‌امسال يا پارسال؛ كدام را باور كنيم ؟

اين روزها، مهم‌ترين دوقطبي در مديريت كشور بر موضوع »هدفمندكردن يارانه‌ها« و روش اجراي آن متمركز شده است. در يك سوي اين دو قطبي، احمدي نژاد و همكاران او قرار دارند كه با استفاده از اظهارنظر تكراري تعدادي از تريبون‌‌داران، روش مورد نظر دولت را »ناجي اقتصاد ايران« معرفي مي‌كنند. در نقطه مقابل، عده زيادي از افراد وابسته به جناح‌هاي گوناگون كشور هستند كه عليرغم تفاوت ديدگاه‌هاي سياسي - انتخاباتي،به اجماعي دست يافته‌اند كه موضوع آن، »اعلام نگراني از پيامدهاي طرح تحول اقتصادي« مي‌باشد. در اين دو قطبي،به نظر مي‌رسد اكثريت نمايندگان مجلس‌همراهي با ديدگاه‌هاي اجماع غيرسياسي اخير را بر پذيرش ديدگاه دولتي‌ها ترجيح داده‌اند و همين امر، اعتراض شديد رئيس دولت و ياران تريبوني او را برانگيخته است. اكنون در اين دوراهي، بسياري از مردمبا نگراني به آينده خويش مي‌نگرند؛ آينده‌اي كه اگر وعده رئيس دولت محقق شود در آن از »فقر« خبري نخواهد بود و در صورت تحقق پيش‌بيني نمايندگان مجلس و ساير سياستمداران برجسته كشور، سفره اقشار ضعيف‌جامعه از امروز هم خالي‌تر خواهد بود و زيرساخت‌هاي اقتصادي كشور نيز بر هم خواهد ريخت.

قطعا هيچ‌كس نمي‌تواند آينده را پيش‌بيني كند، حتي بعضي مديران دولتي‌كه حاميان ايشان، شأن ا~سماني براي آنها قائلند قادر نيستند پيامدهاي اجراي طرح تحول اقتصادي - با روش مورد نظر دولت - را به دقت ارزيابي نمايند. اما برخي نشانه‌ها وجود دارد كه مي‌تواند به همه ايرانيان براي اعتماد به هر يك از ديدگاه‌ها يا عدم اعتماد به صاحبان آن ديدگاه‌ها، كمك نمايد. يكي از بهترين نشانه‌ها در اين زمينه، اصلي‌ترين سوژه اقتصادي جهان در يك سال و نيم اخير و مواضع سياستمداران ايراني در برابر آن است. از اواخر تابستان 87 كه آثار بحران جهاني بر اقتصاد جهان سايه افكند عده‌اي از سياستمداران ايراني، نسبت به تاثير اين بحران بر اقتصاد ايران هشدار دادند. اما رئيس دولت ايران، يك تنه ايستاد و به طعن كساني پرداخت كه از اين مسئله، نگران بودند. او روز 29 مهر ماه 87 در جمع صادر كنندگان نمونه كشور، بحران مالي غرب را فرصتي تاريخي و استثنايي براي ايران دانست. سخنان رئيس دولت نهم كه نشان دهنده اطمينان دولت به عدم تاثير‌گذاري منفي بحران اقتصادي جهان بر اقتصاد داخلي و حتي دستاورد مثبت آن براي ايرانيان بود، بلافاصله واكنش‌هايي به دنبال داشت كه اغلب واكنش ‌گران، كساني بودند كه امروز هم از ابراز اعتمادهاي احمدي نژاد نسبت به طرح تحول اقتصادي، اظهار نگراني مي‌كنند . از جمله اكبر هاشمي رفسنجاني در خطبه‌هاي نماز جمعه سوم آبان ماه 87 به انتقاد از كساني پرداخت كه بحران اقتصادي غرب را به نفع ايران مي‌دانند و از آن ابراز خوشحالي مي‌‌نمايند. اشاره رفسنجاني، هم به سخنان احمدي‌نژاد بود و هم پاسخي بود به سخنان احمد جنتي كه در خطبه‌هاي نماز جمعه دوازدهم مهر ماه 87اظهار داشت: »ما خوشحاليم كه اقتصاد آمريكا به پريشاني افتاده، خدا آنها را مجازات مي‌كند و اين موضوع در حال سرايت به اروپاست«.‌

