مدعیان "مننژیت" محاکمه می شوند؟!

عصرایران - اطلاعیه سازمان قضایی نیروهای مسلح، که در آن کشته شدن سه نفر از دستگیرشدگان بازداشتگاه کهریزک «قتل عمد» به علت «ضرب و جرح» اعلام شد، اقدامی مهم از سوی قوه قضاییه است که از جهات گوناگون قابل بررسی و ارزیابی است.

این اطلاعیه نه تنها از مجازات پاره ای از افراد درگیر در ماجرای کهریزک خبر می دهد بلکه، از چشم اندازی کلان و در صورت مبنای عمل واقع شدن، می تواند نحوه برخورد نهادهای حکومتی با معترضان سیاسی را در آینده دور یا نزدیک ترسیم و تصحیح کند.

اطلاعیه مذکور همچنین اشارتی مهم را نیز در دل خود نهفته دارد که چیزی نیست مگر ضرورت جدی اصلاح رفتار برخی از مهم ترین مقامهای قضایی، امنیتی و سیاسی کشور و لزوم دعوت همه مسئولین حکومت به اتخاذ کنش اخلاقی در بزنگاهها و هنگامه های بحرانی.

در این یادداشت می کوشیم نکات مذکور را از اجمال به تفصیل درآوریم و در واقع اطلاعیه اخیر سازمان قضایی نیروهای مسلح را با تمامی لوزام و توابعش بررسی کنیم.

نخستین نکته این اطلاعیه، وعده مجازات بانیان جنایات کهریزک است.
این وعده هر چند اخلاقی و دلپذیر است ولی از آنجایی که قوه قضاییه پیش از این نیز در موارد مشابه چنین وعده هایی داده  اما از عمل به وعده خویش سر باز زده بود، طبیعی است که شهروندان آگاه از حوادث سیاسی، با دیدن اطلاعیه اخیر سازمان قضایی نیروهای مسلح چندان ذوق زده و شگفت زده نمی شوند و وعده مجازات عاملین و آمرین جنایات کهریزک را تنها تدبیری سیاسی برای فروکش کردن احساس خشم خود نسبت به عملکرد نهادهای حکومتی تلقی کنند.

اما در اطلاعیه مذکور نکته امیدوارکننده ای وجود دارد که همانا تصریح " قتل عمد به دلیل ضرب و جرح در بازداشتگاه کهریزک " است.

این تصریح در حقیقت افشاگر کذب گویی برخی از مقامات قضایی و انتظامی ای است که پیش از این با صراحت و قاطعیت تمام اعلام کرده بودند مرگ متهممین بازداشتگاه کهریزک به دلیل ابتلا به بیماری «مننژیت» حادث شده است.

همین که اطلاعیه مذکور پروای افشای دروغگویی برخی از مقامات مرتبط با حادثه کهریزک را نداشته است، می تواند نقطه امیدی باشد برای خسارت دیدگان و خانوداده مقتولان بازداشتگاه کهریزک.
بدین معنا که لااقل این پرونده دچار " ماستمالی قضایی " نخواهد شد و حقوق ضایع شده در کهریزک، فارغ از مصلحت اندیشی ها، احقاق خواهد شد.

این اطلاعیه در حقیقت مصداقی است از در نیفتادن به ورطه دروغ دوم به دلیل گفتن دروغ نخست. قطع روند دروغگویی با بیان حرف راست را باید به فال نیک گرفت.

اما از این نکات که بگذریم، از دل اطلاعیه سازمان قضایی نیروهای مسلح، نکات دیگری را نیز می توان استخراج کرد.

نخست اینکه این اطلاعیه به فضای غیراخلاقی سیاست در کشورمان گواهی می دهد.
مطابق اطلاعیه مذکور، مسئولینی که تا کنون مدعی عدم وقوع قتل در بازداشتگاه کهریزک بوده اند، همگی دروغ گفته اند.

حال پاره ای از آنان با هدف حفظ موقعیت فردی و منافع شخصی خود دروغ گفته اند و برخی نیز با انگیزه حفظ آبروی نظام!

گروه دوم باید بدانند که آبروی نظام با دروغگویی حفظ نمی شود. این قیبل افراد اگر انسانهای با حسن نیتی هستند و هدفشان از ورود به ساختار قدرت خدمت به خلق الله در مسیر قربه الی الله است، خوب است که لختی با خود بیاندیشند که کار کردن در نظامی که قرار است آبرویش با دروغگویی حفظ شود، چطور می تواند سعادت اخروی آنان را تامین کند؟

این قبیل افراد باید عملکرد شهید مطهری در ماجرای تخلف یکی از پاسداران کمیته در ماههای اول انقلاب را همواره سرلوحه رفتار خود قرار دهند.
در آن قصه، یکی از پاسداران کمیته، با استفاده از لباس سازمانی اش، مرتکب تخلفی شده بود و وقتی که شهید مطهری از این ماجرا باخبر شد، به رغم مصلحت اندیشی پاره ای از مصلحت اندیشان، دستور داد که آن فرد را در ملاء عام و با همان عنوان رسمی نظامی اش شلاق بزنند تا هم آن فرد متنبه شود و هم جامعه به عدالت نظام اسلامی پی ببرد.

