آمار دردناکی از خشونت مردان علیه زنان

جهان: پديده دردناک خشونت در برابر زنان که در ابعاد جسماني، رواني، جنسي در سراسر جهان وجود دارد، سلامت جسم و روان زنان را به خطر انداخته است.

پديده خشونت علیه زنان، حقوق انساني آن‌ها را مورد تجاوز قرار داده است و در گسترده‌ترين نوع خود در قالب "خشونت خانگي يا خانوادگي" بروز و ظهورمی کند.

بر اساس آمارهاي بين‌المللي، حداقل يک نفر از هر پنج جمعيت زن دنيا در طول زندگي‌شان توسط يک يا گروهي از مردان مورد خشونت جسمي يا جنسي قرار مي‌گيرند.

خشونت عليه زنان معمولا با خشونت عليه کودکان همراه است و چنانچه زن و کودک در معرض آن قرار گيرند، سلامت جامعه به کلي تهديد مي‌شود، اين درحاليست كه با در نظر گرفتن اين که اکثر افراد خشونت‌ديده خود به نوعي عامل خشونت در آينده مي‌شوند، سيکل معيوب خشونت سبب خشونت بيشتر خواهد شد.

خشونت عليه زنان پديده‌اي است كه در تمامي کشورهاي جهان وجود دارد و مرزهاي فرهنگي طبقه اجتماعي، تحصيل، درآمد، قوميت و سن را درنورديده است.

گزارش‌هاي سازمان بهداشت جهاني و يونيسف حاكيست: در کانادا 29 نفر از هر يكهزار نفر زن (تعداد نمونه 12 هزار و 300 زن) گزارش کرده‌اند که از سن 16 سالگي توسط شريک زندگي کنوني يا گذشته خود مورد ضرب و شتم قرار گرفته‌اند.

همچنين طبق پيمايش سال 1996 در ايالت اوتارپرادش هند، بيش از 45 درصد از مردان ازدواج کرده به سوءاستفاده جسمي از همسرانشان اعتراف کردند.

در سال 1998 در ايالت پنجاب پاكستان، 888 زن کشته شدند که از آن ميان 598 نفر تحت عنوان اعاده حيثيت به قتل رسيدند.

طبق برآورد انجمن پزشکي آمريکا، سالانه 2تا 4ميليون نفر از زنان با خشونت مواجه مي‌شوند و هر زن در طول عمرش به احتمال 20 تا 30 درصد در معرض خشونت قرار مي‌گيرد.

در مورد خشونت عليه زنان ايراني، آمار دقيق معتبري از فراواني و درصد اين نوع خشونت در ايران وجود ندارد، اما در يک تحقيق گويا در سال 81 تحت عنوان «همسرآزاري و عوامل موثر بر آن» که از ميان زنان داراي همسر مراجعه‌کنننده به 6مرکز بهداشتي، درماني تحت پوشش دانشگاه تهران انتخاب شده‌اند، نشان داده شد که واکنش زنان در مقابل همسرآزاري بيشتر تحمل (50 درصد)، قهر (43 درصد)، مراجعه به مراکز مشاوره (5/2درصد) و مراجع قانوني (5/6 درصد) بوده است.

 اين درحاليست كه مطالعه جديد نشان مي‌دهد: کودکان مادراني که تحت خشونت خانواده قرار گرفتند، در زمان تولد کوچکتر از سايرين هستند و رشد کمتري نيز نسبت به ساير کودکان دارند.

مطالعات گذشته در اين رابطه نشان مي‌داد كه بين وقوع خشونت‌هاي فيزيکي عليه مادر و کاهش وزن نوزاد و در نهايت حتي مرگ کودک ارتباط وجود دارد.

محققان در اين مطالعه وزن تولد سه هزار و 164 کودک و نرخ رشد ابتدايي آنها را تا دو سالگي مورد مطالعه قرار دادند.

طبق اين گزارش رويترز، اکثر مادران خانه دار بودند و سن ميانگين آنها نيز حدود 26 سال بود.نيمي از مادران مورد مطالعه در طول زندگي خود دچار خشونت‌هاي شديد خانواده قرار گرفته بودند.

حدود 14 درصد نيز خشونت‌هاي فيزيکي مانند سيلي خوردن و هل داده شدن و 8 درصد از آنها خشونت‌هاي شديدتر مانند کتک خوردن و بستري شدن را تجربه کرده بودند، اين در حاليست که 8 درصد از آنها اين خشونت‌ها را در زمان بارداري تجربه کرده‌اند.