غزل شماره 286 حافظ

دوش با من گفت پنهان کاردانی تیزهوش
وز شما پنهان نشاید کرد سر می فروش

گفت آسان گیر بر خود کارها کز روی طبع
سخت می‌گردد جهان بر مردمان سخت‌کوش

وان گهم در داد جامی کز فروغش بر فلک
زهره در رقص آمد و بربط زنان می‌گفت نوش

با دل خونین لب خندان بیاور همچو جام
نی گرت زخمی رسد آیی چو چنگ اندر خروش

تا نگردی آشنا زین پرده رمزی نشنوی
گوش نامحرم نباشد جای پیغام سروش

گوش کن پند ای پسر وز بهر دنیا غم مخور
گفتمت چون در حدیثی گر توانی داشت هوش

در حریم عشق نتوان زد دم از گفت و شنید
زان که آنجا جمله اعضا چشم باید بود و گوش

بر بساط نکته دانان خودفروشی شرط نیست
یا سخن دانسته گو ای مرد عاقل یا خموش

ساقیا می ده که رندی‌های حافظ فهم کرد
آصف صاحب قران جرم بخش عیب پوش

تفسیر :

زندگی پستی بلندی های فراوان دارد، وقتی با سختی ها مواجه می شوید روحیه خود را حفظ کرده و ثابت قدم و با ایمان به راه خود ادامه دهید. زندگی را سخت نگیرید. به خداوند توکل داشته باشید.

غصه ها را بازگو نکنید زیرا خانواده از دیدن غم و اندوه شما ناراحت می شوند. سفره دل را برای هرکسی باز نکنید. دور اندیشی و آینده نگری لازمه موفقیت است. عقل خود را به کار بگیرید.