حذف دوره راهنمایی ، اشتباه بزرگ شورای عالی آموزش و پرورش

عصرایران- ناگهان خبر می آید که نظام آموزش و پرورش تغییر کرد، مقطع راهنمایی حذف و تحصیلات مدرسه ای، به 2 دوره شش ساله ابتدایی و دبیرستان تبدیل شد! اما شورای عالی آموزش و پرورش که این تصمیم را گرفته، آنقدر برای مردم ارج و ارزش قائل نیست که علل این تصمیم که همه ملت را درگیر خود می کند، برایشان بازگو کند؛ در حالی که حتی وقتی می خواهند در بخش اخبار آب و هوا، از سرد شدن هوای یک منطقه نیز خبر دهند، علتش را می گویند که مثلا یک توده هوای کم فشار ...! اما کسانی که در راس آموزش و پرورش یک ملت و مملکت هستند، لزومی به توضیح نمی بینند تا همه را شگفت زده کنند از تصمیم ارتجاعی خود که بازگشت به نظام آموزشی دهها سال پیش است.

واقعیت این است که شورای عالی آموزش و پرورش همانند بسیاری دیگر از نهادهای دیگر این مملکت، با این تصور باطل که مشکلات موجود، ریشه های شکلی دارند و نه محتوایی، اقدام به این تغییر کرده است و این در حالی است که مشکل نظام آموزشی ما، نامگذاری مقاطع تحصیلی نیست بلکه نوع و نحوه آموزش ها و جهت گیری های کلی موجود در ساختار آموزشی ایران است.

متاسفانه نظام فشل آموزشی در ایران به حدی ناکارآمد است که به عنوان مثال، یک دانش آموز، پس از 6 سال نشستن بر سر کلاس های آموزش زبان انگلیسی، حتی نمی تواند یک متن ساده انگلیسی را بخواند یا فقط یک دقیقه با یک فرد خارجی مکالمه داشته باشد مگر آنکه برای "حضور و غیاب"در کلاس های مدرسه حاضر شود و برای "آموزش"، هزینه های کلاس های بیرون مدرسه را پذیرا باشد! و قس علیهذا در باب سایر موارد مانند ریاضیات و تاریخ و اخلاقیات و سبک زندگی و ... و به قول معروف آنچه از 12 سال تحصیلی نفع کاربردی عاید انسان می شود، خواندن و نوشتن است و چهار عمل اصلی ریاضی!

اما اگر از این مباحث محتوایی بگذریم و به بحث شکلی تصمیم اخیر بپردازیم، باید بگوییم که شورای عالی آموزش و پرورش در این باره نیز دچار خطایی بزرگ شده است.

نگاهی به دانش آموزان دوره راهنمایی بیندازید: آنها، نه کودکانی مانند دانش آموزان دوران ابتدایی اند و نه نوجوانان بالغی همانند دبیرستانی ها؛ بلکه دوره راهنمایی، یک دوران گذر و البته بسیار حساس است و به همین دلیل نیز هست که بین مقطع ابتدایی و دبیرستان، دوره راهنمایی را تمهید کرده اند.
ولی با حذف دوره راهنمایی، دانش آموزان، مستقیما از دوره ابتدایی وارد دوره دبیرستان می شوند و با نوجوانان و جوانانی که با عمده آنها، تناسب سنی ندارند، در یک محیط قرار می گیرند و بدین ترتیب یک دانش آموز 12 ساله با جوان 18-19 ساله هم مدرسه ای می شود  و از آنجا که بزرگترین تفاوت این دو، بحث "بلوغ جنسی " است، بروز مشکلات عدیده- حتی اخلاقی- گریز ناپذیر است چه آنکه فضای فکری و جسمی کودکی که تازه دبستان را پشت سر گذاشته با کسی که در آستانه ورود به دانشگاه است، بسیار تفاوت دارد و جمع این دو در یک محیط رویکردی خطاکارانه است!

از این رو، لازم است شورای عالی آموزش و پرورش به جای پرداختن به امور شکلی، وارد مباحث کیفی و محتوایی آموزش و پرورش شود و ضمن توضیح علل تصمیم اخیر خود، چنانچه پاسخ های مستدلی برای انتقادات مطروحه ندارد، شجاعانه مصوبه خود را پس بگیرد و به پای بست خانه اندیشه کنن نه به نقش ایوان!