کم فروشان عصر اطلاعات و توهمی به نام "اینترنت پرسرعت"

اپیزود اول:

شما قصد دارید برای خانه و یا محل کار خود یک اشتراک ADSL تهیه کنید.
به مرکز مخابراتی خانه و یا محل کار خود مراجعه می کنید و لیست شرکت های فعال این سرویس را به دست می آورید.

از شماره اول تا آخر تماس می گیرید و در همه آنها می شنوید که "پورت خالی نداریم" باید در لیست "انتظار" ثبت نام نمایید.

هر کدام از این شرکت ها هم قیمت مخصوص به خود ،آن هم با اختلاف زیاد از هم، را اعلام می کنند که نشان از نظارت  بر نحوه قیمت گذاری آنها دارد!

نکته جالب تر از آن هم اینجاست که بعضی از شرکت های ارزان قیمت هم بعدا تلافی این ارزانی را در هزینه هایی مثل نصب، رانژه و ... جبران خواهند کرد.

خلاصه بعد از 6 ماه ممکن است انتظار شما به پایان برسد(آن هم در پایتخت) و بالاخره صاحب یک اشتراک به اصطلاح ADSL شوید.

اپیزود دوم:

بعد از دو هفته از اعلام وصل شدن ، هنوز سرویس برقرار نیست و شما مجبور هستید با کلی دعوا و درگیری حقوق خود را بگیرید.

شما درخواست یک سرویس 256 k یا 128 k داده اید اما بعد از چند وقت متوجه می شوید که در اکثر ساعات روز (مخصوصا اوج مصرف!) خدا پدر اینترنت های سنتی (Dial up) را رحمت کند!

با ISP مورد نظر تماس می گیرید و از سرعت سرویس خود شکایت می کنید، جواب یا سربالاست یا توجیه می شوید و یا کابل ایران در خلیج فارس به وسیله ماهیگیران قطع شده است و یا ... خلاصه از خیر آن می گذرید.

بعد از تمامی این کشمکش های مصائب اپیزود اول را بخاطر می آورید و از خیر ادامه شکایت منصرف می شوید و با سرویس به اصطلاح ADSL  خود می سوزید و می سازید.

اپیزود سوم:

تلویزیون را روشن می کنید ؛ یکی از مسوولان مخابرات دارد از شاهکارهای این شرکت در ارائه خدمات اینترنتی و گسترش آن حرف می زند و چقدر هم لفظ قلم و با اعتماد به نفس!

اعصاب تان به هم می ریزد ، تلویزیون را خاموش می کنید و سراغ اینترنت زغالی تان می روید و دلتان خوش است که  adsl دارید ، ناسلامتی!

تماشاخانه

ترس از شروع دوباره بحران اتمی / آیا «پای فیل» به جهان ما باز می‌گردد؟ (فیلم)

فیلم عجیبی از هتل 3 میلیارد دلاری امارات که خیلی ها باورش کردند!

فیلم های دیگر