غزل شماره 292 حافظ

قسم به حشمت و جاه و جلال شاه شجاع
که نیست با کسم از بهر مال و جاه نزاع

شراب خانگیم بس می مغانه بیار
حریف باده رسید ای رفیق توبه وداع

خدای را به می‌ام شست و شوی خرقه کنید
که من نمی‌شنوم بوی خیر از این اوضاع

ببین که رقص کنان می‌رود به ناله چنگ
کسی که رخصه نفرمودی استماع سماع

به عاشقان نظری کن به شکر این نعمت
که من غلام مطیعم تو پادشاه مطاع

به فیض جرعه جام تو تشنه‌ایم ولی
نمی‌کنیم دلیری نمی‌دهیم صداع

جبین و چهره حافظ خدا جدا مکناد
ز خاک بارگه کبریای شاه شجاع

تفسیر :

اندوه را از دل خود پاک کرده و امیدوار باشید که اوضاع بدی که در آن قرار دارید خواهد گذشت به شرط آن که قناعت پیشه کرده و صبوری کنید. در زندگی غم و شادی های فراوان هست و هیچ گنجی بدون رنج حاصل نخواهد شد.

توکل تان به خداوند بلندمرتبه باشد. به تازگی کاری انجام داده اید که نتیجه بدی داشته، از خدا بخواهید تا شما را از خطر حفظ کرده تا به سلامت از این اتفاق ناگوار عبور کنید.