک راه مانده است؛ همان راهی که پیتر سینگر (فیلسوف اخلاق) توصیه میکند. او میگوید «بر خیری که شخصا میتوانید برسانید تمرکز کنید، نه بر مسائلی که باقی میماند یا حلشان دست شما نیست.»
لینک کوتاه: کپی لینک
رقابت ۵ باشگاه عربستانی برای جذب محمد صلاح محرم نویدکیا طلسم ۲ امتیازی لیگ برتر را شکست؛ یکهتازی سپاهان با ۶ برد متوالی در کورس قهرمانی عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی: قانون حجاب که در مجلس تصویب شده، قابلیت اجرا ندارد و باید اصلاح شود توافق رژیم صهیونیستی و بولیوی برای ازسرگیری روابط آسیبدیدگی مچ پا، پدیده ۱۵ ساله آرسنال را دو ماه خانهنشین کرد افزایش ۴۰ سانتیمتری تراز دریاچه ارومیه در پی بارشهای اخیر ساپینتو: نتیجه بازی عادلانه نبود؛ ملوان با یک شوت به گل رسید/ فرصت کسب ۳ امتیاز را از ما گرفتند مازیار زارع: فوتبال بسته بازی نکردیم؛ استقلال در نیمه دوم موقعیت خاصی نداشت کاهش بیسابقه نرخ باروری در گیلان و مازندران مشرق: آیا بنیاد سینمایی فارابی به شعبه دوم «خانه فیلم» سعیدخانی و شرکا تبدیل شده است؟ پرونده پزشکی طالبی دارستانی منتشر شد/ دارستانی سکته نکرده (+عکس) دو اشتباه محاسباتی ژاپن و آمریکا: از پرل هاربر تا جنگی که همه جا را به آتش کشید آملی لاریجانی: بانک آینده دست بانک مرکزی بوده، چرا باید یقه شخص دیگری را بگیریم؟! سومین مرحله انتقال زندانیان ایرانی در گرجستان به کشور زلزله ۶.۵ ریشتر در ژاپن