۲۱ آذر ۱۴۰۳
به روز شده در: ۲۱ آذر ۱۴۰۳ - ۰۸:۰۳
فیلم بیشتر »»
کد خبر ۸۶۴۶۸۰
تاریخ انتشار: ۰۹:۱۶ - ۱۲-۰۸-۱۴۰۱
کد ۸۶۴۶۸۰
انتشار: ۰۹:۱۶ - ۱۲-۰۸-۱۴۰۱

بازسازی چهره خون آشام قرن 18 با بقایای DNA او (+عکس)

بازسازی چهره خون آشام قرن 18 با بقایای DNA او (+عکس)
محققان بر این نظرند که جسد در یک زمان نامشخص، از زیر خاک بیرون آورده و دوباره دفن شده است؛ آن هم به شیوه‌ای که جسد افراد مشکوک به خون آشام بودن، دفن می‌شد.
گجت‌نیوز نوشت: در اواخر قرن هجدهم میلادی، مردی در گریزولد ایالت کانتیکت آمریکا دفن شد که به باور محلی‌ها، خون آشام بود؛ حالا چهره او بازسازی شده است.
 
دانشمندان کالبدسنجی با استفاده از بقایای DNA اجساد، اقدام به بازسازی چهره مردی کردند که گمان می‌رفت یک خون آشام قرن هجدهمی باشد. هر چند که طبق نتایج آزمایش ژنتیک، او انسان بوده است.
 
بازسازی چهره خون آشام قرن 18 با بقایای DNA او (+عکس)
 
داده‌های حاصل از نرم افزار بازسازی سه بُعدی چهره، نشان داد که شخص مورد نظر؛ پوست لطیف، موی مشکی یا قهوه‌ای، چشم‌های فندقی یا قهوه‌ای رنگ و مقداری کک و مک روی صورت داشت.
 
طبق بررسی‌های انجام شده، این مرد (با نام آزمایشگاهی JB۵۵)، حدود ۵۵ سال سن داشت و از مرض سل رنج می‌برد. ظاهرا هم در گذشته‌های دور، بعضی از مردم تصور می‌کردند که افراد فوت شده از سل، در اصل خون آشام هستند.
 
با توجه به نحوه قرارگیری پاها و جمجمه درون قبر، محققان بر این نظرند که جسد در یک زمان نامشخص، از زیر خاک بیرون آورده و دوباره دفن شده است؛ آن هم به شیوه‌ای که جسد افراد مشکوک به خون آشام بودن، دفن می‌شد.
 
بازسازی چهره خون آشام قرن 18 با بقایای DNA او (+عکس)
 
به گفته‌ی یکی از محققان این پرونده، الن گریتاک؛ بقایای جسد این مرد در حالی پیدا شد که استخوان‌های ران، از جا کنده شده و به صورت ضربدری، روی سینه قرار گرفته بودند. به این ترتیب، خون آشام دیگر نمی‌توانست راه برود و به موجودات زنده حمله کند!
 
بازسازی چهره خون آشام قرن هجدهم
محققان کالبدسنجی برای شروع کار، DNA را از بقایای اسکلت او استخراج کردند؛ اما کار روی استخوان‌هایی با قدمت بیش از ۲۰۰ سال، به این سادگی‌ها نیست.
 
بازسازی چهره خون آشام قرن 18 با بقایای DNA او (+عکس)
 
آن‌طور که گریتاک توضیح می‌دهد: «این تکنولوژی روی استخوان چندان خوب کار نمی‌کند؛ به خصوص اگر قدمت زیادی داشته باشد. با گذر زمان، استخوان شروع به شکستن و تکه شدن می‌کند. همچنین وقتی چنین بقایایی برای صدها سال در جایی مدفون باشد، DNA موجود در محیط (مثلا متعلق به باکتری و قارچ‌ها)، با آن ترکیب می‌شود. ولی ما می‌خواستیم نشان دهیم که می‌شود از یک نمونه تاریخی سخت، همچنان DNA استخراج کرد».
 
در روش معمول تعیین توالی ژنوم، محققان سعی می‌کنند هر قطعه از ژنوم انسان را ۳۰ بار توالی‌یابی کنند. این را کاوریج ۳۰X یا عمق توالی‌یابی ۳۰X می‌گویند. اما در مورد بقایای جسد JB۵۵، این کار فقط با عمق ۲.۵X انجام شد.
 
برای جبران مافات، محققان DNA یک جسد دیگر دفن شده در همان نزدیکی را که گمان می‌رفت با JB۵۵ ارتباط فامیلی داشته باشد، هم استخراج کردند. البته این نمونه‌ها، حتی عمق توالی‌یابی کمتری داشتند (۰.۶۸X)؛ اما به هر حال مشخص شد که آن دو، خویشاوند درجه سوم یکدیگر بودند.
 
ناگفته نماند بر اساس یافته‌های محققان، مرد نگون‌بختی که تصور می‌شد خون آشام باشد، یک کشاورز ساده به اسم «جان باربر» بود که ظاهرا پس از ابتلا به سل، جان باخت.
 
محققان در کنفرانس بین‌المللی تشخیص هویت (ISHI) که همین روزها به میزبانی واشنگتن برگزار می‌شود، جزئیات بیشتری را از این پرونده ارائه می‌دهند.
ارسال به دوستان