اما کسانی که در ماجرای کهریزک با هدف حفظ موقعیت و منافع شخصی خود دروغ گفته اند، طبیعتاً با موعظه به مسیر صلاح و فلاح بازنمی گردند؛ چرا که آدمیان معمولاً هزار و یک منفعت را به خاطریکی دو نصیحت فرونمی گذارند.
وجود این قبیل افراد در مناصب حکمتی و مدیریتی جامعه ایران، نشان دهنده عمق ابتلای فضای سیاسی کشور ما به بی اخلاقی سیاسی است.

امیر مومنان علی ( ع ) می فرمایند: از نشانه های راستگویی فرد آن است که قول حق را بگوید ولو که به زیان او باشد ( نقل به مضمون ).

پیامبر گرامی اسلام نیز، در مقام تاکید بر ضرورت راستگویی، به این نکته اشاره فرموده اند که مومن ممکن است خطا کند و شراب بخورد و زنا بکند ولی دروغ نمی گوید.
حال کافی است که نگاهی بیندازیم به فهرست مقامات عالیرتبه قضایی و انتظامی ای که در چند ماه گذشته با شدت و حدت هر چه تمامتر تاکید می کردند در کهریزک هیچ قتلی به وقوع نپیوسته است.

چگونه است که در نظامی اسلامی که قرار است حکومت آن حکومت مومنان باشد، برخی از صاحب منصبان مدعی دینداری، که حفظ دینداری مردم را، آن هم از موضع بالا و به شیوه ای تحکم آمیز، وظیفه خود می دانند، چنین سهل و آسان دروغ می گویند و باز هم آب از آب تکان نمی خورد و آنها همچنان در مناصب حکومتی خود باقی می مانند؟

کسانی که مدعی بودند در کهریزک هیچ قتلی رخ نداده است، علی القاعده حافظان امنیت و عدالت در این سرزمین اند. آنها حافظ خون و مال و آبروی شهروندان این کشورند. آیا با چنین کارگزارانی، امنیت وعدالت قضایی در این کشور محقق خواهد شد؟
بدیهی است که مدعیان شیوع مننزیت در بازداشتگاه کهریزک، حتی اگر خود مستقیماً آمر شکنجه و کشتار در این بازداشتگاه نبوده باشند، به دلیل دروغگویی و تلاش برای فریب افکار عمومی، مجرمند و شایسته تنبیه.

در باب اطلاعیه سازمان قضایی نیروهای مسلح، نکات دیگری را نیز باید بر نکات پیشین اضافه کرد.

اگر این اطلاعیه صرفاً با هدف مشروعیت زایی برای ساختار قدرت حاکم صادر شده باشد و حقیقتاً در پی احقاق حق مظلومان و ستمدیدگان کهریزک نباشد، به نقض غرض منجر خواهد شد.
کافی است که به یاد آوریم محکومیت عروجعلی، سرباز وظیفه نیروی انتظامی، به دلیل دزدی ریش تراش در ماجرای کوی دانشگاه در تابستان 78، چه تاثیری بر نگاه افکار عمومی به عملکرد قوه قضاییه داشت.

بنابراین اگر مسئولان قوه قضاییه قضاییه گمان کنند که با محکوم کردن چند سرباز وظیفه یا درجه داران رده پایین نیروی انتظامی، اعتبار قوه قضاییه در افکار عمومی افزایش خواهد یافت، بهتر است که رسیدگی به این پرونده را از دستور کار خود خارج کنند؛ چرا که در این صورت فقط ناخرسندی جامعه را از این رویه قضایی و این شیوه عدالت گستری، بیشتر خواهند کرد.
نکته دیگر اینکه، در اطلاعیه مذکور، عبارت قتل به علت شکنجه به کار نرفته و به جای آن از عبارت " قتل عمد به دلیل ضرب و جرح " استفاده شده است.

عبارت ضرب و جرح این نکته را القاء می کند که گویی در کهریزک شکنجه ای رخ نداده است و احتمالاً چند تن از ماموران در اثر عصبانیت به ضرب و جرح متهمان پرداخته اند و به دنبال آن قتلی حادث شده است.

ضرب و جرح می تواند ناشی از خودسری یک مامور جزء باشد ولی شکنجه معمولاً اقدامی نظام مند است که با دستور مقام مافوق صورت می گیرد.
باری هر چند که هر شکنجه جسمی مصداق ضرب و جرح است ولی هر ضرب و جرحی مصداق شکنجه نیست. خوب است که سازمان قضای نیروهای مسلح در این باره نیز رای خود را به صورت شفاف اعلام کند که آیا در بازداشتگاه کهریزک شکنجه ای صورت گرفته است یا خیر؟

به هر حال صدور همین اطلاعیه را نیز باید به فال نیک گرفت و چشم انتظار ماند و دید که قوه قضاییه در برخورد با مجرمین کهریزک چگونه عمل می کند تا کجا پیش خواهد رفت؟ و در همین حال ،باید منتظر ماند و دید دروغگویانی که در صدد بودند قتل عمد فرزندان مردم را با بیماری "مننژِیت" لاپوشانی کنند و خون های به زمین ریخته را هدر دهند ، آیا مجازات خواهند شد یا آن که همچنان در مصدر قدرت خواهند بود تا دیگران نیز بدانند که در این ملک ، گناهی به نام دروغگویی وجود ندارد؟!