انجمن صنفی وی‌اودی‌ها خطاب به رئیس صداوسیما: آیا با بستن و فیلتر کردن، به دستاوردهای صداوسیما افزوده می‌شود؟

انجمن صنفی شرکت‌های نمایش ویدیویی برخط با انتشار نامه‌ای سرگشاده خطاب به رئیس سازمان صداوسیما، نسبت به انتشار اخباری مبنی بر درخواست پیمان جبلی برای فیلتر کردن یکی از پلتفرم‌های عضو این انجمن واکنش نشان داد.

به گزارش ایسنا به نقل از روابط عمومی انجمن صنفی شرکت‌های نمایش ویدیویی برخط، در متن این نامه آمده است:

"جناب آقای جبلی، رییس محترم سازمان صداوسیما!

ما اعضای «انجمن صنفی شرکت‌های نمایش ویدیویی بر خط» تا لحظه تحریر این متن، امیدوار بودیم و منتظر؛ منتظر تکذیب یا تصحیح شایعه درخواست جنابعالی برای فیلتر کردن یکی از اعضای این صنف، اما دریغ و درد که انتظارهای ما بی‌نتیجه ماند و آن نامه، «خبر» بود، نه شایعه. نامه‌ای محرمانه (!) بود نه حرفی درگوشی.

اما ما شرکت‌های وی‌اودی از شما ممنونیم!

بله، متشکریم چون در این زمانه سخت  ـ که باران مشکلات از هر سو بر اقتصاد غیردولتی می‌بارد ـ به ما یادآوری کردید که ارزش این همه تلاش برای حیات فرهنگی در کشور چقدر است.

متشکریم که به ما و همه مردم یادآوری کردید دغدغه رییس رسانه ملی در این اوضاع فرهنگی آشفته و پرخطر، نه همراهی و کمک به حفظ و حفاظت از منظومه فرهنگی ایران، که تحریم و تهدید به تعطیلی است.

کیست که نداند رکود سینما و نمایش خانگی چه ضربه مهلکی به پیکره فرهنگی کشور و هنرمندان زده، کیست که معضلات اقتصادی ناشی از بی‌ثباتی ارز و افسار گسیختگی تورم را بر شاغلان همه حوزه‌ها منکر شود. حالا، در میانه این بلوای اقتصادی باید این تنگ‌راه موجود در حوزه فرهنگ را هم بست و برای تعطیلی یکی‌شان نقشه کشید و نامه نوشت؟

آیا با بستن و فیلتر کردن، به دستاوردهای آن رسانه محترم افزوده می‌شود؟ برگه افتخار دیگری به انبوه دستاوردهای فرهنگی شبکه‌های مختلف تلویزیونی افزوده می‌شود؟ مخاطبان صداوسیما افزایش می‌یابد؟ پاسخ این سوالات را همه می‌دانیم، شما هم خوب می‌دانید آقای رییس.

حالا این سوال اساسی مطرح است که چگونه می‌شود به سازوکاری اعتماد کرد که مدیرانش دلسوز اوضاع فرهنگی ـ اقتصادی نیستند؟ رویه تاسف‌انگیزی که در جلسات عمومی و در محضر مسئولان، از تعامل و همراهی برای توسعه می‌گویند و در خفا پیگیر محدودیت و تعطیلی‌اند.

و از همه مهم‌تر اینکه؛ چطور می‌توان نظارت بر یک صنف نوپا و محبوب و خصوصی را به نهادی سپرد که نه تنها قانون مصوب و مشخصی برای نظارت در این بخش ندارد، بلکه ضوابط حرفه‌ای و معقولی نیز برای نظارتِ مدنظر خود ـ به شکل شفاف و قابل رویت و نظارت مردمی ـ تدوین و ارائه نکرده است. همچنان که هیچ تعریفی از «صوت و تصویر فراگیر» ندارد!

با همه افسوس باید از رئیس رسانه ملی بابت افشای این نامه سپاسگزاری کنیم، چون به اعضای انجمن صنفی شرکت‌های نمایش ویدیویی برخط نشان داد که هیچ حامی جز مردم ندارند…»

بازگشت رعنا آزادی‌ور به سینما پس از 4 سال

تماشاخانه

نمره کواکبیان به دولت پزشکیان : از بیست، ۱۲ یا ۱۳ (فیلم)

غول ۸ متری در آلمان؛ سکوت ۸ متری در ایران / وقتی رابطه‌های پنهان، آمار واقعی را پنهان می‌کنند (فیلم)

فیلم های دیگر