عصر ایران

تنها کسی ‌که در ساختمان بود، من بودم. دود آن‌قدر زیاد شده بود که نمی‌توانستم نفس بکشم. حالم خیلی بد بود. پیراهنم را از تن خارج‌کرده و دور دهانم پیچیدم. در همین حین، دوباره صداهایی به‌گوشم خورد که دیدم از خانه همسایه است. در زدم‌ که باز نکرد. با چند لگد در را شکستم و خانم جوکاری که درهمسایگی ما زندگی می‌کرد را هم از میان آتش نجات دادم و به بالای پشت‌بام بردم./عکس تزئینی

او برغم آن که فرصت مهاجرت و زندگی در آمریکا و اروپا با بهترین شرایط برایش فراهم بود ، ترجیح داد در ایران بماند و برای بازگرداندن زندگی به کودکان سرطانی ، فداکاری کند و به رایگان ، علم ، تخصص و توانایی خود را صرف این فرشتگان زمینی نماید.