۲۸ آذر ۱۴۰۴
به روز شده در: ۲۸ آذر ۱۴۰۴ - ۰۶:۳۰
فیلم بیشتر »»
کد خبر ۸۹۱۰۳
تاریخ انتشار: ۰۸:۵۲ - ۱۳-۰۸-۱۳۸۸
کد ۸۹۱۰۳
انتشار: ۰۸:۵۲ - ۱۳-۰۸-۱۳۸۸
واکاوی نسبت اخلاق و سیاست

رفتار سیاستمداران مسلمان ایرانی تا چه اندازه با قرآن و روایات همخوانی دارد؟

هومان دوراندیش
عصرایران - فضای سیاسی جامعه ایران در شرایط کنونی، فضایی آکنده از توهین و تهمت است. هم از این روست که بر آن شدیم کند و کاوی در نسبت اخلاق و سیاست از منظر اسلام به خرج دهیم و یافته های این کاوش نظری را به اشتراک با خوانندگان بگذاریم.

پرسش از نسبت اخلاق و سياست، پرسشي انديشه‌سوز و ديرپاي است. اينكه سياست و اخلاق جمع‌‌‌‌‌پذيرند يا در تضاد با يكديگر به سر مي‌برند و آيا در سياست همواره بايد اخلاقي بود و يا در پاره‌اي از موارد مي‌توان به حكم‌ مسائل سياسي اخلاق را زير پا گذاشت.
 
سئوالاتي فربه است كه پاسخ‌هاي متعددي به آنها داده شده است. شايد بتوان تمامي اين سئولات را به‌ يك سئوال اساسي ارجاع داد و آن اينكه آيا تأسيس‌ "سياست‌ اخلاقي" امري امكان‌پذير است؟

پس از پيروزي انقلاب اسلامي، اهميت اين پرسش در جامعه ايران به مراتب بيشتر شده است؛ چرا كه يكي از اهداف اساسي انقلاب اسلامي، پيوند اخلاق و سياست بوده است. نابساماني‌هاي اخلاقي‌اي كه امروزه در فضاي سياسي جامعه اسلامي ايران به چشم مي‌خورد نيز، ضرورت تأمل در مباني سياست اخلاقي در اسلام را بيشتر مي‌كند. در اين يادداشت مي‌كوشيم تا اين موضوع را اجمالاً مورد بررسي قرار دهيم.

پيوند اخلاق و سياست در تاريخ اسلام، فراز و فرودهاي بسياري را پشت‌سر گذاشته است ، اما احتمالاً اساسي‌ترين و تاريخ‌سازترين تقابل سياست‌اخلاقي و سياست‌غيراخلاقي را مي‌توان در نزاع حضرت علي(ع) و معاويه باز جست.

اين تقابل مشهور با پيروزي سياست‌غيراخلاقي بر سياست‌‌‌اخلاقي به پايان رسيد. شكست‌ علي(ع) در برابر معاويه، گويي اين پيام تلخ را براي سياستمداران آيندۀ جهان اسلام در بر داشت كه اخلاق زنجيري است بر دست و پاي رجل سياسي؛ و تا اين زنجير پاره نشود، كار مردان سياست پيش نخواهد رفت و روياهاي آنان محقق نخواهد شد.
در حقيقت كنش سياسي معاويه مبتني بر اين تز مشهور بود كه « هدف وسيله را توجيه مي‌كند» اما علي(ع) بر اين نكته پاي مي‌فشرد كه : «كسي كه پيروزي را از طريق شر بدست آورد، خود اولين مغلوب آن است.»

پيوند دين و سياست، مبناي اصلي سياست اخلاقي در اسلام است. پيامبر گرامي اسلام،(ص) اسلام را دين اخلاقي مي‌دانست و مسلمانان را به حكم مسلمان بودنشان، به دخالت در سياست فرا مي‌خواند.
از آنجا كه هيچ مسلماني حق ندارد مرتكب فعل غير اخلاقي شود، كنش‌سياسي مسلمانان نيز نمي‌تواند خصلتي غير‌‌اخلاقي پيدا كند. نتيجه حاصل از اين مقدمات، چيزي جز تأسيس‌‌سياست‌ اخلاقي در جامعه‌اسلامي نيست.

اما سياست‌اخلاقي دقيقاً به چه معناست؟ سياست‌اخلاقي در يك كلام عبارت است از سياست پاي‌بند به اخلاق. برخي از صاحبنظران عليرغم پذيرش اصل پايبندي سياست به اخلاق، اين نكته را مطرح كرده‌اند كه اخلاق حاكمان با اخلاق محكومان تفاوت دارد.

