دنیای اقتصاد نوشت: آمارهای رسمی نشان می‌دهد در دوره هشت ساله اخیر، تعداد شاغلان زن در ایران با کاهش قابل ملاحظه‌ای مواجه بوده است.
بر اساس این آمارها، در سال 1384 نزدیک به 3 میلیون و 961 هزار نفر از شاغلان کشور «زن» بوده‌اند، در حالی که در سال گذشته، این تعداد به حدود 3 میلیون و 145 هزار نفر رسیده است؛ موضوعی که حکایت از کاهش تقریبا 816 هزار نفری تعداد شاغلان زن در سال‌های اخیر دارد.
به بیان دیگر به‌طور متوسط در هر سال، بیش از 100 هزار نفر از زنان شاغل در کشور از بازار کار کنار می‌روند.
این اطلاعات با استناد به گزارش‌هایی که از سوی مرکز آمار ایران منتشر می‌شود، محاسبه شده است. هرچند برخی از صاحب‌نظران معتقدند داده‌های مربوط به اشتغال این نهاد از دقت کافی برخوردار نیست و گاه «کم‌نمایی» دارد.
در زمانی که مردان بی کار هستند چرا باید زنان کار کنند؟
زنان حقوق خود را به جیبشان می گذارند و مردان برای خانواده خرج می کنند.
چند جوان به علت بی کاری هنوز ازدواج نکرده اند؟
باید به زنان خانه دار حقوق داد٬ آنها را بیمه کرد و زنان را به شرافت خانه داری تشویق کرد. تا بسیاری از مشکلات جامعه حل شود.
با اینکه نظرات مرا در سایت نمی گذارید ولی چند مسئله است که باید مورد توجه قرار گیرد.
1- با وضعیت اقتصادی که جامعه ما پیش رو دارد و نرخ بیکاری که داریم در صورتی که یک پسر و یک دختر با شرایط مساوی درخواست کار بدهند اولویت با مردها می باشد چون مردها نون آور خانواده هستند.
2- با اشتغال یک مرد، یک زندگی می تواند شکل بگیرد.
اینم می دونیم که در کشور کمبود فرصت های شغلی و بی کاری جوانان رو داریم که خودش باعث ایجاد سیاست هایی برای کاهش اشتغال خانم ها شده. اما راه حل افزایش فرصت های شغلی هست نه محدود کردن خانم ها.
به امید ایرانی پیشرفته
نه زن سالاری! نه مرد سالاری! فقط برابری