اولین گورستان زباله‌های هسته‌ای به‌زودی آماده می‌شود

مدیریت پسماندهای هسته‌ای

هر رآکتور هسته‌ای فعال، زباله‌های رادیواکتیو تولید می‌کند که می‌توانند به سه دسته کلی تقسیم شوند.

دسته اول زباله‌های سطح پایین مانند کاغذ، پارچه، ابزار و لباس هستند که برای مدت کوتاهی رادیواکتیو باقی می‌مانند. دسته بعدی زباله‌های سطح متوسط ‌مانند رزین‌ها، مواد شیمیایی و اجزای راکتور هستند که می‌توانند مدت زمان بیشتری رادیواکتیو باقی بمانند.

دسته سوم و پرتوزاترین آنها زباله‌های سطح بالا هستند. آنها سوخت مصرف شده از نیروگاه هسته‌ای هستند که پس از فرآوری مجدد سوخت بدست آمده‌اند.

بخش کوچکی از مواد رادیواکتیو موجود در سوخت طول عمر بسیار بالایی دارند که جداسازی آنها از طبیعت امری ضروری است.

شرکت مسئول اونکالو می‌گوید که به همین دلیل، قوطی‌های فلزی دفع نهایی طوری طراحی شده‌اند که در محل دفن نهایی خود به اندازه کافی محکم و غیر قابل نفوذ باقی بمانند تا رادیواکتیو سوخت مصرف شده به سطحی کاهش یابد که برای محیط زیست مضر نباشد.

زباله‌های سوخت هسته‌ای محصولی است که در اونکالو ذخیره می‌شود، زیرا سطوح رادیواکتیویته آن می‌تواند برای قرن‌ها برای انسان و همه موجودات زنده خطرناک باشد.

پوسیوا (Posiva) شرکتی است که ساخت و ساز اونکالو را انجام می‌دهد. این شرکت در سال ۲۰۱۵ مجوز ساخت تاسیسات دفع را از دولت فنلاند دریافت کرده بود.

مخزن اونکالو در فنلاند

به گفته این شرکت، تا سال ۲۰۲۰، بیش از نیم میلیون متر مکعب سنگ جامد برای ساخت و ساز از محل خارج شده است.

گزارش سالانه پوسیوا برای سال ۲۰۲۳ اشاره می‌کند که اجرای آزمایشی که شامل شبیه‌سازی دفع نهایی با نسخه‌های بدون تابش عناصر سوختی است، در سال ۲۰۲۴ انجام خواهد شد.

هنر جابه‌جایی درختان کهنسال در سرزمین آفتاب: چرا ژاپن راه سخت (و گران) را انتخاب می‌کند؟