بنابراين سياست اخلاقي در نزد صاحبان قدرت معنايي متفاوت از سياست اخلاقي در نزد عامه مردم و سياست پيشگامان فاقد قدرت سياسي دارد.

بر اين اساس، مثلاً پيمان‌شكني افراد عادي، حكمي متفاوت از پيمان‌شكني صاحبان قدرت سياسي دارد و چه بسا كه پيمان‌شكني يك رجل سياسي، گاه مصداقي از كنش‌‌غير‌‌اخلاقي نباشد.

بديهي است كه با مبنا قرار گرفتن رفتار سياسي حضرت علي(ع)، چنين تمايزي ميان اخلاق‌حاكمان و اخلاق‌محكومان، امري غير قابل قبول است.

در قرآن نيز وفاي به عهد، چه در حوزۀ روابط شخصي و چه در حوزۀ ‌سياست، مورد تأكيد قرار گرفته است. در آيۀ 3 سورۀ توبه، خطاب به پيامبر آمده است: « و كافران را از عذابي دردناك خبر بده.» و در آيۀ 4 مي‌فرمايد:« مگر آن مشركاني كه با آنان پيمان بسته‌ايد و با شما هيچ‌گونه نابكاري نكرده‌اند و كسي را در برابر شما ياري نداده‌اند؛ پس پيمان ايشان را تا پايان مدتشان به پايان ببريد كه خداوند پرهيزگاران را دوست دارد.»
 
اين «امر» چه در روابط فردي و چه در روابط سياسي مسلمانان، موضوعيت داشته و لازم‌الاتباع است. اگر اخلاقي بودن حاكمان و محكوكان اساساً احكام جداگانه‌اي داشته باشند، نقد اخلاقي قدرت سياسي به امري‌بيهوده و بلا‌موضوع بدل خواهد شد.
سياست و اخلاق هر چند كه في‌نفسه دو امر متفاوتند، اما در اسلام با يكديگر متحد و دست در آغوشند و به همين دليل نقد اخلاقي سياست، يكي از وظايف عالمان و مصلحان ديني است.

بر عكس‌اسلام، در مسيحيت پيوند‌ارگانيكي ميان‌ سياست و اخلاق وجود ندارد. جمله مشهور«كار قيصر را به قيصر واگذار كن و كار خدا را به خدا» هر چند كه كنش غير اخلاقي قيصر را تجويز و تأييد نمي‌كند، اما بيانگر آن است كه فرد مسيحي، از آن حيث كه مسيحي است، وظيفه‌اي نسبت به دخالت در سياست ندارد.
 
به عبارت ديگر، نهي كردن فرد حاكم از ارتكاب منكر ، جزو وظايف‌ديني‌ مسيحيان نيست. بنابراين شگفتي‌ رها شدن‌ سياست از قيد اخلاق در جهان مسيحيت، مي‌بايست به مراتب كمتر از شگفتي وقوع اين امر در اسلام باشد.

اما تاريخ اسلام و مسيحيت به تقريباً به يك اندازه گواهي‌ مي‌دهند كه كنش‌سياسي‌حاكمان، در موارد متعدد، كنشي‌غير‌ اخلاقي بوده است.

بسياري از صاحبنظران در تبيين‌چرايي اين امر، به اقتضائات‌ذاتي قدرت سياسي اشاره مي‌كنند؛ بدين‌معنا كه قدرت سياسي مركب چموشي است كه بدون ترديد راكب خود را سرانجام بر زمين بي‌اخلاقي خواهد افكند.

از اين منظر، توصيه‌هاي اخلاقي‌اديان و مكاتب گوناگون به سياست ‌پيشگامان و قدرتمندان، صرفاً بيان آرزوهاي دست‌نيافتني بشر و در واقع اندرزهايي به دور از واقع‌‌گرايي قلمداد مي‌شود.
 
