درگذشت یکی از تاثیرگذارترین کارگردانان تئاتر جهان

  پیتر بروک اسطوره تئاتر جهان در سن ۹۷ سالگی درگذشت. پیتر بروک جزو تاثیرگذارترین کارگردانان تئاتر در قرن بیستم بود. او از طریق ابتدایی ترین و قدرتمندترین عناصرِ درام، این هنر را در قرن بیستم مجددا از نو ابداع کرد.

به گزارش صبا به نقل از فرانس 24، بروک با وجود اینکه انگلیسی بود، دهه های آخر عمرش را در کشور فرانسه گذراند. خبر درگذشت این کارگردان را نشریه لوموند فرانسه اعلام کرد.

ریما عبدالملک وزیر فرهنگ فرانسه در توییتر خود در واکنش به این خبر نوشت: پیتر بروک زیباترین سکوت ها را به ما در تئاتر هدیه داد، اما این آخرین سکوتش بی نهایت غم انگیز است.

پیتر بروک بیشتر برای شاهکار هنری اش که نسخه ۹ ساعته حماسه هندی «مهاباراتا» (۱۹۸۵) بود، شناخته می شد. بروک همانطور که در ابتدا اشاره شد از اوایل دهه ۷۰ میلادی ساکن پاریس بود و در آنجا مرکز بین المللی تحقیقات تئاتر بوفه دو نورد را راه اندازی کرد.

از بروک به عنوان یک نابغه در دنیای تئاتر یاد می شود. او اولین کارگردانی حرفه ای تئاتر را در سن ۱۷ سالگی انجام داد و از همان زمان به عنوان یک استعداد منحصر به فرد شناخته می شد.

این کارگردان نامدار انگلیسی در سال ۱۹۶۴ با بردن نمایش «مارا-ساد» روی صحنه در شهر نیویورک تماشاگران را مسحور کرد و توانست برنده جایزه تونی شود. او سه سال بعد نیز نمایشنامه «فضای خالی» را نوشت که یکی از تاثیرگذارترین متون تئاتر تا به امروز به شمار می آید. دیالوگ های ابتدایی این نمایشنامه به مانیفستی برای نسلی از بازیگران جوان تئاتر تبدیل شد. بروک اینگونه نوشته بود: من می توانم هر فضای خالی را به دست بگیرم و آن را یک صحنه خالی و لخت تبدیل کنم.

بروک در ۲۱ مارس ۱۹۲۵ در لندن در خانواده ای از دانشمندان یهودی که از لتونی مهاجرت کرده بودند، به دنیا آمد. او در اواسط دهه بیست زندگی اش در اواسط دهه ۲۰ کارگردان تحسین شده ای در تئاتر وست لند انگلستان بود.

او پیش از آنکه ۳۰ ساله شود به کارگردانی در برادوی آمریکا مشغول شد. اما با توجه به اشتیاقش به تجربه گرایی که آن را از والدینش به ارث برده بود، خیلی زود شرایط تئاتر معمولی او را خسته کرد.

بروک در سینما نیز اولین فیلم بلند خود را در سال ۱۹۶۳ با نام «ارباب مگس ها» براساس اثری از ویلیام گلدینگ ساخت که داستان بچه های مدرسه ای است که در جزیره ای گرفتار می شوند و کم کم خوی وحشیگیری می گیرند. این اثر خیلی زود به یک کار کلاسیک تبدیل شد.

پیتر بروک در سال ۱۹۷۲ با گروهی از بازیگران از جمله هلن میرن و یوشی اویدا اسطوره ژاپنی سفری اویسه وار به مسافت نزدیک به ۱۳ هزار و ۶۰۰ کیلومتر در سراسر آفریقا راه انداخت تا ایده های خود را آنجا انجام دهد. جان هیلپرن منتقد تئاتر در کتابی پرفروش درباره بروک نوشت: پیتر بروک معتقد است تئاتر درباره رها کردن تخیل مخاطب است.

گفته می شود در آن تئاترها، آنها هر روز یک فرش را در یک دهکده دور افتاده پهن می کردند و با استفاده از کفش های خود یا یک جعبه بداهه پردازی می کردند و روش کار اینگونه بود که هر کسی که روی فرش می آمد نمایش آغاز می شد بدون هیچ متن از پیش نوشته یا زبان مشترکی صورت می گرفت. البته این سفر چندان خوشایند نبود به طوری که بسیاری از همراهان بروک به بیماری های گرمسیری دچار شدند. هلن میرن که بعدها در سینما برنده جایزه اسکار نیز شد، آن نمایش ها ترسناک ترین تجربه زندگی اش خواند. میرن بعد از آن سفر از گروه عوامل بروک بیرون آمد.

بروک بعد از سفرش به آفریقا، تجربه گرایی خود در تئاتر بوفه دو نورد را همچنان ادامه داد و به سراسر جهان سفر کرد. نقطه عطف بزرگ زندگی بروک پس از «مهاباراتا»، نمایش «مردی که» بود که براساس اثر پرفروش اولیور ساکس ساخته شد. پیتر بروک در سال ۱۹۹۷ با نمایش «روزهای شاد» نوشته بکت به انگلستان برگشت و منتقدین آن سال او را بزرگترین کارگردانی خواندند که در لندن حضور ندارد.

تماشاخانه

یک چرای لاکچری برای گوسفندان!/ دام‌هایی که جاذبه گردشگری می‌خورند! (فیلم)

چه بر سر کاخ زمستانی کوروش آمده؟/ کاخی که تسلط هخامنشیان بر خلیج فارس را نشان می‌دهد به حال خود رها شده (فیلم)

فیلم های دیگر