غزل شماره 253 حافظ

ای خرم از فروغ رخت لاله زار عمر
بازآ که ریخت بی گل رویت بهار عمر

از دیده گر سرشک چو باران چکد رواست
کاندر غمت چو برق بشد روزگار عمر

این یک دو دم که مهلت دیدار ممکن است
دریاب کار ما که نه پیداست کار عمر

تا کی می صبوح و شکرخواب بامداد
هشیار گرد هان که گذشت اختیار عمر

دی در گذار بود و نظر سوی ما نکرد
بیچاره دل که هیچ ندید از گذار عمر

اندیشه از محیط فنا نیست هر که را
بر نقطه دهان تو باشد مدار عمر

در هر طرف ز خیل حوادث کمین‌گهیست
زان رو عنان گسسته دواند سوار عمر

بی عمر زنده‌ام من و این بس عجب مدار
روز فراق را که نهد در شمار عمر

حافظ سخن بگوی که بر صفحه جهان
این نقش ماند از قلمت یادگار عمر

تفسیر :

به درگاه خداوند توبه کنید و مطمئن باشید پروردگار صدای شما را می شنود و توبه تان قبول خواهد شد. از کینه و کدورت دست بکشید و گذشت و بخشش داشته باشد.

روزهای عمر در حال گذر است، تصمیم بزرگی گرفته اید و قصد دارید تغییر و تحولی عظیم در شخصیت خود ایجاد کنید. اگرچه تاکنون چندان به فکر خودتان نبوده اید اما فرصت های از دست رفته را جبران می کنید و می توانید کارهایی انجام دهید که نسل آینده از شما به نیکی یاد کنند.