مطابق اين نگرش، هر گونه تلاش براي تأسيس سياست اخلاقي، مصداقي از آب در هاون كوبيدن است؛ چرا كه سياست اخلاقي‌، محكوم به شكست است و سياستي كه شكست آن محترم و مسجل باشد، ديگر سياست نيست؛چه، سياست يعني تدبير امور جامعه و مدبري كه بداند تدبير( اخلاقي) اش محكوم به شكست است و با اين حال تدبير خود را تغيير ندهد، نمي‌تواند تحت مهار اخلاق در آيد؟ از آنجا كه در اين يادداشت درصدد ترسيم مباني اخلاقي سياست در دين مبين اسلام هستيم، در ادامه مي‌كوشيم تا دلايل اسلامي امكان تأسيس سياست اخلاقي را بر شماريم:

1- مسلمانان از يك‌سو موظفند كه اخلاقي زندگي كنند و از سوي ديگر موظفند كه از بي‌اعتنايي به آنچه كه در عالم سياست مي‌گذرد، پرهيز نمايند؛ بنابراين هر مسلماني، از آن حيث كه مسلمان است، به سهم خويش مي‌بايست در پيوند سياست و اخلاق بكوشد.

2- در دين اسلام تكليف فوق طاقت وجود ندارد (لا يكلف الله نفساً الا وسعها): بنابراين تأسيس سياست اخلاقي، امري است در دايره طاقت و قدرت بشر.

3- در اسلام هدف وسيله را توجيه نمي‌كند و پيروزي حاصل شده از طريق شر، عين شكست است؛ چرا كه آخرت فرد يا گروه پيروز را بر باد مي‌دهد.

پيامبر گرامي اسلام هدف از بعثت خويش را « اتمام مكارم اخلاقي» ذكر كرده‌اند. اگر هدف از پرداختن به سياست، تأمين سعادت بشر است، "سياست غير اخلاقي در تضاد با رسالت پيامبر" در حكم نقض غرض است؛ چرا كه سياست غير اخلاقي بدون ترديد آخرت مطبوعات و مجریان خویش و در بسیاری از موارد دنیای مردم را هم خراب می کنند.

5- فرد مسلمان در هنگام تعارض دنیا و آخرت، می بایست ناکامی دنیوی را به ناکامی اخروی ترجیح دهد. چنانکه امام سجاد در نیایش نهم صحیفه سجادیه می فرماید: « الهی هر گاه قرار بود در دین یا دنیای ما نقصان وارد آید آن ضرر و نقصان را به آنچه که زودتر فنا شود (دنیا) وارد ساز و توبه را به آنچه که باقی تر و پایدارتر است (آخرت) قرار بده.»
بدیهی است که سیاست اخلاقی حتی اگر به آبادانی دنیای فلان فرد یا گروه سیاسی بیانجامد، در آخرت آنان نقصان وارد می کند؛ بنابراین، مطابق منطق اسلامی، فرو نهادن چنین سیاستی، از اوجب واجبات است.

حال اگر بپذیریم که توصیه های اخلاقی دین اسلام در عالم سیاست نیز قابل اتباع است و مسلمین با رعایت این اصل می توانند به تأسیس سیاست اخلاقی مبادرت ورزند، می توانیم عیار اخلاقی فضای سیاسی کشورمان را به مدد آیات قرانی محک بزنیم.
در ادامه پاره ای از بی اخلاقی های سیاسی رایج در جامعه ایران را از منظر اخلاقی قرآنی، بررسی می کنیم:

1- تالله لتسئلن عما کنتم تفترون: به خدا که دربارۀ آنچه افترا می زنید؛ از شما پرسش خواهد شد(نحل، 56 ).
ایراد تهمت و افترا در فضای سیاسی جامعه ایران، در حال حاضر به امری رایج بدل شده است. بسیاری از افراد و گروههای سیاسی بر مبنای نیت خوانی و گاه صرفاً با هدف ملوث كردن چهرة رقيب، اتهاماتي را متوجه رقباي خويش مي‌سازند كه نه تنها در هيچ دادگاهي اثبات نشده است، بلكه خود آنها نيز قادر به اثبات اين اتهامات نيستند. بديهي است كه اين رويه، به شدت در تعارض با اخلاق اسلامي است.

2- در آية 135 سورة نساء آمده است: «اي مومنان به عدل و داد برخيزيد و در راه رضاي خدا شاهد باشيد [و شهادت دهيد] ولو آنكه به زيان خود آن يا پدر و مادرتان و خويشاوندانتان باشد... پس از هواي نفس پيروي مكنيد كه از حق عدول كنيد.»

مدلول اصلي اين آيه، لزوم حق‌گويي و حق پويي است. حضرت علي (ع) نيز در خطبه متقين در وصف انسان باتقوا مي‌فرمايد: «پيش از آنكه بر امر شاهد آورند به حق اعتراف مي‌كند. «بديهي است كه امروزه در جامعة ايران، بيان حقيقت به شدت تحت تأثير جناح‌بندي‌هاي سياسي است؛ حال آنكه حق‌گويي، ولو آنكه به زيان آدمي باشد، مصداقي از عدالت‌پروري و دادگستري است و اعراض از آن، عين پيروي از هواي نفس است.

