۱۴ مهر ۱۴۰۳
به روز شده در: ۱۴ مهر ۱۴۰۳ - ۱۰:۳۸
فیلم بیشتر »»

غزل شماره 160 حافظ

خوش است خلوت اگر یار یار من باشد
نه من بسوزم و او شمع انجمن باشد

من آن نگین سلیمان به هیچ نستانم
که گاه گاه بر او دست اهرمن باشد

روا مدار خدایا که در حریم وصال
رقیب محرم و حرمان نصیب من باشد

همای گو مفکن سایه شرف هرگز
در آن دیار که طوطی کم از زغن باشد

بیان شوق چه حاجت که سوز آتش دل
توان شناخت ز سوزی که در سخن باشد

هوای کوی تو از سر نمی‌رود آری
غریب را دل سرگشته با وطن باشد

به سان سوسن اگر ده زبان شود حافظ
چو غنچه پیش تواش مهر بر دهن باشد

تفسیر :

ترسیدن از سختی ها و مشکلات شما را عقب خواهد انداخت، اگر به تلاش خود ایمان دارید باید با صداقت هر چه تمام تر از توان و انرژی خود استفاده کنید. برای طی کردن مسیر از دروغ و فریب دیگران پرهیز کنید. اگر هدف شما نیاز به ریاکاری دارد آن را رها کنید که عاقبت خوشی نخواهد داشت.

دوراندیش باشید. نیت شما در صورتی عملی می شود که به خداوند توکل کنید و از یاد او غافل نشوید. نذر خود را ادا کنید. رقیبان در برابر شما شانسی نخواهند داشت. راز دیگران را نزد کسی فاش نکنید.