سخنان رفسنجاني بي‌پاسخ نماند. احمدي‌نژاد روز 29 آبان87 در همايش تحول اقتصادي، به كساني اشاره كرد كه مي‌گويند: »نبايد از بحران مالي كه در غرب اتفاق افتاده، خوشحال شد.« او در انتقاد از اين افراد، اظهار داشت: »برخي افراد، جوري حرف مي‌زنند كه چون آنها به زمين خورده‌اند، ما بايد گريه كنيم.« البته احمدي‌نژاد چند روز بعد براي آنكه نشان دهد همچنان بر ديدگاه‌هاي خود استوار است بارديگر اظهار داشت: »با قاطعيت مي‌گويم تحولات اقتصادي كه در حال متلاشي كردن بنيان اقتصاد غرب است، حتما بر اقتصاد ما تاثيري نخواهد داشت.«[ واحد مركزي خبر چهار آذرماه 87] خبرگزاري فارس كه نزديكي آن به دولت، غير قابل انكار است نيز به نقل از احمدي‌نژاد اعلام كرد: »سخنان برخي افراد كه اقتصاد ايران را متاثر از اقتصاد جهاني مي‌دانند، بسيار ناشيانه و از روي عدم اطلاع به اقتصاد كشورمان است. البته بعضي از اين افراد، بااطلاع كامل اين سخنان را مي‌گويند. در خارج از كشور سرما مي‌خورند و اينها عطسه مي‌كنند.« [4 آذر ماه 87] يكسال بعد از اين اظهارات، احمدي نژاد در يك گفتگوي مستقيم كه روز دهم آذر ماه 88 از تلويزيون پخش شد، گفت: »در اين چهار سال، اگر بحران جهاني نبود، اصلا در كشور ما چه مشكلي پيدا مي‌شد؟«‌.

اين اظهارات نشان مي‌دهد كه از نظر رئيس دولت ايران، اگر مشكلي در اقتصاد ما وجود دارد تنها دليل آن، وقوع بحران اقتصـادي در جهـان بوده است؛ همان بحراني كه محمود احمدي‌نژاد روز چهارم آذرماه 87 با قاطعيت اعلام كرده بود: »حتما بر اقتصاد ما تاثير نخواهد داشت«.‌‌

مقايسه اين دو اظهارنظر نشان مي‌دهد كه در فاصله يكسال، نه تنها اكنون از اطمينان قطعي رئيس دولت به »عدم تاثيرگذاري بحران اقتصادي غرب بر اقتصاد ايران« خبري نيست بلكه همان رئيس دولت، تنها عامل مشكل آفرين در اقتصاد ايران را بحران جهاني اقتصادي مي‌داند. اكنون مي‌توان اين سوال را مطرح كرد كه براساس كدام محاسبه يا كدامين تجربه از اظهارنظرها و اقدامات دولت‌هاي نهم و دهم، مي‌توان هشدار مكرر صدها كارشناس و سياستمدار را ناديده گرفت و به اظهارنظر رئيس دولت اعتماد كرد كه مي‌گويد: »از نخستين روز اجراي طرح تحول اقتصادي، آثار آن بر زندگي مردم آشكار خواهد شد و با اجراي كامل آن، هيچ فقيري در جامعه باقي نخواهد ماند«؟ اين نگراني، آنگاه قوي‌تر مي‌شود كه به ياد بياوريم اولا اغلب منتقدان فعلي طرح تحول اقتصادي، همان كساني هستند كه سال گذشته، دولت احمدي نژاد را از ابراز خوشحالي نسبت به بحران اقتصادي غرب برحذر مي‌داشتند و پيامدهاي اين بحران بر اقتصاد ايران را اجتناب ناپذير مي‌دانستند. ثانيا برخي حاميان صددرصدي طرح‌هاي تحول مورد نظر دولت، همان كساني هستند كه سال گذشته، بحران اقتصادي جهاني را معجزه‌الهي مي پنداشتند و آن را يك فرصت طلايي براي ايران بر مي‌شمردند. راستي مردم بايد كدام حرف‌ها‌را بـاور كننـد؛ حـرف‌هـاي‌همـراه بـا اعتماد به نفس پارسال يا اظهارنظرهاي قاطع امسال؟!‌

اختلاف میان نهادها؛ آیا مسیر واردات بدون ارز ادامه می‌یابد؟

تماشاخانه

ترس از شروع دوباره بحران اتمی / آیا «پای فیل» به جهان ما باز می‌گردد؟ (فیلم)

فیلم عجیبی از هتل 3 میلیارد دلاری امارات که خیلی ها باورش کردند!

فیلم های دیگر