3- در آية 10 سورة فتح آمده است: «هركس كه پيمان شكند، همانا به زيان خويش پيمان شكسته است».

عدم پاي‌بندي به وعده‌هاي سياسي (عمدتاً انتخاباتي)، مصداقي از پيمان‌شكني است كه متأسفانه در جامعة ما به سنتي سياسي بدل شده است.
در آية 2 و 3 سورة صف نيز آمده است: «اي مومنان چرا چيزي مي‌گوييد كه انجام نمي‌دهيد نزد خداوند بسي منفور است كه چيزي را بگوييد كه انجام نمي‌دهيد.
«آيات فوق در ايام انتخابات مي‌بايست پيش‌روي تمامي كانديداها قرار بگيرد تا ديگر وعده‌هاي بي‌پايه‌اي نظير تشكيل جبهة دموكراسي و حقوق بشر و يا آوردن پول نفت سر سفره‌هاي مردم، در فضاي سياسي جامعة طنين‌انداز نشود!»

4- در آية 11 سورة حجرات آمده است: «يكديگر را به لقب هاي بد مخوانيد.
«جعل عناوين و القاب ناپسند براي افراد و گروه‌هاي رقيب، امري واجد قدمت در تاريخ سياسي ايران است كه متأسفانه در دهة اخير نيز، به موازات بالا گرفتن سطح منازعات سياسي، در جامعة ايران رواج بيشتري يافته است. عناويني همچون كوتوله سياسي، چريك نفتي، اكبر- گاف، تمساح، شيخ ساده‌لوح، اكبر شاه و ... همگي حاكي از بي‌تقوايي در نزد پاره‌اي از چهره‌هاي وابسته به جريان‌هاي سياسي مختلف است.

نقد اخلاقي سياست و فضاي سياسي در جامعة ايران با استفاده از آيات قرآني، فهرستي بلند بالا از بي‌اخلاقي‌هاي سياسي را فراهم مي‌آورد كه موارد فوق، صرفاً بخشي از آن را تشكيل مي‌دهد.

سياستمداران مسلمان جامعة ايران بايد به اين نكته نيك بينديشيد كه شكست انقلاب اسلامي در تأسيس سياست اخلاقي، نه تنها در حكم عدول جمهوري اسلامي از آرمان‌هاي اخلاقي پيامبر گرامي اسلام خواهد بود، بلكه نقشي اساسي در پيدايش انگيزه سكولاريزه كردن سياست در جامعة ايران ايفا خواهد نمود.

به عبارت ديگر، سياست غيراخلاقي در حكومتي ديني، به تدريج منجر به سكولاريزه شدن انگيزه‌هاي سياسي عموم شهروندان و چه بسا تحقق سكولاريسم در جامعة ايران، در آينده‌اي دور يا نزديك خواهد شد.


