عصرایران؛ مصطفی داننده- سینمایی «خانه پدری» ساخته کیانوش عیاری بعد از 9 سال اکران شد. فیلمی که حسابی سر و صدا به پا کرده است. از اخبار 20:30 تلویزیون تا روزنامه کیهان و برخی نمایندگان مجلس در برابر ساخته کیانوش عیاری صف کشیده‌اند و خواهان پایین کشیدن این فیلم از پرده‌های سینما هستند.
خانه پدری؛داستان یک قتل ناموسی است. «ملوک دختر جوانی است که به دلایل ناموسی، پدرش ( مهران رجبی ) خواهان مرگ او است و برای اینکار به پسر کوچکش محتشم گفته تا قبری در زیرزمین حفر کند تا ملوک را کشته و در آنجا دفن کنند ...»
مخالفان خانه پدری می‌گویند فیلم خشن است و ترویج خشونت می‌کند. این فیلم با روحیه مردم بازی می‌کند و بخشی از تماشاگران با دیدن صحنه‌های ابتدایی فیلم، با ناراحتی سالن را ترک می‌کنند.
یک سوال از منتقدان؛ مگر «شبی که ماه کامل شد» تلخ نبود؟ مگر حال مخاطب را بد نمی‌کرد؟ مگر در فیلم «مغزهای کوچک زنگ زده» شاهد تلاش یک پسر بچه برای کشتن خواهرش به خاطر مسائل ناموسی نبودیم؟ پس چرا برای این فیلم‌ها لب به اعتراض نگشودید؟ فیلم‌ها قرار نیست همیشه گل و بلبل باشند؟ گاهی هم باید تلخی نشان بدهند.
مگر نه اینکه در رسانه‌ها و صفحه حوادث روزنامه‌ها در مورد قتل‌های ناموسی می‌خوانیم. مگر نه اینکه هنوز در برخی شهرهای ایران، دختران قربانی تعصب پدر و برادران خود هستند؟
تصور کنید تنها و تنها یکی از این خانواده‌ها، فیلم خانه پدری را ببیند و تخت تاثیر آن قرار بگیرند و دست از تعصب‌های فکری خود بردارند.
نکته بعدی این است که مردم در انتخاب فیلمی که می‌خواهند ببیند، مخیر هستند. آنهایی که دوست دارند این فیلم را می‌بییند و به آن فکر می‌کنند و آنهایی هم که اینگونه فیلم‌ها را دوست ندارند، به سینما نمی‌روند. خیلی مسئله پیچیده نیست.
اهالی روزنامه کیهان و تلویزیون می‌توانند خانوده خود را به سینما نبرند و این فیلم را نبییند، چرا تلاش می‌کنند در مسیر آن سنگ اندازی کنند.
قتل‌های ناموسی به خاطر عدم آموزش است. به خاطر اینکه هنوز برخی‌ها حتی در دل همین تهران، فکر می‌کنند اشتباه یک دختر مساوی است با پایان زندگی او. هنوز هستند خانواده‌هایی که درهای خروجی خانه را به روی دختران خود بسته‌اند و فکر می‌کنند دختران و زنان نباید در جامعه حضور داشته باشند.
فیلم‌هایی مثل خانه پدری زمینه‌ساز روشنگری در جامعه می‌شوند هرچقدر هم تلخ باشد. این فیلم‌ها درست مثل قهوه است. تلخ است اما برای بدن فواید بسیاری دارد.
کاش دوستان منتقد، خانه پدری را بدون پیش فرض‌های منفی که دارند، ببینند و در آخر فیلم در تنهایی خود به قضاوت آن بپردازند.
اکر فیلم را دوست داشتند، به دوستان و خانواده‌ی خود هم توصیه کنند آن را ببیند و اگر که نه، به دیگران بگویند برای دیدن آن به سینما نروند. عدم استقبال مردم به خودی خود این فیلم را پایین می‌کشد و نیاز به مسموم کردن فضای رسانه‌ای نیست. اگر هم مردم فیلم را دوست داشتند که نشان می‌دهد، انتقادها اثری نداشته است.
البته مردم در این روزهای پرتعطیل، استقبال خوبی از این فیلم داشته‌اند و نشان می‌دهد آنها حرف فیلم را فهمیده‌اند و آن را دوست داشتند.
اونایی که بدشون اومده نباید میرفتن. نه اینکه چون دیگران رو هم محدود کنن!
خیلی خشن بود
خوب نیست اینطوری فیلم ساختن
اه که چی ؟!!!
اما این فیلم فقط مرور بدبختیهای زنان بود از گذشته تا الان
دست آخر تماشاگر با اعصاب خورد از در میاد بیرون
اصلا دوست نداشتم اصلا
و اگرچه که بقیه فیلم همه هویت خود را از همین دقایق مشمئز کننده می گرفت متاسفانه
این فیلم از ستاندارد فیلم سازی خیلی ضعیف بهره برده بود
جناحیش نکن
صبوعانه تر از این فیلم ندیده بودم
چون آقای عیاری همفکر شماست هر چی بسازه باید دفاع کنید؟
به نظرم شما نماد تعصب هستید جناب نگارنده محترم
بهترین تبلیغ برای فروش این فیلم ها فاز منفی برداشتن و مخالفت با اکران اونهاست
شاید اینطوری بفروشن :(
من این فیلم را دیدم
کاری هم به اظهار نظر های سیاسی ندارم
به نظر من وقاحت و توهین بسیاری در صحنه های مختلف این فیلم نسبت به زنان وجود داشت ( زنده به گور کردن، کتک خوردن، فحش دادن و ...
از برخی جنبه های فیلم سازی بسیار ضعیف بود حتی یک موسیقی متن نداشت ! یک ریتم خشن و زشت و بی روح
خدا قوت
من تا آنجایی که گفتید "مگر فقط باید فیلمهای گل و بلبل نشان داد" موافقم ول یمتاسفانه د راین دهه اخیر فیم گل و بلبل ندیدم
هر چه هست فیلمهای تلخ در سینماها اکران میشود
لاک قرمز
جاده قدیم
شبی که ماه کامل شد
مغزهای کوچک
و ...
فیلمهای طنز ما هم که آنقدر جلف هسند که ارزش دیدن ندارند (به قول معاونت صدای صدا و سیما آقی حمید شاه آبادی که گفتند خنداندن مردم سخت شده)فیلمهای خانوادگی هم که دائما مرد دو زنه و خیانت و ....
پس زیاد سینمای با حالی نداریم
یا علی
باز دوباره همه چیز رو جناحی کردی
بابا به شما چه ارتباطی داره، یعنی هر چی که شما اصلاحات چی ها دوست داشته باشید رو نباید کسی با هاش مخالف باشه؟
ثانیا کسی ماجرای نجفی و همسرش فراموش نشده، اگر خانواده مقتول به هر دلیل و تحت هر شرایطی رضایت دادند، عصر ایران و بقیه مسئول نیستند
ثاثا کسی که خانم استاد را مهدور الدم خواند وکیل آقای نجفی بود نه عصر ایران و رسانه ها، جناب وکیل هم توسط نجفی عزل شد
رابعا فیلم و مقاله در مورد «پدران متدینی که آزارشان به یک مورچه نرسیده» نیست، فیلم در مورد پدری است که تصمیم به قتل دختر خود گرفته، مقاله هم در مورد حضراتی است که وجود عینی این موضوع در جامعه را کتمان می کنند و دوست دارند همه مثل آنان فکر کنند