ارسال به دوستان
انتشار یافته: ۰
در انتظار بررسی: ۰
غیر قابل انتشار: ۰
ناشناس
BELGIUM
۰۹:۱۴ - ۱۳۸۸/۰۸/۱۳
0
0
اگر قرار بر اجرای کامل قوانین قرانی بشودواین برای همه بطورمساوی عمل شود، قبول نمیکنید که اغلب دست اندر کاران دست نخواهند داشت، ویا دروغ مگر از گناهان کبیره نیست ، ولی میبینیم که مردم از روزی بروز دیگر جز دروغ چیزی نمیشنوند، آنهم از طریق رادیو تلویزیون ام القراء اسلام ...
ناشناس
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
۰۹:۱۴ - ۱۳۸۸/۰۸/۱۳
0
0
هر انسان با فطرت انساني وجود شيطان را در پشت پرده افراد حس مي كند (از علايم آن)و خواه ناخواه حذر مي كند فقط كمي زمان لازم است تا خداوند باطن افراد را آشكار كند كه حجت بر آنان تمام مي شود و نزد خدا باطن خود را نمي توانند كتمان كنند و حقيقت هم بر مردم آشكار مي شود
ناشناس
Iran, Islamic Republic of
۰۹:۲۳ - ۱۳۸۸/۰۸/۱۳
0
0
دین مردم را هم خراب کردند.
ناشناس
-
۱۰:۰۹ - ۱۳۸۸/۰۸/۱۳
0
0
غصه دین مردم را نخورید .
همان کسی که دین را برای بشر قرار داده است از محافظت خواهد کرد .
نگویید دین مردم خراب شد
بگویید دین داری چقدر سخت شد .
ناشناس
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
۱۰:۴۴ - ۱۳۸۸/۰۸/۱۳
0
0
یاتی علی الناس زمان لا یبقی من الاسلام الا اسمه ولا من القران الا رسمه
زمانی بر مردم خواهد آمد که از اسلام جز نام واز قرآن جز رسم الخط چیزی باقی نخواهد ماند
ناشناس
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
۱۰:۴۸ - ۱۳۸۸/۰۸/۱۳
0
0
آفرین
ناشناس
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
۱۱:۱۳ - ۱۳۸۸/۰۸/۱۳
0
0
کو گوش شنوا خودتونو علکی خسته نکنین
ناشناس
GERMANY
۱۲:۱۷ - ۱۳۸۸/۰۸/۱۳
0
0
خیلی جالبه که سیاسیون و افراد مذهبی ما همیشه دم از این میزنند که دینهای دیگر مثل مسیحیت و یهودیت امروزه تحریف شده اند غافل از اینکه خودشان آگاهانه یا نا آگاهانه مشغول تحریف اسلام عزیز هستند. اینطور که این آقایون پیش میروند آهسته آهسته دروغ و افترا و ..... در جامعه ایران روزی تبدیل به فضیلت میشوند.
ناشناس
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
۱۶:۲۷ - ۱۳۸۸/۰۸/۱۳
0
0
با سلام - متاسفانه رفتار مسلمانان ایرانی از بیشتر جهات با قرآن و روایات همخوانی ندارد و مقصر اصلی آن مسوولین هسند چون رفتار آنها شباهت به یک مسلمان نیست بطور مثال دروغ گفتن به مردم . خدا رحمت کند مهندس بازرگان را که می گفت نام این نظام را هرچه می گذارید بگذارید ولی جمهوری اسلامی نگذارید ، چون اسلام را خراب می کنید . با تشکر
ناشناس
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
۱۷:۰۷ - ۱۳۸۸/۰۸/۱۳
0
0
واعظان کین جلوه در محراب ومنبر می کنند چون به خلوت می رسند خود کار دیگر می کنند گوئیا باور ندارند روز داوری کین چنین مکر ودغل در کار داور می کنند .
ناشناس
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
۱۸:۲۵ - ۱۳۸۸/۰۸/۱۳
0
0
نوع نگرش و برداشت هركسي نسبت به اسلام و قرآن و روايات با ديگري متفاوت ميباشد لذا نظر شخصي مسلمانان الزاما بيان كننده مفهوم قرآن و روايات نيست
ناشناس
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
۱۸:۳۶ - ۱۳۸۸/۰۸/۱۳
0
0
راهی که ما انتخاب نموده ایم راه امیر مومنا علیالسلام وراه امام خمینی کبیر نیست یقیننا راهی است که به مقصد نخواهد رسید
ناشناس
FINLAND
۱۸:۳۸ - ۱۳۸۸/۰۸/۱۳
0
0
شاید بشود بهترین انسانهای دنیا را در ایران یافت اما ماجرای انتخابات و چند ماه پس از آن نشان داد که بدترین انسانها از نظر رعایت اصول اولیه اخلاقی و احترام متقابل را هم میشود در ایران یافت. در کشورهای متمدن به ندرت پیش میاید که مقامات مسئول یا روزنامه نویسها به دیگران توهین آشکار و بی محابا کنند اما در همین چند روز گذشته شاهد بودیم که چگونه یک گزارشگر یکی از همکاران موسوی را به باد تهدید، تهمت، و تضاوت گرفته بود و از آن طرف او هم این خبرنگار را با عنوان "خر" خطاب کرد. در دنیای سیاست اینها نوبر است. خیلی غیر متمدنانه و متحجرانه است. اینها همه جدای از انواع سوء مدیریت، دروغگوئی، تهمت، ارعاب، تملق و چاپلوسی، ریاکاری و بدترین رفتارهای ناشایست دیگر است که در مسوولان بالاي کشور میشود دید. در نهایت تاسف هم باید گفت که بیشتر (شاید هم همه) کسانی که اینگونه رفتار میکنند خود را پیروان راستین اسلام محمدی میدانند و دیگران را خائنین، دزدان، جاسوسان بیگانه و فریب خورده میدانند. اینها روی بیدینان و مفسدین دنیا را سفید کرده اند. یقین بدانید وقتی غربیها میگویند به گفتار و تصمیم مقامات ایران اعتماد ندارند ناشی از همین سوء رفتاری است که در داخل کشور ما میبینند.
ناشناس
SEYCHELLES
۱۹:۱۸ - ۱۳۸۸/۰۸/۱۳
0
0
برخی از اینها فرصت طلبند نه سیاستمدار مسلمان
ناشناس
-
۲۰:۲۸ - ۱۳۸۸/۰۸/۱۳
0
0
اینها خیلی خوب هستند اینها اسوه اند وای به حال رورگار بعد از اینها، اینها همه زندان رفته و زجر کشیده و نان حلال خورده اند. به مسئولین حوزه های علمیه بگویید فکر نسلهای اینده باشند .
ناشناس
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
۲۳:۱۰ - ۱۳۸۸/۰۸/۱۳
0
0
فکر میکنید چرا حضرت علی 25 سال خانه نشین شدند و امام رضا حکومتی را که مامون به او پیشنهاد کرده بود نپذیرفت؟ حال برخی آقایان به قیمت تهمت زدن به دیگران، زندانی کردن همرزمان پیشین و سرکوب مردم در خیابان ها دودستی به قدرت چسبیده اند.
ناشناس
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
۰۲:۲۰ - ۱۳۸۸/۰۸/۱۴
0
0
اعظان کین جلوه در محراب و منبر میکنن
چون به خلوت میروند انکار دیگر میکنن
توبه فرمایان چرا خود توبه کمتر میکنن
ناشناس
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
۰۴:۲۶ - ۱۳۸۸/۰۸/۱۴
0
0
به نظر شما انتخاب القابی چون: هتاک، عبوس، دیکتاتور، رمال و ... حاكي از بي‌تقوايي در نزد «پاره‌اي دیگر» از چهره‌هاي وابسته به «برخی» جريان‌هاي سياسي نیست؟!!
آیا به نظر شما وعده پایبندی به قانون و سپس قانون شکنی مصداق «عدم پاي‌بندي به وعده‌هاي سياسي (عمدتاً انتخاباتي)» نیست؟!!
لطفاً از آیات قرآن بصورت یک طرفه و با اغراض سیاسی استفاده نکنید؛ واقعاً قرآن چه خوب گفته است که: «یذلّ به کثیراً ...»، مراقب باشید مصداق این آیه نشوید. (هرچند مطمئنم درج نمی کنید)
ناشناس
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
۱۰:۰۶ - ۱۳۸۸/۰۸/۱۴
0
0
بخدا قسم سياست و قدرت كه از يك در بيايد اخلاق و ديلنت وسليه اي مشود براي حفظ آن
ناشناس
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
۱۱:۴۷ - ۱۳۸۸/۰۸/۱۴
0
0
اینها که دم از دین میزنند و به پیشانی پینه میاندازند به دمبال سوء استفاده از همه چیز کشور میباشند.
مغز ما با این «ترفند» از هوش مصنوعی جلو می‌زند چرا لوگو اپل سال‌ها برعکس بود؟ داستانی که احتمالا نمی‌دانستید نقش شکلات تلخ در کُند کردن روند پیری پیروزی بزرگ تراکتور؛ قسم به لحظه شیرین انتقام چرا کامپیوتر خاموش نمی‌شود؟ راهکارهای قطعی حل مشکل خاموش نشدن ویندوز کدام خودرو قابل‌اعتمادتر است؟ میوه ای کوچک با معجزه ای بزرگ برای قلب و اعصاب! رتبه‌بندی کشورهای جهان بر اساس سهم پول نقد در تراکنش‌های روزمره (+ اینفوگرافیک) «اثر آخرین ماه سال»؛ چگونه زمان محدود بهره‌وری را افزایش می‌دهد؟ امیر عابدینی: آقای محمد خاتمی مخالف این بود که دوباره اسم باشگاه ما پرسپولیس شود قصه‌های نان و نمک(74)/ وقتی استرسِ مصاحبه، مهم‌تر از رزومه است مهران مدیری: طنز رضا عطاران چرک است/ کمدی دوست ندارم رویایت را به خاطر برادر احمقت خراب نکن! می‌خندیدند، تحقیر می‌کردند و اخراجم را می‌خواستند؛ شکایت جنجالی کارمند رئال عذرخواهی سرمربی رئال مادرید از این جوان